Twee gedichten

Gepubliceerd op 12 maart, 2016 om 00:00, aangepast op 1 februari, 2017 om 00:00

als we allemaal maar een beetje gaan improviseren
zijn we straks iedereen kwijt
dat is vervelend als er iets te vieren valt
maar ook onder ’n minder prospectvol gesternte

dus Leonard
mijd de aanblik van de dijen van de jeneverschenkster
met de bolle kop erop
ga naar huis waar geen blaffer op je wacht
dat is kracht
dat je de leegte omhelst de holte tongt
en door het grote gat wordt bereden
ontkleed danst lang geleden

je zei dat je op de hoek van de straat wilde worden afgezet
en van daaraf verder naar huis zou lopen
maar vanuit de minivan zagen we je de andere kant op
de kant van het café
en dat was prima
nee

want misschien had ik dan wel met je mee gewild
ik had een jasje aan dat stuk mocht
ik had de nulzes van mijn ex
de bukkakes in het hilton
en haren uit het hoofd van spijt
kortom ik had tijd

maar ik zat maar op mijn dichtersbips in de luchtgekoelde toerbus
en jij was waas gaan waggelen
die nacht dreef ik rond in een zee die levens neemt
jij bleef de dood vernachelen

Erik Jan Harmens & het geheim van de sleutel

zeg me lief is het verwonderlijk niet
dat wij elkaar de keel dichtknijpen in dromen

in werkelijkheid kijken we de ander wat aan
zonder in jaarcijfers uit te drukken doel

de koele kikker onder tweetwintig volt lijkt nauwelijks te bedaren
ik lees op een schwarzenegger-affiche:
wie een dubbelleven leidt kent tweemaal zoveel gevaren

we kunnen naar afrika gaan en ons laten dragen
door een oude van dagen met een lege maag
we kunnen ook doen alsof we afgereisd zijn en
onderduiken onder een rijdende trein

bel me als het niet meer gaat
ik heb een antwoordapparaat

Op 25 maart verschijnen de verzamelde gedichten van Erik Jan Harmens: "Ik noem dit poëzie". Meer informatie hier.