Zoeken
Het beste van 2018: eindejaarslijstjes van Al Het Andere (dan boeken) volgens Lebowski-auteurs
Interessant, daar niet van: eindejaarslijstjes met boeken. Wij vroegen onze auteurs naar hun alternatieve, niet-zo-serieuze top drie van Al Het Andere om 2018 mee af te sluiten. Met bijdragen van Simon de Waal, Sabine van den Berg, Erik Jan Harmens, Nikkie van Lierop, Claudia de Breij, Robert Vuijsje, Tim Foncke, Jonah Falke, Bregje Bleeker, Joost Vandecasteele, Sander Pleij, Sander Donkers en Samuel Vermeulen. Amusez-vous!  

Het beste van 2018: eindejaarslijstjes van Al Het Andere (dan boeken) volgens Lebowski-auteurs

Gepubliceerd op 27 december, 2018 om 00:00, aangepast op 28 december, 2018 om 00:00

Simon de Waal

Top drie plekken voor leedvermaak in Amsterdam.

1: Terras Café Papeneiland, hoek Brouwersgracht /Prinsengracht

Voorwaarde; het moet sneeuwen of ijzelen. De brug over de Prinsengracht is dan een onneembaar gladde berg, waar voetgangers, fietsers en auto’s zich tevergeefs tegenop worstelen. Zoek een plekje op het bankje van Papeneiland tussen de echte Jordanezen die daar speciaal gaan zitten, en voor iedereen een gulle bulderende lach hebben, vooral voor de veel te grote juppen-bak die steeds weer genadeloos en onhoudbaar achteruit glijdt –  tegen de speciaal geplaatste betonnen paaltjes voor het terras. De hardste lach is de laatste, als de bestuurder met rood aangelopen hoofd woest rechtsaf stuurt, na tien of meer mislukte pogingen.

2: Kruising Korte Prinsengracht / Haarlemmerstraat.

Beelden die we alleen kennen uit metropolen met een miljard inwoners of meer. Een niet te stuiten krioelend mierennest van voetgangers, fietsers en voertuigen. Moeders met bakfietsen die woest schreeuwend uitwijken voor dodelijk verstijfde toeristen met rolkoffertjes, midden op de weg. Taxi’s die overal doorheen duwen, liefst tegen fietsers en voetgangers aan, of over hen heen. Auto’s die een kwartier stilstaan en niet verder durven. Heerlijk.

3: Dam

De ‘levende standbeelden’. Daar sta je dan, de hele dag. Het is werk, het genereert inkomen, natuurlijk. Waarom dan een plek vol leedvermaak? Let op. Niets mis met de standbeelden, of de mensen die met hem of haar gefotografeerd willen worden, zolang ze een euro aan hun voeten leggen in het bakje. Maar dan de klaplopers, de gierige toeristen die op de foto willen met een standbeeld, zonder een duit in het zakje te doen. Woeste blikken, heftige bewegingen, op het moment dat het Standbeeld door heeft dat iemand stiekem een foto maakt. Als je echt mazzel hebt volgt een achtervolging van een doodsbange toerist door een schreeuwende Dood, onbeholpen zwaaiend met zijn zeis, zijn toga tevergeefs omhoog houdend, zijn witte Nikes roffelend over de stenen van de Dam. Urenlang plezier gegarandeerd.

Simon de Waal schreef bij Lebowski o.a. Nemesis, Bureau Raampoort en de De Waal & Baantjer-reeks.
 

Erik Jan Harmens

Top drie van liedjes uit de Top 2000 die me 's nachts teisteren.

1: Half Nederland luistert tussen kerst en oud en nieuw naar de Top 2000 op NPO Radio 2. Helaas staan er de nodige liedjes in die ik niet per se heel goed vind, maar zich wel in mijn brein nestelen om daar nooit meer weg te gaan. "Ga uit mijn hoofd, stom lied!" roep ik als ik door al die melodietjes in m'n kop de slaap niet kan vatten. Ik heb dat bijvoorbeeld met (3) 'Sweet Child O' Mine' van Guns N' Roses (dit jaar op plek 34 in de lijst). Vooral die laatste twee minuten, dat Axl Rose en companen alleen nog maar zingen: 'Where do we go? Where do we go now?' En ik weet het antwoord dus niet! Maar zing helaas wel mee.

2: Ik heb het ook met (2) 'Somebody To Love' in de liveversie van George Michael en Queen (plek 68 in de lijst). Dat koortje op het einde: 'Find me, somebody, toohoo whoohoo love', en dan repeat en repeat en repeat en repeat en repeat en repeat en repeat en stoppen doet het maar niet.

3: Het allerergst (1) vind ik 'I'll Find My Way Home' van Jon & Vangelis (ze staan er nog net in, op plaats 1918). Die geknepen stem en dat niet aflatende gepingel op die ongelooflijke kutsynthesizer. Hele nachten pingelt het en pingelt het in mijn hoofd en dan open ik mijn slaapkamerraam en huil als een wolf de nacht in: laat het snel voorbij zijn, die Top 2000, aaaaaaaah!

Erik Jan Harmens schreef bij Lebowski proza en poëzie. Zijn laatste drie boeken zijn dichtbundel Duetten uit 2016 (met Ilja Leonard Pfeijffer), en de romans Pauwl (2017) en Door het licht (2018).
 

Nikkie van Lierop 

Top drie van dingen waar ik me dood aan erger.

1: De laatste snee brood met het laatste restje aardbeienjam op de grond laten vallen, want die komt geheid op de besmeerde kant terecht.

2: Ze zeggen dat auteurs van katten houden. Hier zijn er twee in huis en je wilt niet weten hoe erg ik me moet inhouden om ze niet het raam uit te keilen als er haren van ze op de lekkere kant van hogervermelde boterham zitten. En reken maar dat die erop zitten.

3: Mijn geliefde die me betrapt én uitlacht terwijl ik tegen beter weten in probeer die kattenharen met een pincet uit de jam te krijgen. Gênant. Het zijn trouwens zijn katten.


Nikkie van Lierop werkt bij Lebowski aan haar debuutroman.

 

Claudia de Breij

Mijn random top drie die niks met lezen te maken heeft:

3: De musical Hamilton. Life-changing experience. Als je er niet naartoe kunt of wilt, luister dan lekker de plaat. Dan wil ik vooral bij eenieder het nummer ‘That Would Be Enough’ warm aanbevelen. Zie Spotify, en probeer het maar eens droog te houden!

2: Handschoenen op de fiets. Ja, kan je nog zoveel leuke boeken uitbrengen, maar ’s ochtends vroeg op weg naar het schoolplein heb je er geen reet aan.

1: I Love You Rietveld. Hahaha stiekem toch een boek! Haha, got you there motherfuckers! Geschreven door Jessica van Geel, op wie ik toevallig ben, maar anders vond ik het ook het mooiste boek van 2018.


Claudia de Breij schreef bij Lebowski o.a. Krijg nou tieten, Neem een geit en de Oudejaars.

 

Robert Vuijsje

Top drie go to-argumenten tijdens liefdevolle echtelijke meningsverschillen.

1: ‘Vorige week dinsdag, toen jij die vaatwasser niet uitruimde, maar hem gewoon zo voor mij liet staan, alsof ik verder niets te doen heb – hoorde je mij toen klagen? Ik respecteer jou toch zoals je bent? Mijn motto is: leven en laten leven. Zou jij ook eens moeten proberen.’

2: ‘Als ik ergens niet tegen kan is het meten met twee maten. Hypocrisie. Heel jammer dit. Ik zou nooit op deze manier met jou omgaan. Maar voor jou is het kennelijk normaal. Prima. Ik weet weer waar ik sta.’

3: ‘Ha, daar hebben we hem weer: de jijbak. Zo makkelijk. Voorspelbaar ook. Als je even geen argumenten hebt, want die heb jij nu niet, kun je altijd nog terugvallen op: ja, maar jij doet dat ook. De vergelijking die jij nu maakt, die klopt gewoon niet. Ik zie wat je doet. En het is niet zuiver.’


Robert Vuijsje schrijft bij Lebowski aan de opvolger van Alleen maar nette mensen. Solomons oordeel verschijnt 21 februari 2019.

 

Sabine van den Berg

Sabine van den Berg schreef bij Lebowski Zien Horen Zwijgen.

 

Tim Foncke

Verdienen in 2019 een groter publiek:

1: Joubert Pignon

2: Marc van der Holst met zijn band The Avonden

3: Joke Van Caesbroeck

Meest geschikte kandidaten voor het programma 'So You Think You Can Dance On The Grave Of The Novel':

1. Brieven- en dagboeken

2. Zeerkorteverhalenboeken

3. Strips en cartoonbundels


Tim Foncke schreef bij Lebowski God is klein geschapen.

