Zoeken
Wetenschap
Gister groeide mijn familie door een geboorte, werd ik uitgescholden door een vriendin - ze zei dat ik een arrogante kutkop had - en kreeg ik een baantje aangeboden waarvan ik droomde.     Er zijn dagen waarop je je af kunt vragen: leef ik wel?     Maar kun je ook te veel leven, op één dag? Of laat zich daar vooral een beperkt verstand zien – een hoofd dat niet kan verwerken wat het meemaakt?     De wereld beweegt en het brein loopt volgens mij vaak achter.

Wetenschap

Gepubliceerd op 19 mei, 2017 om 00:00, aangepast op 23 juli, 2019 om 00:00


Lev Tolstoj schreef: ‘Alle soorten geluk lijken op elkaar, maar elk ongeluk heeft zijn eigen gezicht.’
    De ruzie van gister is me dan ook het meest bijgebleven. Het ging om geld en dat maakte het banaal, lelijk en zelfs goedkoop. Op een bepaald moment werden de verwijten persoonlijk, dat leek me overbodig.
    Uiteindelijk werd het bijgelegd, want ook met vrienden moet je ruzie kunnen maken.
    Tegen iemand die deel had uitgemaakt van het conflict, zei ik: ‘Dat deed je goed, je bleef erg kalm.’
    ‘Ik hield me kalm, dat is nog veel knapper,’ zei hij.
    Ik knikte en ging daarna naar buiten om te wandelen in de regen. Dat klinkt misschien dramatisch maar dat was het niet. Eerder romantisch, zoals personages in films van Woody Allen van regen kunnen houden.  

In de avond kreeg ik een foto en het bericht toegestuurd dat er een neefje - te vroeg maar gezond - was geboren. Het bericht kwam zo onverwachts dat het ontroerde. Maar misschien was ik vooral instabiel door het verloop van de dag.
    Het kind deed me op die foto denken aan mijn opa, eenzelfde soort neus, haakneusje.
    Mijn vriendin zei: ‘Hoe kun je dat nou zeggen?’
    Ik zei: ‘Ik hield veel van mijn opa.’

Een paar dagen voor de geboorte keek ik naar een Skype-gesprek tussen zanger Flip Kowlier en zangeres Roos Rebergen (van Roosbeef, red.) op YouTube. Rebergen is zwanger en staat het op punt om te bevallen.
    Ze zei tegen Kowlier: ‘Als de bevalling nu begint maken we wel dit gesprek gewoon af.’
    Dat leek me de juiste instelling.
    Kowlier zei, wat later, ik parafraseer: ‘Mocht het kind tegenvallen dan kun je het altijd nog afstaan aan de wetenschap.’
    Rebergen die momenteel in Amerika – Kentucky – verblijft antwoordde: ‘Laatst zaten we in een koffiebar en daar lagen folders van de universiteit, om je kind inderdaad te doneren aan de wetenschap. Ik heb eraan zitten denken om een folder mee te nemen, en die hier in huis te leggen.’

Aan het eind van het Skype-gesprek wenste Kowlier Rebergen een fijne ochtend in Amerika, Rebergen wenste Kowlier een goede avond in België.
    Het pasgeboren neefje heeft vannacht voor het eerst geslapen in het donker. Deze morgen is het wakker geworden in het licht van de zon. Volgens mij is dat het meest natuurlijke en oudste gebruik van de wereld. Regen, ruzies en geld zijn pas later uitgevonden.

Auteurs
Auteur: Jonah Falke

Jonah Falke (1991) werd geboren in Ulft en studeerde fine art painting aan ArtEZ, Enschede. Hij exposeerde in binnen- en buitenland en maakte als frontman van de band Villa Zeno de plaat Self Made Woman. In 2016 verscheen zijn debuutroman Bontebrug, in 2019 volgde De mooiste vrouw van de wereld. Hij schreef voor Vrij Nederland, See All This, ELLE, HP/De Tijd en VPRO Nooit meer slapen en is vaste columnist bij de Gelderlander en op het Lebowski Blog.

Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: