Opmerkelijke eenvoud

Dat argument ga ik voortaan ook gebruiken als ik praat over collega-schrijvers die meer boeken verkopen dan ik: 'Hun oplages zijn enorm, maar ik kan er prima naast opereren.' Of over mijn ex die ten huwelijk is gevraagd door haar grote vakantieliefde: 'Ze maken echt een heel gelukkige indruk samen, maar ik kan er prima naast opereren.'

Ik heb Jan Zeeman, de oprichter van de blauwgele textielketen, eens geïnterviewd voor een boek dat ik met vrienden maakte over de plaats waar we opgroeiden en waar een halve eeuw geleden de eerste Zeeman werd geopend: Alphen aan den Rijn. Jan liep de boardroom binnen in een donkerblauw poloshirt vol witte vegen, alsof hij net had gestuct. Na het vraaggesprek vroeg hij tot mijn verbazing om een lift naar huis en wees me de weg door op mijn rechterschouder te tikken als we naar links moesten en met zijn knokkels op het raam rechts te kloppen voor rechts.

Bij de feestelijke presentatie van het boek stonden mijn vrienden en ik met champagnefluitjes in de hand te mingelen met hoogwaardigheidsbekleders, waaronder de burgemeester. Helemaal aan de andere kant van de zaal was Jan Zeeman in geanimeerd gesprek verwikkeld met medewerkers van de catering. Hij had een schoon poloshirt aan, zonder vegen. Ik zag opmerkelijke eenvoud, die me ontroerde. 


Deze hele week doet Erik Jan Harmens net na het nieuws van 1 uur bij Nooit Meer Slapen op NPO Radio 1 een verlate dagsluiting. Afgelopen nacht ging het over de grandeur van de Zeeman.