De meisjes (proloog)

Het eerste wat me opviel was hun lange, ongekamde haar. Daarna hun sieraden die fonkelden in de zon. De drie meisjes waren te ver weg om hun gezichten duidelijk te kunnen zien, maar dat maakte niet uit: ik wist zo ook wel dat ze anders waren dan de rest van de mensen in het park. Gezinnen die ongedurig in de rij stonden te wachten op worstjes en hamburgers van de grill. Vrouwen in geruite blouses die tegen hun vriendjes aanhingen, kinderen die eucalyptusknoppen gooiden naar de verwilderd ogende, rondrennende kippen. Deze langharige meisjes leken boven het hele gebeuren te zweven, tragisch losgezongen. Als prinsessen in ballingschap.

Ik gaapte de meisjes openlijk, schaamteloos aan: volgens mij was de kans klein dat ze mijn kant op zouden kijken en me in de gaten zouden krijgen. Mijn hamburger lag vergeten op mijn schoot, de wind voerde een vislucht aan vanaf de rivier. Het was de leeftijd waarop ik andere meisjes direct beoordeelde en classificeerde; ik hield continu de score bij van mijn eigen minpunten, en in één oogopslag zag ik dat het meisje met het donkere haar de mooiste was. Dat had ik al verwacht, nog voordat ik ze goed had kunnen bekijken. Er hing iets buitenaards om haar heen; een groezelig wijd jurkje bedekte amper haar kont. Ze werd geflankeerd door een magere roodharige en een wat ouder ogend meisje, al even onverschillig slordig gekleed. Alsof ze uit een meer waren opgedregd. Hun prullerige ringen als een extra rij vingerkootjes. Ze verkeerden op een onduidelijke drempel, mooi en lelijk tegelijk, en hun aanwezigheid trok een rimpeling van waakzaamheid door het park. Moeders die om zich heen keken waar hun kinderen waren, bevangen door een gevoel dat ze niet goed konden duiden. Vrouwen die de hand van hun vriendje pakten. De zon die zoals altijd door de bomen piekte – de slaperige wilgen, de warme wind die over de picknickdekens blies – maar het vertrouwde van de dag werd verstoord door de meisjes die de vaste orde ontregelden. Soepel en achteloos, als haaien die opspringen uit het water.

Meer weten? Klik hier.

De meisjes is vertaald door Tjadine Stheeman.