 

Jonah Falke

Drie opwekkende (Franse) zaken:

1: Gustave Flaubert:

‘Waarom zou ik 1869 niet beginnen met u en de uwen "een gelukkig nieuwjaar, en dat er nog vele mogen volgen" toe te wensen? Het is een beetje ouderwets, maar het bevalt me.’

2: Emil Cioran (al is hij van origine Roemeen):

‘In de tijd dat ik maandenlang met de fiets door Frankrijk trok, was het mijn grootste genoegen om bij plattelandskerkhoven halt te houden, languit tussen twee graven te gaan liggen en urenlang te roken. Ik denk eraan terug als aan de actiefste periode uit mijn leven.’

3: Michel Houellebecq:

‘Als u anderen een mengeling van angstig medelijden en minachting inboezemt, weet u dat u op de goede weg zit.’


Jonah Falke schreef bij Lebowski Bontebrug, en werkt aan zijn tweede roman.

 

Bregje Bleeker:

Dankzij een hernia was ik het laatste jaar veel thuis en keek ik ineens meer tv dan in jaren. Daarom een lijstje van mijn favoriete tv-series van 2018.

1: De Datsja

Terecht was er internationale aandacht voor deze korte, maar prachtig uitgevoerde serie van Nederlandse bodem. Steracteur Halbe heeft maar één grote droom: president Poetin spreken. Net als het eindelijk lijkt te gaan gebeuren zakt hij weg in een luchtkasteel. Hoofdrolspeler werd voor zijn acteerprestaties beloond met een vorstelijk contract bij VolkersWessels, we horen ongetwijfeld snel weer van hem.

2: The Brexit.

Dankzij Europese samenwerking, een onbetwiste publiekslieveling. Een unieke combinatie van Engelse humor met Titanic-achtig drama. Had even tijd nodig om op gang te komen, nu buitelen de plotwendingen over elkaar heen. In ieder geval volgend jaar nog op de buis en er zijn geruchten dat-ie nog jaren gaat duren.

3: The Donald

Tja, hij hoort natuurlijk op zo’n lijstje, maar na absoluut overtuigende seizoenen in 2016 en 2017 is de serie dit jaar wat ingezakt. Casting was én is ijzersterk, maar verhaallijnen komen té vaak terug. De spanning is er wat uit. Hopelijk in 2019 weer als vanouds.


Bregje Bleeker schreef bij Lebowski De Walrus.

 

Joost Vandecasteele

Ik ben de afgelopen tijd wat geobsedeerd met die podcast van The New Yorker waar schrijvers korte verhalen van andere schrijvers voorlezen en erover vertellen.

Dit is mijn top drie.

3: David Sedaris Reads Miranda July.

2: Margaret Atwood Reads Mavis Gallant.

1: Lionel Shriver Reads T.C. Boyle.


Joost Vandecasteele schreef bij Lebowski Generatie B, Jungle en beeldroman Bella.

 

Samuel Vermeulen

Hieronder mijn top drie van persoonlijke verrijkingen in 2018: 

 

3: De uitzending van Zomergasten met Esther Perel.

2: De toneelvoorstelling Oedipus van Toneelgroep Amsterdam.

1: De cursus reiki voor dieren van De Reikende Hand.


Die laatste is met een knipoog, want Samuel publiceert 31 januari 2019 bij Lebowski zijn debuut Prins van liefde, over zijn jeugd met ouders die volgelingen zijn van de Bhagwan.

 

Sander & Sander

(Sander Pleij en Sander Donkers bundelden hun krachten voor de top drie, want ze hebben toch al dezelfde voornaam.)

De drie in 2018 ontdekte nagekomen tandheelkundige romans van Harry Mulisch

1: De ontdekking van het gehemelte

2: De aanslag

3: Voer voor endodontologen

 

De drie films die we in 2018 een genderneutralere titel gaven:

1: Bamb

2: Domb

3: Assepoest


Sander Pleij publiceert 8 februari 2019 bij Lebowski zijn debuutroman Explicador. Sander Donkers schreef HAY, de biografie van Barry Hay, en leverde een bijdrage aan het boek MOJO presenteert.
 

*
 

Bon, op naar 2019, met nieuwe podcasts (o.a. in de serie Lopen met Lebowski), nieuwe columns en verhalen op het Lebowski Blog en natuurlijk heel veel nieuwe boeken. Amusez-vous!

Auteurs
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: