Underground banking

In elke stad vind je straten vol met belwinkels. De klandizie lijkt er soms ver te zoeken, al hangen er vaak veel mensen rond. De NOS meldde dat de politie niet uitsluit dat er veel kantoren dicht moeten. Ik zou dat betreuren. Het is denk ik gezond om soms langs iets te lopen waarvan je vermoedt dat het niet koosjer is. Zoals je in een roman begrip toont voor een afschuwelijk personage. Of onbegrijpend naar een schilderij van Francis Bacon kunt kijken. Daar waar de kleinburgerlijkheid begint stopt die vrijheid.

Afgelopen zomer liep ik met duizenden euro’s zwart geld over straat. Ik waande me toen een gewillig slachtoffer voor straatrovers. Maar misschien rook men de armoede meer aan mij dan ik door- of liefhad.
    Die dag werd ik niet beroofd maar ik betaalde de huurbaas. Met de bezetenheid van een kind telde hij de dukaten. Je zou hem een huisjesmelker kunnen noemen, maar mijn geld maakte hem zielsgelukkig. Ik meende zelfs sterke affectie bij hem te bespeuren tijdens het tellen. Daardoor voelde ik me een rijk mens, al zag ik mijn vermogen slinken.

In een wereld waar alles om geld lijkt te gaan is de liefde soms ver te zoeken. Geld is zelfstandig en koud, maar er gaat een aantrekkingskracht vanuit die op warmte lijkt.  

Van 24 tot en met 28 oktober doet Jonah Falke net na het nieuws van 1 uur bij VPRO's Nooit Meer Slapen op NPO Radio 1 een verlate dagsluiting over de dag die was. Dit is deel 3, waarin Jonah een lans breekt voor belwinkels en zwart geld (naar aanleiding van dit artikel van de NOS).