Jonah Falke bij Nooit meer slapen (4): Evolutie

Mijn eigen oma heeft zich overigens niet aan dit principe gehouden. Het was net na de oorlog. Ze werd zwanger, het was een klein ongeluk. Ze trouwde mijn opa te laat. Ze werd verstoten door haar familie. Het kwam nooit meer goed.

Los van wat families willen: het is een bijzonderheid dat deze bruid en bruidegom elkaar wisten te vinden tussen de weilanden. Vandaag stond er in De Gelderlander namelijk een stuk over het tekort aan jonge vrouwen in de Achterhoek. Twente lijkt me een vergelijkbaar gebied.

Berend van 24 uit Winterswijk, student toegepaste psychologie in Nijmegen, bevestigt in het artikel dat er in zijn dorp weinig jonge vrouwen zijn. ‘In veel kroegen draait het vooral om testosteron.’ In Nijmegen is het een ander verhaal. ‘Daar zijn meer groepjes vrouwen en dat maakt het weer ingewikkeld om contact te maken. Zelf ben ik single, maar zeker niet wanhopig hoor. Ik ga niet uit om een vrouw te zoeken, maar om de gezelligheid.’

Ik geloof niet in gezelligheid an sich. Het lijkt me enkel een bijeffect van liefde in het algemeen.

De krimp is een probleem, toch kun je mensen niet tot geslachtsgemeenschap dwingen. Wat is dan een redding voor het platteland?

Een stroomstoring zou uitkomst kunnen bieden. Het dorp Haaksbergen werd er in 2005 door geteisterd. Negen maanden later was er een geboortegolf. Kroop men uit verveling bij elkaar in bed? Of omdat het donker was in de slaapkamer?

Mocht de liefde in de toekomst uitblijven, en er zich geen rampen voltrekken waardoor massa-immigratie richting het platteland ontstaat, dan lijkt me het einde in zicht. Niet alleen de wieg maar ook de dood kan de wil van evolutie zijn.

*
Jonah Falke schrijft 20 t/m 24 augustus voor VPRO's Nooit meer slapen stukjes over de dag die was. Je kunt de column ook terugluisteren.