Wettig en overtuigend bewezen (12): Ja, hij wurgde haar, maar ze heeft hem inmiddels vergeven

“Het is uitgepraat,” zei de Poolse Eliza tegen de politie toen ze de aangifte tegen haar man, ook een arbeidsmigrant uit Polen, wilde intrekken. “Ik was overstuur, dacht niet helder na. Mijn man ook niet. Hij heeft een hoop geldzorgen. We willen weer verder met elkaar. We willen een gelukkig gezin zijn.”

Groter kon het contrast niet zijn met haar eerdere bezoek aan het bureau. Haar hals zat vol blauwe plekken. Ze liet de politie een voice-memo op haar telefoon uitluisteren. “Ik zal je wurgen, ik sla je dood en ik maak je kapot,” noteerde een beëdigd vertaler.

Eliza verklaarde dat ze even daarvoor in de auto was gestapt voor hun huis, ze had een afspraak bij het UWV, en dat haar man Christoph (42) toen het portier opentrok. “Laat me los,” schreeuwde Eliza. En toen kneep hij, zo getuigde ze, hard haar keel dicht. Ze voelde zich flauw worden. Het stel, woonachtig in het Noord-Hollandse Hem, heeft twee kinderen en wilde destijds scheiden.

Vandaag zou Christoph, lasser van beroep, verantwoording afleggen tegenover de politierechter in Alkmaar. Maar hij is er niet. Eliza ook niet. De tolk is reeds onverrichter zake vertrokken. De advocaat blijft: hij zal hoe dan ook zijn cliënt verdedigen, ook al heeft hij de zitting niet met Christoph kunnen voorbereiden. De reclassering lukte het evenmin om met de verdachte in contact te komen.

“Bij huiselijk geweld zien we vaker dat het slachtoffer zich terugtrekt,” zegt de Officier van Justitie. “Dat kan meerdere redenen hebben, maar dat wil niet zeggen dat het niet is gebeurd.” Het dossier is volgens haar “voldoende om tot twee bewijsbare feiten te komen”. Bedreiging en mishandeling. Het bewijs bevat ook een verklaring van de huisarts en foto’s van het letsel. Eliza had de politie ook verteld dat Christoph nogal eens kwade dronk heeft. Hij blowt ook veel. Zijn schulden: 40.000 euro.

Zij sloeg eerst, verklaarde Christoph toen hij opgeroepen werd. Het wurgen ontkende hij. Op het bureau verklaarde Christoph dat hij veel van Eliza houdt, maar dat ze hem regelmatig het bloed onder de nagels vandaan haalt. Ook zou Eliza zelf regelmatig een klap uitdelen. “Ik trok het niet meer. Het kan zijn dat ik aan haar kleren getrokken heb, maar ik heb niet als eerste geslagen. Ik zou haar nooit wat aandoen.” Hij informeerde de politie over haar vorige beroep: actrice. “Ze overdrijft!”

Met die verklaringen ging het OM aan de slag. “Meneer heeft mogelijk iets uit onmacht gedaan,” zegt de officier. “Uit de tape komt naar voren dat meneer heel erg kwaad was. Maar dat hij zelf mishandeld is, zoals hij beweert, daar is geen bewijs voor. Hij schuift de schuld van zich af.” De verklaring van Christoph vindt de officier te vaag. “Enerzijds ontkennend, anderzijds bekennend.” Hoe dan ook: “Voldoende om aan te nemen dat mevrouw is mishandeld.” Ze eist een taakstraf van 60 uur, waarvoor 30 uur voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaar. “Als stok achter de deur.”

De politierechter ‘sluit het onderzoek’, zoals dat het heet, en doet direct uitspraak. “Dit huiselijk geweld is ernstig,” zegt ze. “Meneer sprong in de auto terwijl ze aan het wegrijden was. Haar keel is zo lang dichtgeknepen dat ze naar lucht begon te happen. Dat is een verregaande vorm van mishandeling. En dan die bedreiging ‘ik zal je wurgen’. Nou, daar was hij op dat moment dus ook mee bezig. Dit kan niet. In de omgeving van je eigen huis en echtgenoot moet je je veilig kunnen voelen.” Met stemverheffing: “Iedereen moet van elkaar afblijven! Huiselijk geweld wordt niet getolereerd.”

Ze vonnist een taakstraf van 40 uur, onvoorwaardelijk. Komt Christoph dan wéér niet opdagen, dan moet hij 20 dagen de gevangenis in. Ook krijgt hij een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee weken aan zijn broek, met een proeftijd van twee jaar. “Nog een keer zoiets en hij gaat de cel in.”