Drugs (Jeroen Blankert)

De politie heeft in de nacht van zondag op maandag in een woning aan de Granaat in Middelburg een hennepkwekerij in een aanbouw aangetroffen. De politie heeft de huurder van de woning inmiddels aangehouden.

*

Nou, die drugs houdt mens en politie toch maar flink bezig. Overal ter wereld rennen ze achter elkaar aan en verstoppen zich in loodsen, schuren, bossen of afgelegen berggebieden. Wij wilden vroeger in Friesland ook hash roken. Hennep, als het ware. Maar we hadden helemaal geen internet! Waar haal je hennep vandaan zonder internet? En dan hebben we het nog geeneens over krachtiger middelen. In Workum was in geen velden of wegen een in aanbouw zijnde hennepkwekerij te vinden. Wel woonde er een hippie die verstand had van wietplanten. Wij konden dat dus ook zelf doen, zei hij. In de tuin. Ze tierden welig en werden enorm groot, terwijl de buren dachten dat het maggiplanten waren. Het was in de hoogtijdagen van de Maggi. Overal deed men Maggi in. In de boerenkool, de hutspot, de soep en uiteindelijk kwam het via de niet helemaal leeg geschraapte borden ook nog in de vla terecht. Maar goed, die zogenaamde maggiplant was dan misschien wel heel hoog en wuivend maar er zat niet zo gek veel rookwaar aan. Dus toen hij op was moesten we ergens anders heen. Er scheen in een dorp verderop iemand te wonen die heel goed spul aan huis verkocht. Toch vonden we dat een beetje eng. Misschien woonde die man wel in een hennepkwekerij in aanbouw. En omdat hij zoveel verdovende middelen in huis had, was hij misschien paranoïde en had daarom een stel dobermanns aangeschaft (gelukkig bestond de pitbull toen nog niet. Maar de dobermann was ook geen pretje hoor). We gingen daar dus toch maar niet heen en rookten nog maar eens een gedroogde bananenschil, die volgens onbetrouwbare bronnen ook een heerlijke roes konden veroorzaken maar in praktijk toch eerder voor een milde hoofdpijn zorgden. Ook gingen we vaak bij de hippie op bezoek, waardoor we hele mooie muziek leerden kennen. Ieder nadeel heeft zijn voordeel, want als de stuff gewoon bij de Albert Heijn had gelegen, dan hadden we nu nooit van Leonard Cohen gehoord.

Jeroen Blankert is ex-drummer, kunstschilder en uitbater van cultureel café De Nieuwe Anita, waarvoor hij de laatste vijf jaar bijna iedere dag een korte wervende, grappige of diepzinnige tekst op Facebook schreef, ter lering en vermaak van de gasten. Nu inzake current affairs op het Lebowski Blog.