Zoeken
Aarde (Ozan Aydoğan)
Op de dag dat jij begraven wordt, zijn er geen bloemen om op je graf te leggen. Is er geen aarde om je mee af te dekken. Geen grond om daarin jouw graf te scheppen en uitgeschreeuwd als we zijn; geen stem om jou gedag te zeggen. Ongeacht wat de gedachten zeggen. Op die dag is er geen pad meer, geen stap te zetten. Omdat we aankomen op de plek waar we heengaan; eenzaam en breekbaar. Wisten wij veel van onmeetbaar.

Aarde (Ozan Aydoğan)

Gepubliceerd op 30 januari, 2018 om 00:00

Op de dag dat jij begraven wordt, zijn er geen duiven om op te laten vliegen.
Geen kaarten, brieven.
Ook geen naasten, dierbaren of geliefden.
Zelfs niet de herinnering aan hoe jij ons tot in het laatste spaarde, lieflijk.

Op de dag dat jij begraven wordt,
verdwijn jij als sneeuw die niet valt voor de zon die niet schijnt.
Als een schreeuw uit de cel waar geen hond meer naar kijkt.
Als het licht van een schicht als het donker hem grijpt.
Uitgemergeld, als een zuigeling die de borst niet meer krijgt.

Op de dag dat jij begraven wordt dan dichten wij geen gaten.
Bidden wij niet, vinden wij geen amen.
In het flikkerende stille staren van verre lichtlichamen voltrekt dit zicht zich,
verder is niks komen dagen.
Op de dag dat jij begraven wordt dan liggen wij er samen.

De Utrechtse Ozan Aydoğan (1993) won vrijdag 26 januari 2018 het NK Poetry Slam, georganiseerd door Het Literatuurhuis in TivoliVredenburg en onderdeel van de Poëzieweek. 'Aarde' (2017) was een van de eerste spoken word-teksten die Aydoğan schreef. 

Foto: Alex Kat

Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: