Zoeken
Stefano Keizers sluit Stoptober af in stijl
Wij vroegen aanstaand Lebowski-debutant Stefano Keizers Stoptober op het Lebowski-blog af te sluiten. En dat deed hij, voor eens en voor altijd. Amusez-vous.  

Stefano Keizers sluit Stoptober af in stijl

Gepubliceerd op 30 oktober, 2018 om 00:00, aangepast op 31 oktober, 2018 om 00:00

Ik heb geen idee waar ik de twijfelachtige eer aan te danken heb om iets belerends te mogen schrijven op dit almachtige platform, ik hoop jullie ook niet. De maand oktober is in elk geval weer teneinde. Sinds enige tijd is het een publiek gebruik om in die maand stil te staan bij alle dingen waar we als mensheid mee zouden kunnen stoppen omdat ergens in de jaren 90, 80 of 70 het idee is geopperd dat het gezond is om punten achter de zinnen des levens te zetten. Het is mij een raadsel waarom dit totaal krankzinnige idee stand blijft houden en ik grijp deze gelegenheid dan ook graag met beide handen aan om hier voor eens en voor altijd een ommekeer in te veroorzaken.

 

Ik zou ervoor willen pleiten om hier, met z’n allen, definitief te besluiten om te stoppen met stoppen. Vanaf nu houden we gewoon weer alles vast dat ooit toevallig onze kant is opgewaaid, vanaf nu bewandelen we weer het pad dat voor ons bedoeld is, in plaats van voortdurend via de berm over te steken naar de buren om dubbel te checken of je wel op de goede weg zit.
Slechte gewoontes, wat zijn slechte gewoontes? Zoals bijna al het voedsel op aarde haar smaak dankt aan verrotting, zo zijn het de rafelrandjes en oneffenheden in het gedrag die ons een ziel en karakter geven. 
Je kunt jezelf niet verbeteren. Wat je ook doet, je zult altijd dezelfde zwakheden behouden. Zeg een slechte gewoonte op en het zal ten koste gaan van iets goeds. Stop met een verslaving en je krijgt er gegarandeerd een nieuwe, vaak nog veel ergere, voor terug. En hoe meer je dit probeert te ontkennen, hoe meer je de frustraties over jezelf laat opkroppen en het monster dat je bent zult negeren, hoe vervelender en onmogelijker je zult zijn voor je medemens.

 

'Zoals bijna al het voedsel op aarde haar smaak dankt aan verrotting, zo zijn het de rafelrandjes en oneffenheden in het gedrag die ons een ziel en karakter geven'

 

Stop nergens meer mee. Begin hoogstens aan nieuwe dingen. Begin bijvoorbeeld dat ene ding te doen dat je zogenaamd alleen van jezelf mag doen wanneer het je lukt om te stoppen met duizend andere dingen terwijl je weet dat dat nooit gaat gebeuren. Begin je handicaps in je voordeel te gebruiken. Zorg dat je zo goed wordt in niet-stoppen dat het op begint te vallen.

 

Een schilderij krijgt pas echt diepgang wanneer je er een heel leven lang elke dag naar kijkt. Dit geldt voor alles. Gooi nooit iets weg, houd alles altijd bij je, zodat je aan het eind van je leven een oneindige hoeveelheid herinneringen hebt om in te kunnen zwemmen.
Je ziet niets van de wereld wanneer je elk jaar naar een andere plek verhuist en alle schepen achter je verbrandt. Je leert dan louter hoe je schepen moet verbranden en meubels moet vervoeren.

 

'Die voortdurende afhankelijkheid van GHB-inname, die vrouw of man die je elke avond aan gort slaat, het kind dat jou emotioneel aan het slopen is, de 120-urige werkweek...'

 

Dus, please, laat alles zoals het is. Accepteer het leven zoals je het gekregen hebt. Heb vrede met de omstandigheden waarin je je begeeft. Die voortdurende afhankelijkheid van GHB-inname, die vrouw of man die je elke avond aan gort slaat, het kind dat jou emotioneel aan het slopen is, de 120-urige werkweek, die voortdurende worsteling om een heel klein beetje eten op je bord te krijgen, de uitzichtloosheid, de leegte, het gebrek aan plezier en avontuur, de fysieke aftakeling, diezelfde steen waar je continu en elke keer weer tegenaan loopt, de irrationale angsten, de neuroses, de tics, het stiekem opeten of ruiken van welk onderdeel dan ook van je lichaam, je fetisjen die dusdanig beschamend zijn dat je geïsoleerd zou raken van de buitenwereld wanneer ze naar buiten zouden komen, die verschrikkelijke pijn in je heup, knie of buik, het verlangen naar de partner van je beste vriend, de totale onwetendheid waarin we voortbestaan en de gemakzucht die jou voortbeweegt, het zijn de dingen die je authentiek maken, koester ze.

 

Gover Meit (Amsterdam, 1987) is film- en theatermaker. Hij won in 2016 de Wim Sonneveldprijs van het Amsterdams Kleinkunst Festival onder de artiestennaam Stefano Keizers. In het winterseizoen 2016-2017 werd hij een Bekende Nerd dankzij de Slimste Mens. En in november verschijnt zijn debuut bij Lebowski Publishers: Twee Luitenanten, waarin hij wederom een spelletje speelt met de waarheid.

Ziehier(onder) de booktrailer van Twee Luitenanten


& bekijk hieronder Stefano's legendarische bezoek aan Tims Tent

 

Auteurs
Auteur: Stefano Keizers

Gover Meit (Amsterdam, 1987) is film- en theatermaker. Hij studeerde in 2009 af aan de Gerrit Rietveld Academie in de richting Audiovisueel en won in 2016 de Wim Sonneveldprijs van het Amsterdams Kleinkunst Festival onder de artiestennaam Stefano Keizers. Stefano is genomineerd voor de cabaratprijs Neerlands Hoop 2018.

Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: