Vergeet fietsen op de Wadden. Kom 'Around the rug!'
22 september, 2016 - /nieuws/821/vergeet-fietsen-op-de-wadden-kom-around-the-rug.html
Klik! ...
22 september, 2016 - /nieuws/821/vergeet-fietsen-op-de-wadden-kom-around-the-rug.html
Klik! ...
4 september, 2017 - /blog/1546/de-overdracht.html
‘Leef je voor geluk? Of sterf je van verdriet? En voelt dat als een keuze of heb jij die keuze niet?’ De zevenjarige naast me zingt ‘Mooi’ van Marco Borsato. We hebben net vier gelukkige vakantiedagen thuis achter de rug, waarin ik elke dag met een stel kinderen en tieners naar de Grill-In wandelde om een softijs met spikkels te kopen. De Grill-In is onze nieuwe stamkroeg aan het worden. Er ontstaan leuke, nieuwe gewoonten. Mama = Grill-In . Het verjaar...
6 november, 2019 - /blog/2840/een-vermoeiende-metafoor-anneleen-van-offel.html
Op de laatste dag van onze trouwreis krijg ik van onze gastvrouw in Toscane een potje met een lichtgrijs mengsel cadeau. Wanneer ze het opendraait, stroomt het als woeste lava over, snel houdt ze het boven de afwasbak. ‘Zuurdesemstarter’, zegt ze plechtig. Ze is het al jaren aan het kweken en ik krijg er een deel van mee om thuis zelf brood te kunnen bakken, brood dat een kern zal hebben van die lange, zwervende trouwmaanden door Europa. Elke dag moet ik het mengsel voeden met meel en water...
23 april, 2002 - /boek/1286/niccolo-ammaniti-ik-ben-niet-bang.html
Het is de heetste zomer van de twintigste eeuw. Een kleine gemeenschap van vijf huizen, omringd door korenvelden. Terwijl de ouderen binnen schuilen tegen de hitte, trekken zes kinderen er op hun fietsen op uit, in de door de zon geteisterde desolate omgeving. Wanneer ze in een verlaten en onbewoonde boerderij op onderzoek uitgaan, stuit de negenjarige Michele Amitrano op een geheim, een geheim dat zo indrukwekkend en zo verschrikkelijk is dat hij niemand erover durft te vertellen. Om in het rei...
13 april, 2017 - /blog/1266/leeg.html
Van heinde en verre verzamelen mensen zich op één gunstige plek en creëren ze langzaam een stad. Op een dag heeft iemand een gebrek en er ontstaat handel. Daar kun je belachelijk rijk van worden. Vaak blijft dat niet onopgemerkt en komen er nog meer mensen naar die ene plek. De mensen die van ver komen worden soms alleen nog maar armer in de stad. Als je geen slaaf neemt word je wellicht zelf een slaaf. Als je de leegte in de stad niet verdraagt kun je muziek draaien, drinken en dans...
5 april, 2020 - /blog/3013/eigen-huis-en-tuin-met-mick-en-roel-7.html
Dit is de zevende brief. Lees hier nummer zes. Mick, Ik heb iets ontdekt, een bug in het systeem, de naald in de fikkende hooiberg die we nu de wereld noemen. Een manier waarop we uit dit hele akkefietje nog een slaatje kunnen slaan, want dat doen anderen ook. Dus. Ik zat afgelopen week naar buiten te staren naar het fietsenrek voor onze deur. Hoe langer ik ernaar keek, hoe meer een van de fietsen leek te verdwijnen. Niet letterlijk, maar hij leek van vorm te veranderen. ...
14 maart, 2020 - /blog/2968/fleur-van-groningen-17-bruikbare-en-onbruikbare-tips-voor-mensen-die-het-moeilijk-vinden-om-thuis-te-blijven-in-tijden-van-corona-van-iemand-die-al-vele-jaren-in-afzondering-doorbracht.html
1. Wanneer de dagen te veel op elkaar beginnen te lijken kunt u een string omgekeerd aantrekken. Telkens wanneer u bukt, opstaat, stapt, zich uitrekt of gaat verzitten, voelt de dag weer nét iets anders aan. De volgende ochtend duikt u dankbaar in de vertrouwde routine. 2. Lees eindelijk al die boeken die u al zo lang wil lezen. Kijk naar kunst. Beluister muziek. 3. Sluit vriendschap met de personages uit boeken, films en series. In tegenstelling tot mensen van vlees en bloed zullen ...
2 oktober, 2017 - /blog/1605/gouden-goot.html
Later op de avond probeerde ik terloops ook wat persoonlijke dingen te vertellen. Maar daar keek hij niet van op. Hij leek de dingen allang te vermoeden. Ook dat is vriendschap; dat je langzaam doorzichtig wordt. Over een boek had hij aan begin van de avond gezegd: ‘Alles wat erin stond, wist ik al.’ Ik was misschien zo’n boek. Na het eten liepen we naar onze fietsen. Met een rotgang kwam er verkeer langs. We belandden in de goot...
9 april, 2018 - /blog/2025/alles-is-mogelijk-als-de-kinderen-weg-zijn.html
Ik open mijn slaapkamergordijnen en zwaai naar de overbuurvrouw met haar bakfiets vol kinderen en rugzakken gevuld met broodtrommels, bekers en fruit. Ik zie voor me hoe ze die trommels vanochtend nog snel heeft moeten reinigen, de korsten van de vorige dag eruit, weg met de chocopasta en de pindakaas die kleefde aan de randen. (Nu zit het verdorie aan de mouw van haar blouse). En dan de muffe lucht uit die vermolmde plastic bekers. Ze heeft de kinderen komkommer in zilverfolie meege...
28 juni, 2017 - /blog/1422/agenda.html
Dit komt misschien omdat ik voorzie dat ik me ooit terug zal trekken op het platteland, om de dagen te beginnen en te eindigen met het nuttigen van alcohol. Want de enige garantie die het leven biedt is dat het op den duur allemaal minder wordt. Het begint vaak leuk, maar eindigt altijd somber. Meer drinken helpt. Maar die tijd is nog niet aangebroken. Ik bezocht haar in een groot huis waar ze samen met haar ex-vriend had gewoond. We gingen in de tuin zitten die uitkeek op een drukke straa...