johnlennon19401980

Gepubliceerd op 23 april, 2016 om 00:00, aangepast op

Van een overleden vriend van mij verwacht ik nog elke dag antwoord op mijn vraag: ‘wanneer gaan we nou kaasfonduen?’ We hadden besloten dat samen te gaan doen: kaasfonduen. Met bleke stukjes stokbrood aan een prikkertje in de lava roeren. Het voelt nog niet alsof dat er echt nooit van zal komen, wat volgens ik meen de Libelle betekent dat ik zijn dood nog niet heb verwerkt. Maar zo vreemd is dat niet, het is ook pas tweeÃ«nhalve week geleden.

Ik weet nog precies wat ik deed toen ik hoorde dat Prince was overleden. Dat is ook niet zo vreemd, want dat was gisteren.

Opzienbarender is dat ik nog weet wat ik deed toen bekend werd dat John Lennon was doodgeschoten. Mijn moeder zat op de trap te huilen en toen ben ik er maar bij gaan staan om mee te doen. Tranen kreeg ik er niet bijgeknepen, maar het snikken lukte aardig. Het was in 1980, dat weet ik omdat mijn wachtwoord voor internetbankieren johnlennon19401980 is.

Het rare van doodgaan is dat het onherroepelijk is. Er is geen undo. Mark David Chapman kon de schoten op John Lennon niet meer terug in het magazijn van zijn Smith & Wesson duwen. Ze waren al afgevuurd. Niet dÃ¡t hij iets ongedaan wilde maken. Gezeten op de stoeprand wachtte hij rustig de komst van de politie af.

Ik heb vandaag tal van mensen het jaar 2016 nu al horen vervloeken, omdat er zoveel beroemdheden doodgaan. We moeten wel bedenken dat er gewoon ook extreem veel beroemdheden zijn. De kans dat er een aantal overlijdt is heel erg groot. Zo sterven er elke dag ook heel veel Chinezen.

Deze week draagt Erik Jan Harmens elke nacht een verhaal voor op basis van de actualiteit, bij Nooit Meer Slapen op NPO Radio 1. Afgelopen nacht de laatste: over de passÃ© composÃ© voor Prince en de onmogelijkheid van kaasfonduen.