Benoemen

Onze toilettas is er al. Onze toilettas is gisteren alvast met mijn vriendin en haar gezin meegereisd. Nu moeten alleen wij nog maar daar zien te geraken. Bij onze toilettas.

Het blijft ongelooflijk dat wij morgen aan de overkant Albanië zien liggen, terwijl we nu nog zo ontzettend hier zijn.

Hier. Met onze drie halfgevulde koffertjes, onze reispapieren en de vliegtijden.

Ik weet wel dat ik het in deze Summer of Love niet over mijn huwelijk zou hebben, maar het blijft al net zo ongelooflijk dat we vorig jaar nog gewoon met ons vieren in het vliegtuig stapten.

De vader is er nu niet bij. Ik ben erachter dat het goed is dat wel te benoemen. De dingen zijn nu eenmaal niet weg als je erover zwijgt.

De meisjes zijn nog maar krap twee dagen terug van een geweldige week op de theatercamping in Frankrijk en maken zich alweer op voor hun reis met mij. In de tijd dat zij op vakantie waren, maakte ik mijn boek af, dus het kwam ook mij best goed uit. De meisjes doen het in deze tijden van verandering sowieso geweldig. Ze zijn vrolijk en vrij.

Maar vannacht zat de zevenjarige bevend op mijn schoot. ‘Ik heb je zo erg gemist, mama,’ huilde ze. ‘Ik heb je heel erg gemist.’

En ze drukte zich tegen me aan. En ik wiegde mijn grote, kleine dochter, net zolang tot het beven stopte.

Hier dacht ik: Wat je niet ziet, kan er nog wel zijn. Dat mogen we niet vergeten. Je kunt een hele fijne vakantie hebben en tegelijkertijd een gemis ervaren. Dat mag gewoon benoemd worden. Dat doet aan die vakantie niets af.

Er bestaat geen slapende hond die we wakker zullen maken. Integendeel.

Vanaf morgen dobberen we met onze donutband in een zwembad in Corfu, én ze zullen hun vader missen. Ik hoop dat het gewoon zal worden ook dit soort zaken met elkaar te delen. Het hoort erbij zoals al het andere.

De zevenjarige had vanochtend geen idee hoe ze in mijn bed terechtgekomen was. Ik vertelde haar wat er gebeurd was, dat ze mij gemist had. En dat dat normaal was.

‘Ik jou gemist?’ riep ze uit. ‘Helemáál niet!’

November 2017 verschijnt bij Lebowski Publishers Ik nog wel van jou, een ontroerend en hartverscheurend verslag van een gezin dat uiteenvalt.