Vier minuten (Jeroen Blankert)
Nou, mooi, straks gaat de trein vier minuten sneller en dan komt hij eerder aan in Zwolle. Dat zal daar de boel flink op zijn kop zetten. Als die trein een half uur sneller zou gaan, dan zouden we denken, ja, daar schiet je iets mee op, maar in in dit tijdsgewricht, waar we toch zuinig moeten zijn met energie, is heel veel moeite doen om vier minuten te besparen toch een beetje overdreven.
Vier minuten is best kort, behalve als je naar het gehuil van een kind moet luisteren, of het geblaf van de hond van de buren, een aggregaat op straat, of heimachines, of wanneer je word gekweld door hevige maagkrampen, of staand aan de bar een glas wijn hebt besteld en de barman de telefoon opneemt en niet ophangt. Dan zijn vier minuten lang. Maar wanneer je lekker in de trein een boek zit te lezen, dan is het juist vervelend, vier minuten korter, want dan krijg je het net weer niet uit. Het is natuurlijk wel zo dat veel treinen tegenwoordig geen wc meer hebben. Dus als je op het station een blikje bier hebt gekocht dat je in de trein hebt opgedronken, of je hebt op het terras in Groningen, uit de wind maar in de zon, zes koppen thee gedronken, omdat het van die heerlijk thee was, maar waar je niet naar de wc bent gegaan, want je dacht, de reis duurt maar een uurtje en hier staat zo'n lange rij bij het toilet, het is namelijk een prachtige winterdag en iedereen wilde hier thee drinken met van dat heerlijke gebak erbij, dus het zal wel gaan, dan kan het zijn dat je in die laatste vier minuten een krankzinnige aandrang krijgt om, zeg maar, te wateren, en dan denk je 'deed die trein er maar bijvoorbeeld vier minuten korter over, dan waren we er al.' Maar dat is niet zo, want het is misschien pas in 2020 dat hij er korter over doet en dat duurt nog best lang. En stel dat het gelukt is en die trein vier minuten sneller aankomt, maar net vanwege die mooie winterdag bevroren wissels heeft en alsnog vier minuten later, dus eigenlijk zo laat als vroeger aankomt? Oh, we houden ons hart vast en hopen dat ze wc's gaan maken in de trein. Dan kunnen ze zo langzaam rijden als ze willen.
Jeroen Blankert is ex-drummer, kunstschilder en uitbater van cultureel café De Nieuwe Anita, waarvoor hij de laatste vijf jaar bijna iedere dag een korte wervende, grappige of diepzinnige tekst op Facebook schreef, ter lering en vermaak van de gasten. Nu inzake current affairs op het Lebowski Blog.