Winters barbecueën (Jeroen Blankert)

In de winter barbecueën: natuurlijk, dat is logisch. Waarom zouden we ons door het klimaat laten ringeloren, zeker nu dat zelf, dat klimaat, ook maar lukraak wat doet? We kunnen wel bezig blijven! Zon, regen, vorst of sneeuw, wij eten buiten. Vroeger in Workum aten we altíjd buiten, zomer en winter. Dat was gezellig. Gewoon onder een dekentje, als het moest. Het was binnen trouwens net zo koud als buiten, want de enige kachel in huis was vaak stuk, en dan meestal in de winter.  En wanneer hij het deed was het petroleummannetje ingesneeuwd met zijn paard en kar waarop de reusachtige olietank lag, en dus was er geen brandstof. Het is hoe dan ook goed om onze ideeën omtrent voeding wat op te rekken. Dat truttige nuttigen van voor de hand liggend voedsel van een bord is enorm contraproductief voor de optimale ontwikkeling van talent, creativiteit en passie. Je bent wat je eet en ook wáár je het eet, en zelfs hoe je het bereidt.  Aardappelen, groente en vlees hebben gelukkig allang afgedaan. Dingen als rijst, pasta en quinoa zijn allang gewoon geworden. Maar ook heerlijkheden als geroosterde mandarijnen, of het sap van onrijpe druiven (hoewel dat laatste misschien al zo oud als de wereld is: de onrijpe druif bestond tenslotte al langer dan de rijpe druif) of gefermenteerde tuingroente in bloemige thee, zijn gewoon in restaurants te krijgen. En we kunnen heus wel wat verder experimenteren met ons eten. Zandtaartjes, natuurlijk, maar ook gefrituurd tuinhek, gebakken leuning, en steiger-soufflé. Ook de langzaam gegaarde krantenartikelen in een bloemige lade-saus met rauwe putdeksels en fijngesnipperde stukjes boekenkast kunnen heel lekker zijn en zijn op de koop toe uitstekende vleesvervangers. Bovendien zijn dergelijke maaltijden ook zeer geschikt voor het werken aan een meer minimalistische levensstijl. Het langzamerhand omzetten van alle overbodige troep in heerlijke en voedzame maaltijden is een prachtig traject. Zelfs de tafel en de stoelen kunnen heel goed in een maaltijdsoep worden verwerkt, want we eten voortaan toch altijd buiten, op de grond zittend rond de barbecue, want die is gek genoeg zelf absoluut niet te vreten.

Jeroen Blankert is ex-drummer, kunstschilder en uitbater van cultureel café De Nieuwe Anita, waarvoor hij de laatste vijf jaar bijna iedere dag een korte wervende, grappige of diepzinnige tekst op Facebook schreef, ter lering en vermaak van de gasten. Nu inzake current affairs op het Lebowski Blog.