Zoeken
De Selectie: Femke Zwiep
De komende tijd gaat Lebowski in rap tempo 11 jonge schrijvers op u afvuren. Iedere week een. Wat ze kenmerkt is talent, veelzijdigheid en een frisse blik. Elke woensdag wordt van een van de schrijvers uit de selectie poëzie, een kort verhaal of een essay op de stip gelegd. Nog ongepubliceerd, dus u krijgt telkens een primeur! De derde in de reeks is niemand minder dan Femke Zwiep. Met de monoloog Over God en meisjes werd ze in april eerste bij Kunstbende Gelderland in de categorie taal, waardoor ze een plek bemachtigde in de landelijke finale op 30 juni.  

De Selectie: Femke Zwiep

Gepubliceerd op 9 mei, 2018 om 00:00

Over God en meisjes

In het begin was er niets en dat was God.

Er was een aarde. Die was woest en leeg.

(Wat stel jij je voor als je de oerknal voor je ziet?)

Er was wel water. God zweefde over het water. In ieder geval, zijn geest deed dat, staat in mijn bijbel, en ik denk dat dat de heilige geest was en dat de drie-eenheid toen nog met z’n tweeën was.

Voetnoot: Gods geest zweefde over het water kan ook zijn: Gods adem. Ook mogelijk is de vertaling 'een hevige wind joeg het water op'.

God maakte de aarde minder leeg.

In het begin was er niets en dat was goed.

Er was een aarde. Die was dan wel woest een ledig, maar God maakte licht, dus ja, daar deal je dan maar mee. Toen de aarde nog woest en ledig en licht was, was het goed, denk ik, God, daar kun je wel gewoon stoppen toch?

In het begin was er niets en dat was god en toen was het goed maar God was verdomme niet te stoppen dus bouwde hij een lijk voor jou en je mag het lekker zelf dragen lekker voor je lekker voor je lekker voor je.

Ik ben vergeten te zeggen dat God de hemel en de aarde schiep.

In het begin was er niets. God schiep de hemel en de aarde.

In het begin was er niets. De aarde was woest en ledig.

En toen was er jij.

En jij zei: ‘nee. Niet ik, niet ik. Alleen met jou er bij.’

Jij was adam toen maakte God mij.

Denk ik.

En toen maakte God mij en toen maakte God meisjes voor mij.

Er is een meisje dat ik zo’n vier keer in het echt gesproken heb. Ik loop over straat en kom haar tegen, ik zeg: ‘ik dacht laatst nog aan je’.

Zij zegt: ‘ik dacht net nog aan je’.

Ik zeg: ‘ik geloof niet in toeval. Maar ik moet nu gaan’.

Zij zegt dat ze ook moet gaan. Ze zegt: ‘ik ga slapen’.

Eerst was er niets en toen maakte god websites met regengeluiden.

Er was misschien altijd wel water.

Eerst was er niets en toen was er winter. Ik maak een muts, maar als hij af is, is het vast geen winter meer. Ik zocht wol in het rood, voor een meisje, maar ik kon de goede rood niet vinden. Met felrood schiet je echt niets op.

God maakte websites met regengeluiden en schiep daarnaast ook Wodka Woensdag waarop je zomaar met iedereen mag zoenen, mits zij dat ook willen, maar dat willen ze vaak wel want dat mag. Wodka Woensdag loopt over in Tequila Thursday, loopt over in vrijdag, waarop jezus stierf aan het kruis, maar dat is een ander testament, toen bestond alles al en dan is het zaterdag, Sabbat, en god schiep de zonde en op zondag is het zo stil dat je ze allemaal hoort echoën. Je verdient Rainymood.org helemaal niet.

Een meisje deed een hele B-kant van een Beatles-plaat over het vouwen van een kraanvogel.

Mijn bed ligt op een kleine zolder. Ik lig met mijn hoofd aan de kant van de trap zodat ik alleen maar wit zie. Stel je voor: de hemel en de hel zijn allebei oneindige witte ruimtes.

Een ander meisje zei dat ze het Beatles-liedje over de zon wel wilde horen.

In de winter val ik uit elkaar. Letterlijk een beetje: de huid op mijn hoofd en mijn armen en onder mijn ogen schilfert. Een meisje vroeg me of het wel goed ging en ik zei: ‘ik val uit elkaar.’

De hemel en de hel zijn allebei oneindige witte ruimtes.

In de hemel voelt het goed. Alsof het zo hoort. Het is kalm.

God maakte meisjes maar gewoon om naar te kijken maar gewoon om naar te kijken maar gewoon om naar te kijken.

In de hel wil je weten waar je bent, hoe je wegkomt.

Er zijn meisjes die dingen durven te zeggen alsof ze het net zo goed niet hadden kunnen zeggen, maar het nu toch doen en er het allerbeste van maken. Dat is bescheidenheid. Ik ken één bescheiden meisje.

Ik weet dat er twee Bijbelboeken naar vrouwen zijn genoemd.

Er zijn meisjes die aan mij denken als ze zonnebloemen zien.

(dankjewel dankjewel dankjewel)

Er was misschien altijd al water maar god maakte mij en meisjes en zonde.

God maakte de zondvloed.

Van mij mag god alle duiven verzuipen.

Als het water maar 

verfwater is.

God maakte zonde en zondvloed en toen maakte hij, hypocriet,

(sorry god)

de regenboog.

 

Femke Zwiep (1999) studeert Creative Writing aan ArtEZ, schrijft het liefst poëzie en toneelteksten en belandt meer dan eens zelf op het podium. Ze spendeert veel tijd op Twitter en houdt van kinderboeken. Op 30 juni staat ze in de finale van Kunstbende in de Westergasfabriek in Amsterdam.

Instagram: @goudvis888
Twitter: @rauwevis

Tumblr: vliegendevis.tumblr.com

Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: