Barbaar

Ze keek me aan en zei: ‘Bij de meesten heb ik wel een vermoeden, maar waar dat op gebaseerd is, is waarschijnlijk totaal irrelevant. Eens zei iemand me: “Vroeg of laat krijgt iedereen zijn portie.”’
Ik probeerde over de toekomst of een portie na te denken.
Ze zei met een glimlach: ‘Ik blijf vast het eeuwige talent, niks lukt echt, ik leef enkel op goeie verhalen. Elke keer stort ik me gewoon in iets waarvan ik weet dat het niet helemaal lekker kan gaan aflopen.’
Ze leek de mislukking nu al te omarmen maar glimlachte er wel bij.

Volgens het boek De Barbaren van Alessandro Baricco zijn ‘barbaren’ opzoek naar tussenstations die versnelling veroorzaken in plaats van verdieping, want dat zou stilstand betekenen. Leven van de ervaring, zoals die vriendin. Volgens mij is ze een barbaar.
Vroeger werd er tot een kern doorgedrongen – verticaal - maar de barbaar zoekt naar horizontale verbreding, aldus Baricco. De barbaar leeft om snel en ‘goddelijk te surfen.’ Dat levert energie op, in plaats van dat het dat kost. Volgens het boek is de barbaar constant opzoek naar ‘spectaculariteit’. “Omdat daar het risico op denken kleiner is, is daar de waarheid. De barbaar denkt minder, maar ongetwijfeld over veel uitgestrektere netwerken. Op horizontaal vlak legt hij dezelfde tocht af die wij ons gewoonlijk de diepte in voorstellen.”
Suggereren zulke opmerkingen dat mensen van ‘nu’ dik worden zonder in de lengte mee te groeien? Of precies andersom?

Ik raadde de vriendin het boek aan en zei: ‘Volgens mij ben jij ook een barbaar.’
Ze zei: ‘Nou, ooit heb ik ook overwogen om het leger in te gaan, volgens mij wordt alles duidelijk in zo’n barbaarse strijd. Of bedoel je dat niet?
‘Niet per se, maar waarom ben je het leger niet ingegaan dan?’
‘Ik hoorde van mensen die uitgezonden werden dat ze voor vertrek moeten optekenen welke muziek er op hun begrafenis zal klinken. Dat overviel me nogal. Ik kan slecht kiezen, dus ik koos om niet te gaan.’