'Hij was hetzelfde als Victor, maar hij zou tot het einde blijven bestrijden dat dit zo was. Hij kon niet anders, hij wilde blijven leven. En dat kon alleen maar door vast te blijven houden aan het ijle wolkje hoop dat hij niet zoals de anderen was. Het was een leugen, een onmenselijk idee. Maar hij zou het blijven denken, dat moest.'

Leo is de beroemdste toneelregisseur van Nederland, misschien wel van Europa. Hij heeft niet alleen zijn ensemble tot in de puntjes naar zijn wensen gekneed, maar zijn complete bestaan. Hij leeft voor en in zijn kunst, zo ver mogelijk van het dagelijkse gewoel. Dan ontmoet hij in New York de schilder Victor, die hem een voorstel doet waardoor hij zijn droom kan realiseren: totale afstand, letterlijk en figuurlijk verheven boven de andere mensen. Door het voorstel aan te nemen, tekent hij voor zijn ondergang.