Zoeken
2018 wordt het jaar van de nieuwe liefde, dat voel ik
Dit was het jaar waarin ‘Ik nog wel van jou’ uitkwam. Een vriend mailde me: “Uit je boek blijkt dat je liefde voor hem simpelweg te laat kwam. Een les misschien, wij kunnen maar meteen vol van iets/iemand houden als het er is. Dan in elk geval een volgende keer.”

2018 wordt het jaar van de nieuwe liefde, dat voel ik

Gepubliceerd op 2 januari, 2018 om 00:00, aangepast op 23 juli, 2019 om 00:00

2018 wordt het jaar van de nieuwe liefde. Dat voel ik. Het universum begint me er in elk geval voorzichtigjes op te wijzen.

Die grijze regendag

Zo was er die grijze regendag, ik liep al rokend over het trottoir, in de pauze van het lesgeven, toen er iemand voorbij fietste en afremde. Het volgende moment stond er een prachtige man voor mijn neus.

“Jij kent mij niet, maar ik jou wel”, zei hij.

Hij wilde me vragen voor een lezing. We hadden een flitsgesprek over rouw en de diepere laag waarmee mijn boek, en de manier waarop ik over mijn eigen verlies praatte, betekenis had voor andere mensen.

Onbekende stem

Zo was er die onbekende stem. Ik wandelde door het park met een rugzak vol boodschappen, toen de telefoon ging. Een voorgesprek voor een tv-programma. Het derde voorgesprek die dag waarin ik over mijn scheiding zou moeten praten. Ik hoopte dat we het kort en bondig konden houden, maar al gauw zat ik ergens middenin. Het kwam niet alleen doordat hij goede vragen stelde over mijn boek.

“Het gaat goed met jou nu, zo te horen”, zei hij tenslotte.

“Goed?”

“Ja, je klinkt als een blije aardbei.”

Het zijn dit soort momenten die de laatste tijd kort voor me uitgelicht worden, waarna ik gewoon mijn weg vervolg. Maar wel steeds een tikje anders dan daarvoor. Nieuwsgieriger misschien?

In een parallelle wereld

Zoals ik vorig jaar rond deze tijd schreef over de andere vrouw die zich op elke hoek van de straat kon ophouden, zo cirkelt de andere man nu ergens om mij heen. In een parallelle wereld. Elk moment zouden onze wegen zich kunnen kruisen. Al mag het van mij nog wel even duren. Ik ontloop hem zelfs nog liever een beetje. Omdat het idee natuurlijk altijd beter is.

Stop. Het is mijn voornemen dit jaar enkel bij de feiten te blijven. Echt te zien wat er is. Niet wat er was, of nog zal komen.

We hebben ook geen haast, de andere man en ik. Het gebeurt toch wel. Over de liefde heb ik niets te zeggen. Dat is een ‘les’ die ik in 2017 heb geleerd. Lessen leren zullen we.

 

Deze column is eerder gepubliceerd in Trouw. Elkes roman heet Ik nog wel van jou. Luister hier naar onze podcast met Elke Geurts over haar roman en scheiding.

Auteurs
Auteur: Elke Geurts

Elke Geurts (1973) publiceerde drie verhalenbundels en de romans De weg naar zee (2013) en Ik nog wel van jou (2017). Alle werden overladen met lof en genomineerd voor onder andere De Gouden Boekenuil, de BNG Literatuurprijs en de Anna Bijns Prijs. Daarnaast is ze schrijfdocent aan o.a. Schrijversvakschool Amsterdam.

Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: