Punkers (Jeroen Blankert)
Bij een overval in de Brabantse plaats Uden is zondag een man gewond geraakt. Het slachtoffer raakte met drie overvallers in gevecht.
Drie gemaskerde mannen belden rond 23.00 uur aan bij het huis van het slachtoffer. Hierna probeerden zij de woning aan de Rode Aker in Uden binnen te dringen.
De bewoner raakte met de mannen in een gevecht verwikkeld en raakte hierbij gewond. Hij moest voor behandeling naar het ziekenhuis worden gebracht. De drie verdachten zijn nog voortvluchtig.
Drie politieauto's en een ambulance waren aanwezig om hulp te verlenen. Momenteel doet de technische recherche onderzoek bij de woning. Ook is er een buurtonderzoek gestart.
*
Overvallers aan de deur en dan slaags raken! Nee, dat is geen pretje. Maar gelukkig zijn ze er vandoor gegaan, dat geboefte. Toch geeft dat grote onrust. Het doet ons denken aan de onbehouwen tijden in Friesland, waar wij, opgedoft als punkers, ons leven nauwelijks zeker waren. Altijd moesten we op onze hoede zijn, want achter iedere straathoek kon een meute woestelingen opduiken die het niet eens was met onze uitdossing. Sterker nog, het deed menigeen in razernij ontsteken, die onmiddellijk in actie werd omgezet. Wij konden gelukkig keihard rennen, want in boksen of straatvechten waren we heel slecht. Daar holden wij dan weer razendsnel klossend op onze zware schoenen door de straten, onze gezichten van angst vertrokken. We hadden natuurlijk ook onopvallende kledij kunnen aantrekken, maar dat was onze eer te na. Het was een levenswijze, vonden we. Op een avond kwam men zelfs een keer aan de deur van het ouderlijk huis verhaal halen. Op straat was tumult te horen. Er stond een groepje jongens voor de deur. 'Jullie zijn punkers!' zo scandeerde men, wat zoveel betekende als 'Wij zijn in het geheel niet geporteerd van die vieze vodden die jullie dragen en onze ouders vinden dat ook niks en wij zien er zelf toch veel netter uit, dus waarom kunnen jullie je niet gewoon aanpassen en net doen als de rest? Het is toch al moeilijk genoeg op de wereld? Maar nu hebben we elkaar dus zitten opjutten en zijn we ontzettend kwaad en denken we dat, als we jullie hier nu een knal voor jelui kanissen geven, dat jullie dan tot inkeer komen en de rust in het dorp wederkeert, en dat alles weer wordt zoals het altijd als was!' Dus stormden ze de stoep op naar de voordeur. Maar wij hadden de slagerszoon uit Sneek op bezoek, en daar hadden ze niet op gerekend. Als bowlingballen werden ze door hem de straat op gekegeld, waarop ze murmelend en zacht vloekend afdropen. En is dit nu reclame voor vlees? Nee hoor. De slagerszoon is nu vegetariër, maar nog steeds heel sterk!