Zoeken
Vanity 6
Het was eind 1982 of begin 1983. Ik was 12 en speelde bij mijn vriendje Cocky de Braauw met de soldaatjes. 

Vanity 6

Gepubliceerd op 22 april, 2016 om 00:00, aangepast op 31 januari, 2017 om 00:00

Dat waren hele kleine plastic soldatenpoppetjes met allemaal hetzelfde gezicht; mijn lievelings zat op één knie met een bazooka op zijn schouder. Cocky de Braauw had rijke ouders, van zijn zakgeld had hij een enorm leger opgebouwd, maar die ene bazooka-schutter van mij doode ze allemaal, met slechts één raket.

Althans, zo luidde mijn lezing. Cocky de Braauw protesteerde door te zwijgen en naar de grond te kijken, terwijl ik zijn leger bij wijze van krijgsgevangenen in mijn broekzakken liet verdwijnen. ‘Ik ga het tegen mijn moeder zeggen’, riep hij uiteindelijk toch, en rende weg.

Op dat moment klonk op de radio ‘1999’ van Prince. Ik vond het een beetje een raar liedje, wist niet zeker of ik het goed vond, maar in my defence: ik was nog maar net uit mijn Bassie & Adriaan-periode. Ik weet wel dat ik dacht: dát is nog ver weg, 1999. Ik zal er beelden bij bedacht hebben, maar nooit dat ik 17 jaar later met vrouw en dochter in een hele lelijke flat in Amsterdam Noord zou wonen.

Ook in 1982, of 1983, hoorde ik een heel spánnend liedje op de radio: ‘Nasty Girl’. Er zat een parlandostukje in waarin de leadzangeres verzuchtte: ‘I think I need 7 inches more’, en wij wisten al dat dat iets met je jeweetwel te maken had. Op de maxisingle zong ze trouwens: ‘I think I need 12 inches more’. Met Prince, de schrijver van dit lied, kon je lachen. Ook bij het bedenken van de bandnaam. De welgevormde leadzangeres heette Vanity, ze had twee dito vriendinnen bij zich. Gedrieeën waren ze met z’n zessen. De naam van het trio: ‘Vanity Six’.

 

Deze week draagt Erik Jan Harmens elke nacht een verhaal voor op basis van de actualiteit, bij Nooit Meer Slapen op NPO Radio 1. Afgelopen nacht: over de kracht van een bazooka en vooral over Prince.

Auteurs
Auteur: Erik Jan Harmens

Erik Jan Harmens (1970) publiceerde vijf dichtbundels, plus twee bundels met lyrische duetten, een met Rick de Leeuw en een met Ilja Leonard Pfeijffer. Harmens was in 2002 de eerste poetry slam-kampioen van Nederland. Hij publiceerde ook vijf romans. Hallo muur (2015) werd Boek van de Maand bij De Wereld Draait Door en werd talloze malen herdrukt. In 2018 kwam een tweede, autobiografische roman uit, over onverdoofd leven, getiteld Door het licht. Anderhalf jaar eerder, begin 2017, verscheen Pauwl, een geestige vertelling over een volwassen man met autisme. Even later kwam bij uitgeverij Moon Harmens' eerste kinderboek uit: Hans is kwijt. Erik Jan Harmens schrijft stukken over prikkels en verdoving...

Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: