2 juli, 2016 - /blog/688/eenvoudige-dingen.html
Het belangrijkste is: blijf weg van social media. Dat was in de jaren tachtig eenvoudiger dan tegenwoordig, toegegeven, maar het is een cruciale eerste stap die je in staat zal stellen het overgrote deel van de matchverslagen, analyses en vrienden tegen wie je hebt lopen roepen dat je Europees Kampioen ging worden, te ontlopen. Hou het simpel. Voor elk rouwproces geldt: doe eenvoudige dingen en verzorg jezelf. Dit is niet het moment om een nieuw operating system op je computer te installe...
6 september, 2018 - /blog/2238/kurhaus.html
We stiefelden tussen het plastic verpakkingsmateriaal en ik vertelde dat mijn moeder al zo’n twintig jaar droomt dat ze in dit museum woont. Eens in de zoveel jaar keert die droom terug. Mijn geliefde zei: ‘Hier kun je mooi wonen.’ Later bestelden we schnitzels in een aangenaam truttig restaurant tegenover het museum. Mijn vriend zei: ‘Er zit niets anders op dan in Duitsland te gaan wonen, de mensen zijn hier tenminste vriendelijk. Dat brutale gedoe in Amsterdam.’ Ik be...
9 maart, 2017 - /blog/1162/moord.html
Deze column is ook te beluisteren, ingesproken door Jonah Falke zelf. Ik vroeg: ‘Wanneer heb je hier voor het laatst gestofzuigd?’ ‘Gister,’ zei ze. ‘Waar die stofvlokken vandaan komen weet ik ook niet.’ De stompzinnige geliefden hebben genoeg aan elkaar. Altijd en overal. Het is meestal niet te harden om anderen zo blij met elkaar te zien. Als je jezelf zo gedraagt sta je daar niet bij stil. Maar in een recensie in ...
20 mei, 2019 - /blog/2630/de-rust-die-ik-voelde-toen-ik-volmondig-ja-zei.html
Ik herinner me hoe ze aan wal werd gedragen; vrienden en familie in een sliertje erachteraan. Het was een bruiloft alleen voor intimi. Het beeld van haar gezwollen voeten, eentje naar links, eentje naar rechts. Ze werd het dichtstbijzijnde café binnengebracht. Op een houten bankje gelegd. Tot de ambulance arriveerde. In dat café, met alle stoelen op de tafels, kwam er die maandagmiddag abrupt een einde aan onze bruiloft. We gingen naar huis. We haalden Thais eten. Ik geloof nie...
29 maart, 2020 - /blog/3000/sarah-sluimers-quarantainelogboek-ik-wil-keihard-schreeuwen.html
De laatste dagen is het naar binnen vallende licht goud en kleurt het de haren van mijn kinderen rood en blond. Ze zitten op de houten vloer. De oudste zegt: ‘Ik heb mijn broodkorstjes opgegeten.’ ‘Goed van jou,’ zeg ik. Maar dan zie ik de baby achter hem met bolle wangen schrokken. Het eerste broederlijke verbond, veroorzaakt door deze plotselinge zee van tijd, is gesloten. Het zal de zon zijn, het weekeinde en de geur van wentelteefjes uit de keuken, maar ik be...
14 mei, 2018 - /blog/2082/ik-ga-weg-uit-mijn-huis-net-nu-ik-er-echt-veel-van-houd.html
Zo zit ik hier in de zon met een laptop op schoot, en mijn blote voeten tegen het muurtje dat ex gestapeld heeft toen we hier net kwamen wonen. Het allereerste wat-ie na de verhuizing begon te doen, was deze muur maken van de tegels die er lagen. Maniakaal bijna. Nu, acht jaar later, is het een mooi oud muurtje geworden. Schots en scheef. Met een klimplant ertegen. Hier en daar een opening tussen de stenen; waarin schelpen liggen en allerlei andere dingetjes die we in de loop der jare...
1 oktober, 2020 - /nieuws/3173/annemarie-haverkamp-wint-anton-wachterprijs-2020-met-de-achtste-dag.html
Volgens de jury weet Annemarie zich in haar debuut te profileren ‘als een auteur die een dilemma of drama verfijnd en subtiel over het voetlicht weet te krijgen. Zonder larmoyant te worden schetst zij in acht dagen de problemen van de ongeneeslijk zieke vader. Sinds de dood van zijn vrouw, een voormalig balletdanseres, draagt timmerman Egbert Tol de zorg voor zijn zwaar gehandicapte zoon. Hij doet dat met liefde, humor en grote vindingrijkheid. Een onmogelijk zwaar thema, maar beheerst en met...
25 april, 2017 - /blog/1303/gevangenis.html
Het opvallendst waren de zeven gevangenisdeuren, compleet met luikjes op ooghoogte en grendels, ook daar gluurden we naar binnen. Mijn oudste zoon keek gefascineerd rond. ‘Cool,’ zei hij. ‘Escape from Alcatraz.’ ‘Mam, er woont nu een aardige vrouw in dat enge gebouwtje, ze heeft me geholpen.’ Mijn oudste zoon is bezig met zijn profielwerkstuk voor school, hij maakt een verrijdbare hut. De vrouw die mijn zoon in een middagje heeft leren glassnijden, wil...
31 juli, 2017 - /blog/1485/tape.html
We lagen in een zachte, witte filmzaal en zagen statische beelden van dansende jongeren op een feest, in de jaren negentig. Tegen een witte achtergrond. “Moet je zien wat ze aan hebben,” zei de twaalfjarige. Ik had het over sociale codes en hoe we ons daaraan conformeren. “Ze zijn niet vrij,” zei ze. Ook keken we samen minutenlang naar een steeds intenser tongzoenend stelletje. Tot de twaalfjarige haar hoofd wegdraaide. “Hoe lang gaat dit nog door?” Ze giech...
22 augustus, 2016 - /blog/767/hay-voorpublicatie.html
Gina is al naar school, huishoudster Sulaika stiefelt zwijgend door de keuken. Buiten, bij een tempel-achtig huisje dat dienstdoet als haar atelier, is Sandra bezig een houten bank te bewerken met een hogedrukspuit. In bikini, met op de koptelefoon een luisterboek met het levensverhaal van Catharina de Grote. Barry geeft de honden te eten. Een delicaat proces, waar een weegschaal aan te pas komt en verschillende soorten voer. Vooral Wino vergt speciale aandacht. Zij is een beetje misvormd en ...