Botsingen

De auteur van de longread, Joris van Casteren, schreef een boek over de wanhoopsdaad van wat bleken te zijn een 69-jarige vrouw en haar 43-jarige dochter, een boek dat hij de titel Een botsing op het spoor meegaf. Ik vind het, ook richting alle betrokkenen en nabestaanden, een waardige titel, ontdaan van elk slappe hap effectbejag.

Een vriend van mij stapte enige tijd geleden uit het leven, onder invloed van de verkeerde medicijnen. Dat noemen we geen zelfmoord en geen zelfdoding, maar een ongeluk. Dan vraagt een van ons: hoe lang geleden is het ook alweer, dat ongeluk? en dan antwoorden we: dat was zo- en zoveel maanden geleden.

Kleine woorden hebben vaak groot effect. Tegen mijn leerlingen creatief schrijven op de kunstacademie in Arnhem zeg ik: als je wil beschrijven wat er gebeurt als iemand van grote hoogte naar beneden springt, heb het dan niet over de klap, vermijd het woord ‘bloederig’, schrijf alleen dat iemand daar ligt. Wij gaan wel voelen, eerst met open ogen, dan met de ogen dicht. 

Deze hele week doet Erik Jan Harmens net na het nieuws van 1 uur bij Nooit Meer Slapen op NPO Radio 1 een verlate dagsluiting. Afgelopen nacht ging het over het waardig benoemen van menselijk leed.