Vijfde duet

EJH  de kleine jongen duwt de man weg. er is geen autocue
         maar als ie er was geweest had hij deze woorden van het scherm gelezen
         tegen tegen tegen
         er bolt nog weinig in zijn broek, een snorretje moet hij tekenen
         hij heeft een hem ingefluisterd verhaal
         herhaald herhaald herhaald
         geprofeticheed van blakerhaat
         als je wilt lees je in zijn ogen vertwijfeling
         ik zie er een leider in

ILP   En wat hij droomt is echter dan de film. De snee
         zal scherper dan de sambal op een kipsaté
         en rood als ketchup op patatjes oorlog kek
         de keel in gaan dat zij maar lullen uit hun nek
         van integratie met hun harses op hun pens.
         Op YouTube gaan ze in hun kooien in de hens.
         Er schijnt ook een woestijn te liggen in dat land.
         Hij houdt van zand. Zijn moeder bracht hem naar het strand
         voordat hij bang voor meisjes werd en zij voor hem.
         Zijn moeder noemt hem man. Ze heeft een lieve stem.

EJH  ik ben een gelukszoeker in het diepst van mijn bananenrepubliek
         met blijdschap geven wij kennis van de geboorte van een opinie
         we zeggen wat we denken dat we denken
         we zwaaien als met vlaggen met dweilen open kranen die doordrenken

         de criminaliteit is legio
         vang mij op in je regio
         in jouw westen van werving en selectie, hrm
         doe niets wat ik niet zou doen als ik er niet meer ben

        de dood is romig als mayo maar niet de halfvolle
        de echte, waar consumenten als je er twee voor één krijgt zich voor in een
        slaapzak voor de supermarkt rollen

ILP   Ik droom van zuiverheid die zuiver is en schoon
         zoals de woorden ‘schoon’ en ‘zuiver’ en de toon
         van waarheid die eenstemmig klinkt en praktisch is,
         geen kwestie maar gebod, een queeste en geen quiz,
         en wassend door de koopgoot spoelt als helder bloed.
         Ik droom ervan om iets te doen wat ertoe doet.

EJH  de waarheid kloek als de in je dromen snoek
         zuiver als de zucht, laatst uitgeblazen lucht
         er drijven bruine mannen in zee
         zij gaan ons stuk voor stuk verkrachten
         en daarna slachten
         en daarna bekeren
         en van rechts naar links geschreven woordjes leren
         we wilden iets behouden en verloren
         gingen nat, riepen: kolen op de moren
         maar dromen doodgeboren
         stemmen sissen in zand, waar zijn mijn oren
         ik kan je niet meer horen, sissen in zand
         moeder, ik ben man
         moeder, ik ben man van weinig woorden

ILP   Ik wil niet bang zijn maar een man die mannen vrezen.
         Maar luister je? Van weinig woorden wil ik wezen.



Duetten, de gezamenlijke dichtbundel van Erik Jan Harmens en Ilja Leonard Pfeijffer, verschijnt in augustus 2016.

Foto: Keke Keukelaar