Introductieweek

De herfst is al te ruiken in Leuven, maar de zon schijnt nog flink en in de binnenstad hangt de geur van rijk geparfumeerde meisjes. Het studiejaar van de KU Leuven is vandaag begonnen. Vanuit de hele wereld zijn ze naar hier getrokken om aan een nieuw leven te beginnen. De afgelopen weken was het uitgestorven in Leuven, nu bestaat de helft van de inwoners uit studenten.

Mijn geliefde en ik gaan de nieuwe aanwas bekijken. De uitgelaten sfeer op straat ademt opwinding en mogelijkheden. De nieuwelingen kijken alert om zich heen. Ik meen te zien dat de concentratie intelligenten hoog is, maar in België kan iedereen naar de universiteit, verzekert mijn geliefde. ‘Je moet alleen de punten halen.’ Als je wat wilt, kun je het bereiken, de kansen zijn gelijk. Oftewel: meritocratie. De keerzijde van dit aantrekkelijke systeem omschreef Michael Sandel in Trouw deze week als: ‘Om te beginnen laat het de succesvollen vergeten hoezeer geluk en toeval hebben bijgedragen aan hun opmars. Naast al hun talenten en inspanningen zijn ze toch ook op weg geholpen door ouders, leraren, gemeenschappen, de hele samenleving. Bovendien, in hoeverre zijn talenten eigen verdiensten?’

Omdat het studeren nog moet beginnen, is er vooralsnog alleen de sociale competitie. Ook niet onbelangrijk om in te slagen. Tijdens de introductieweek van 2018 ging Sanda Dia op zijn weg naar succes urenlang in ijskoud water zitten, moest hij de kop van een levende aal afbijten en dronk hij visolie en alcohol tot bewusteloosheid volgde. Hij belandde in een coma en overleed aan orgaanfalen.

Er wordt nog steeds aan ontgroeningspraktijken gedaan op straat. Met de handen op de rug rennen er jongens voorbij, ze zijn half kaal geschoren en laten zich met gebogen hoofd toeschreeuwen. De Verlichting zal misschien morgen plaatsvinden.

Vooralsnog lijken de meesten zich op de terrassen onsterfelijk te wanen in het sociale spel. Ook corona is iets uit een vorig leven, al verwacht men dat de stad een brandhaard wordt omdat de wereld hier nu samen komt.

Niet iedereen laat zich verleiden door anderen. Als we de stad uitlopen zit er een jongen op een kamertje. Gezelschap of meubels heeft hij niet, slechts een lampje boven zijn bed en een laptop op schoot. Een eenzaam begin van een nieuw leven.