Logboek van een debutant: deel 4
Het liep moeizaam allemaal. Ik hakte wat weg, voegde wat toe. Begin 2016 trok ik me drie dagen terug in een hotelkamertje aan zee. De vorige keer leverde zo’n weekend me 18.000 woorden op, dit keer niet. Ik schreef niet veel, maar maakte lange wandelingen over het strand. Ik keerde huiswaarts met een paar honderd bruikbare woorden, maar ik had wel een nieuw einde verzonnen.
Dat nieuwe einde, daar was ik blij mee. Bijna alles wat daarvoor zat, was niet goed genoeg, niet af genoeg. Het revalidatiecentrum, al die mensen; leuk, grappig, toch stond het te ver weg van het verhaal. Het verhaal over een jongen en zijn vader en zijn familie. Het worstelen ging nog een paar maanden door. Ik weet niet meer waar of hoe ik het inzicht kreeg (waarschijnlijk heel subtiel door mijn redacteur mijn hersens ingemasseerd), maar ineens besloot ik dat dat hele revalidatiecentrum eruit moest. Ik brandde het decor af waar ik zo hard aan had gebouwd. Van de 68.000 woorden bleven er nog 20.000 over. Het had de doodsteek kunnen zijn voor ‘Project Roman’ maar het werd de redding. Ineens werd alles duidelijk. Ik behield alleen de flashbacks, daaromheen construeerde ik een nieuw verhaal. Het voelde goed, het voelde logisch. Eind 2016 had ik een totaal nieuwe versie.
Het duurde nog een jaartje (mede door drie maanden volle bak Europa League-campagne met Ajax, waar ik op de media-afdeling werk) maar dat was niet erg. Ik wist dat het goed ging komen. Hier en daar wat bijslijpen en op de eerste dag van 2018 was mijn boek klaar. Correctierondes, wel of geen hoofdstuktitels, de cover, een paar mooie quotes van collega-schrijvers en op naar de drukker.
Vrijdag 9 februari werd Bloed is dikker dan water gepresenteerd op de uitgeverij. Familie, vrienden, collega’s, de mensen van Lebowski. Een heerlijke avond. Fictie en realiteit begonnen alweer door elkaar heen te lopen. Het werd gezellig, écht gezellig. De Schültenbrau en Miesjmasj, de drank waarmee de hoofdrolspelers in het boek zich wapenen tegen de zomerhitte, vloeiden rijkelijk. Maar de tent ging sluiten. ‘Lieve mensen, sorry, maar we moeten langzaam een einde maken aan deze mooie avond.’ Oom: ‘Dan heb je het boek niet goed begrepen volgens mij. Hier begint het pas.’
Vanaf 9 februari ligt Bloed is dikker dan water in de boekhandel.
Over de roman:
De zeventienjarige Tommy groeit op in een milieu van ritselaars, raddraaiers, drinkers en bordeellopers. Als hij na een uit de hand gelopen ruzie op school noodgedwongen moet nadenken over zijn toekomst, blijkt de afwezigheid van zijn vader hem nog altijd niet losgelaten te hebben. Tijdens een drankovergoten familiebarbecue op een snikkend heet zomerweekend moet hij beslissen: vertrekken of in de voetsporen van zijn vader treden?
