Boekenbal

Terwijl ik daar stond, bovenaan de trap, sprak iemand me aan: ‘Gaat het?’ Anderen gniffelden, zeker toen ik de hik kreeg. Uiteindelijk kwam er een uitgever langs die, alsof ik aan de rand van het dak van een flatgebouw stond, net zo lang op me in begon te praten tot ik een stap achteruit deed.

Eenmaal in veiligheid vond ik in dat kleine voorzakje van je spijkerbroek dat je nooit gebruikt twee consumptiemuntjes. Die sloeg ik stuk bij het barretje; de uitgever die ik als dank een biertje wilde brengen was hoofdschuddend weggelopen. Heb ik lekker meer, dacht ik, terwijl ik mijn wankele positie aan de rand bovenaan de trap weer innam.

Vier jaar geleden stopte ik met drinken. Kraaknuchter liep ik de Stadsschouwburg in. Bovenaan de trap zag ik een jonge dichter vervaarlijk van achteren naar voren wiebelen. Hij neuriede een liedje, maar het was niet ‘manamana’. Ik bood ‘m een arm aan. Eenmaal in veiligheid stelde hij voor bier te gaan halen. ‘Voor mij een cola,’ zei ik. Alsof hij werd beschoten zigzagde hij naar de bar en kwam terug met twee bier. ‘Nee, dank je,’ zei ik. Heb ik lekker meer, dacht hij.

Deze hele week doet Erik Jan Harmens net voor de klok van 2 bij Nooit Meer Slapen op NPO Radio 1 een verlate dagsluiting. Afgelopen nacht ging het over nuchter naar het Boekenbal. Luister hier de aflevering terug.