Knotwilg (Jeroen Blankert)
Deze week: Brandende knotwilg Staalweg in Alphen volgens brandweer aangestoken. Dinsdagmiddag is de brandweer rond 17.15 uur uitgerukt voor een knotwilg die in de brand stond aan de Staalweg in Alphen aan den Rijn, die volgens de brandweer zeker is aangestoken. De wilg stond van binnenuit in de brand. De brandweer Woubrugge kwam ter plaatse om de boom te blussen. Het is niet bekend hoe groot de schade is van de brand.
*
Hoe diep gaan wij als mensheid nog zinken? Of komen dit soort dingen alleen in Alphen aan den Rijn voor? Alphen ligt natuurlijk wel precies in het hartje van de Randstad, en wat in Alphen gebeurt kan afstralen op alle omliggende steden en dorpen en daarmee op het gehele land, want wat in de Randstad gebeurt slaat onvermijdelijk, of we het nou leuk vinden of niet, ook over op de rest van het land. En dan nu maar hopen dat de gidslandfunctie van Nederland beperkt is, want anders brandt binnenkort de gehele wereld. In ieder geval iedere knotwilg. We hebben van de gekste en vreselijkste dingen gehoord, allerlei narigheid komt op grote schaal voor. Maar een alleenstaande eenzame onschuldige knotwilg in brand steken! Waarom? En dan nog van binnenuit! Wat een schoftenstreek!
Maar misschien is het een verkleumde landloper geweest, die na dagenlang vergeefs warmte zoekend bij woningen en boerderijen, en steeds smadelijk te zijn weggejaagd, uit arren moede zijn eigen noden boven die van de boom stelde, een holle knotwilg, alleen aan de rand van een landweg, door hem van binnen in brand te steken, zodat het voor hem onmisbare vuurtje niet uit zou waaien, en hij, zittend, vlakbij de boom, er zowat tegenaan, een beetje warmte kon krijgen, iets wat hij zo lang had ontbeerd, eigenlijk zijn hele leven, want zijn ouders waren zeer harteloze mensen die hem dan wel niet sloegen maar wel steeds volstrekt negeerden en samen onophoudelijk de verschrikkelijkste ruzie maakten. En hij zou met tranen van schaamte en dankbaarheid de brandende boom omklemmen. En misschien vatte hij zelfs vlam en vloog hij in brand. Eerst merkte hij het niet, want door de zeven lagen zwerverskleren bereikte het vuur nog niet zijn huid. En toen was het te laat en sprong hij brandend in de sloot, waarin hij langzaam door de blubber werd verzwolgen en zodoende nooit meer werd teruggevonden. Ja, misschien is het zo gegaan, en dan vinden we het niet zo erg dat die boom verbrand is. Geen wereldbrand, maar een tragisch incident.
Jeroen Blankert is ex-drummer, kunstschilder en uitbater van cultureel café De Nieuwe Anita, waarvoor hij de laatste vijf jaar bijna iedere dag een korte wervende, grappige of diepzinnige tekst op Facebook schreef, ter lering en vermaak van de gasten. Nu inzake current affairs op het Lebowski Blog.