Leben oder theater

Hij zei: ‘Als je zo’n twintig foto’s en stemopnames van iemand hebt, kun je diegene al vrij goed namaken en laten doen wat je wil met de Deepfake-technologie. Je kunt iedereen als Trump, Poetin maar ook als je buurmeisje laten lijken en klinken op een filmpje. Zo kun je dus ook nepnieuws of porno maken. Als je machthebbers of buurmeisjes een niet meer van echt te onderscheiden masker geeft, brengt dat allerlei nieuwe complicaties met zich mee. Inmiddels is deze techniek trouwens verboden en alleen nog te vinden op het darkweb.’ Hij zweeg even en zei: Óf, kijken we allang naar nep-nieuws zonder het te zien?’

Ik had geen idee. Maar allereerst vroeg ik naar hoe dat zat met die porno. Ik verbeeld me niks: eerst de eigen lust, dan is er de wereld. Waarschijnlijk onder het motto van Brecht: eerst het eten, dan de moraal.

‘Hoe ziet die porno eruit dan?’

Hij zei: ‘Het haperde allemaal nog maar lang gaat het niet meer duren voordat die kinderziektes verdwenen zijn. Als je goed zoekt, vind je nog wel wat, Scarlett Johansson viel mij nog wel een beetje tegen. Maar het verschil tussen nep en echt zal verdwijnen binnenkort.’

Ergens was het ook een opwindend idee als er geen verschil meer is tussen leben oder theater. Je zou het vrijheid kunnen noemen. Maar ook die lust heeft waarschijnlijk maar een beperkte houdbaarheidsdatum.

Aan de andere kant: als je goed om je heen kijkt, zou je het dagelijks leven net zo goed als theater kunnen zien. Balzac vatte zijn oeuvre, dat een volledig beeld van een samenleving wil geven, samen als: de menselijke komedie.

Misschien is het een goed nieuwjaarsvoornemen om de wereld te zien als een grap die niemand snapt, en als je ‘m uit probeert te leggen vergaat het lachen je.

Om het dragelijk te houden is er af en toe een haperend filmpje van Scarlett Johansson, of een gedicht van Brecht.