Moederliefde

Als ik Mout tijdens een pizza-avond voor het eerst ontmoet en hem hoor vertellen over het bier dat hij brouwt, moet ik denken aan mijn zoon. Ik zie hetzelfde enthousiasme en dezelfde gretigheid om er een succes van te maken. Alleen is Mout inmiddels een echte ondernemer en ruim tien jaar ouder dan mijn zoon. Hij brouwde als student met twee vrienden zijn eerste bier op het fornuis. Inmiddels produceert het drietal 3000 liter bier per maand.
 

In het aquariumhuis in vleugel E van De Biotoop heeft het vroeger vol gestaan met – de naam zegt het al – aquaria. Hier werden vissen bestudeerd. Nu staan er twee enorme, roestvrijstalen vergistingsketels. Beneden, in de kelder, was het filterhuis. Van daaruit werd grondwater omhoog gepompt om de vissen van water te voorzien.

'We hebben toestemming gekregen van de gemeente om een put te slaan,' vertelt Mout trots. 'Binnenkort wordt ons bier gebrouwen met Hondsrugger bronwater.'

In de kelder, tussen de kartonnen dozen, zit de moeder van een van de jongens. Ze draagt vingerloze handschoenen. Op het werkblad staat een handig bakje. Voorzichtig legt ze er een bruin flesje in, rolt het langzaam rond, zodat een etiket aan het glas plakt, dat ze vastdrukt met haar handschoen.

Mout laat me een flesje zien, het etiket is ontworpen door een kunstenaar. Er zit pilsener in met de fascinerende naam Vloeibaar Brood.

Mijn blik gaat weer naar de moeder. Ook ik beplakte de potten appelcompote van mijn zoon. Waarschijnlijk zou ik dat nog doen als Sapperdeflap Appelehap net zo succesvol was geworden als het bier van deze jongens.

Ik vraag aan de moeder wat ze ervan vindt dat haar zoon scheikunde heeft gestudeerd om daarna bier te gaan brouwen.

'We zien wel hoe ver ze komen,' zegt ze aarzelend. Dat klinkt alsof ze er weinig vertrouwen in heeft. De moeder plakt alweer een etiket en strijkt over het flesje.

'Maar hun bedrijf groeit!' roep ik uit. 'Straks zijn ze misschien net zo groot als die bekende bierbrouwer uit de hoofdstad en wordt er ook een plein naar ze vernoemd.'

'Ja, wie weet,' antwoordt de moeder. Ze glimlacht naar haar zoon.

Sabine van den Berg (1969) leeft met haar gezin in de grootste kunstenaarsgemeenschap van Noord-Nederland: De Biotoop in Haren. In het voormalige Biologisch Centrum van de RUG wonen en werken meer dan 300 mensen. 

Illustratie: Sabine van den Berg.