20 maart, 2017 - /blog/1187/de-film.html
Steeds opnieuw zie ik hem glimmen terwijl hij over haar praat. “Maar wat doet ze dan?” “Niet veel soeps.” “Leuk.” De blik in zijn ogen. Zijn hele houding. Ik herken alles in één oogopslag. En ben onmiddellijk terug in de tijd dat hij zo naar mij keek. Terug bij het moment dat wij elkaar voor het eerst zoenden. Dat zíj elkaar voor het eerst zoenden. Ik zie haarscherp voor me hoe hij naar haar kijkt. Zi...
19 april, 2017 - /blog/1288/eindpunt-ijburg.html
HOE LANG WAS JE AL VERLIEFD OP DIE ANDER? We houden ons aan het kader waarbinnen wij nu dienen te praten. We doen het prima als gescheiden mensen. We hebben zo ons eigen leven waarin we onze eigen dingetjes doen. Daar weiden we niet over uit. IK HEB MET IEMAND GEZOEND. DAT WAS LEUK! We eten een hapje met het oude gezin. We kijken naar de modeshow die de meisjes voor ons houden. Bij het weggaan, kussen we éérst de kinderen, daarna pas krijgt de ander een zoen. Geen omhelzing mee...
24 april, 2017 - /blog/1298/over-mij.html
“Ik weet het niet,” zeg ik. “Vraag eerst maar aan hem.” Ex vindt het best oké gaan zo, het is kalmer, hij heeft een plek om te wonen die voorlopig best oké is. Het schema waaraan we ons houden is prettig. “En jij?” vraagt ze. Ik wil geen spelbreker zijn. Ik wil dat het ook oké gaat. Het gáát ook best oké. Ik vind het fijn dat we weer samen kunnen zijn. Het is beter dan niks. Al slaap ik daarna een paar nachten nauwelijks. Al vraag ik m...
8 mei, 2017 - /blog/1329/balans.html
Inmiddels verwacht ik niet meer dat hij ’s nachts nog naast me komt liggen. Die lege plek is bij mij gaan horen. En als ik mijn dochters naar bed heb gebracht, weet ik dat er - als ik beneden kom - niemand op de pastoor stoel in de huiskamer zit. Niemand met een rechte rug, een boek op zijn schoot, een leesbril op zijn neus en grijze, kapotte sloffen aan zijn voeten. Ook niemand die steeds zachtjes ‘ik wil jou niet, ik wil jou niet, ik wil jou niet’ fluistert. Op de plaa...
16 mei, 2017 - /blog/1343/imaginaire-man.html
Ik was al zeker twaalf toen ik mijn imaginaire vriend influisterde dat ik te oud voor hem werd. Ik tekende een ander vriendinnetje voor hem, gaf haar een naam. En weg was-ie ook echt. Helemaal verdwenen. Had ik tot dan toe altijd iemand aan mijn zijde gehad met wie ik alles deelde, nu stond ik er voor het eerst van mijn leven alleen voor. Nou, dat was wat. Bij dezen zal ik ook afscheid nemen van de imaginaire man. Mijn imaginaire man vraagt zich nu af of ik deze column niet ...
6 juni, 2017 - /blog/1380/bovenkamer.html
Begint ze daar alwéér over, hoor ik u denken. Ja. Alweer. Ik zou er ook helemaal geen tijd voor hebben, het strand, daar niet van, ik moet nodig aan mijn boek werken, en ook dit stukje nog schrijven. Ex ligt met de meisjes op het strandje, een halve kilometer hiervandaan, lees ik nu. Vanaf deze bovenverdieping zou ik zowat naar ze kunnen zwaaien. Ik moet moeite doen om, u weet waar ik moeite voor moet doen. Ik wil mijn kleine ook graag zien namelijk. Dat lijfje voelen. Zíj kom...
19 juni, 2017 - /blog/1410/juiste-oplossing.html
Een echt grote opluchting is het pas dat ik niet meer steeds op hoef te letten hoe de man in huis zich vandaag voelt, en hoe ik daar het beste op kan anticiperen, of juist niet-anticiperen. Er is ruimte voor mij. Ik blijk hier nu gewoon vrij te mogen rondlopen in om-het-even-wat-voor humeur. Want er is niemand meer waarbij ik – als ik niet mijn aller koddigste zelf ben – bang ben nóg meer uit de gratie te raken. Er is ook niemand meer waarachter ik schuil kan gaan. Maar ik moet t...
5 februari, 2018 - /blog/1900/ik-zou-ook-wel-zo-n-vrouw-willen-die-alles-voor-je-doet.html
Ik denk aan De sneeuw van de Kilimanjaro van Ernest Hemingway. Ik denk aan het idee voor mijn nieuwe boek dat er, op de vooravond van mijn vertrek, zomaar was. Ik wist: vanaf nu ben ik niet meer alleen! Ik denk aan het boek van Haruki Murakami dat ik tijdens mijn verblijf in Kenia las: De moord op Commendatore. Deel 1: Een Idea verschijnt . Enorme zak rijst Ik denk aan de enorme zak rijst, suiker en de fles olijfolie die we kochten voor een arme Keniaan die razendsne...
4 september, 2018 - /blog/2233/pop-en-literatuur-27-erik-jan-harmens-en-abba.html
(Deze tekst werd uitgesproken bij de presentatie van Door het licht in De Roode Bioscoop, zaterdag 31 augustus) Deze zomer las ik The Underground Railroad van Colson Whitehead. In zijn dankwoord neemt Whitehead The Misfits, Prince, David Bowie en Sonic Youth op. Dat waren namelijk de artiesten van wie hij muziek draaide tijdens het schrijven van het boek. Hoeveel muziek is er gedraaid bij het schrijven van boeken? Ontelbare liefdesliedjes, ...
26 november, 2018 - /blog/2363/ex-en-ik-stonden-tegen-elkaar-te-foeteren-ik-vond-het-heerlijk.html
“Honger!” zei ik en trok de broodla open. Ex hield even op met het dweilen en keek naar de invasie van zijn ex. “Dit brood was van mij”, zei ik meteen. “Heb ik gisteren gekocht. Dus!” “Waarom zég je dat nou?” Ik begon met veel misbaar pindakaas op een boterham te smeren, klapte er een snee tegenaan en vertelde dat het jammer voor hem was dat hij net nú aan het dweilen was terwijl de vriendin van mijn broer elk ogenblik kon arriveren en we dan samen - een paar ke...