14 juli, 2017 - /blog/1460/willen-mogen-geloven.html
De familie van Nouri zegt nog hoop te hebben en vraagt iedereen ‘niet te stoppen met smeekgebeden’, schrijft Het Parool . Zo’n smeekgebed richt je doorgaans tot een god, maar los van een periode dat ik als kind in Alphen aan den Rijn lid was van de Bijbelclub, heb ik nooit meer tot iemand gebeden. Mijn bezoek aan de Bijbelclub was niet op aandringen van mijn ouders, integendeel: mijn vader was erop tegen. Waar anderen heimelijk sigaretjes rookten in het speeltuintje, ging ik op zond...
14 juli, 2017 - /blog/1462/voorpublicatie-ongemakkelijke-mensen.html
'In de etalage van de schilderswinkel staan vazen, mandjes, kleine glazen beestjes die je in de letterbak kunt zetten en verschillende kop en schotels. Voor opa hebben we een bruin kopje met een beige scheepstafereeltje gekocht. De schilder heeft het in een stuk blauw pakpapier gefrommeld. Al vroeg in de middag vertrekken we naar de Hucht. Glunderend neemt de jarige ons cadeau aan en sommeert mij het geschenk onuitgepakt op de tafel in de voorkamer te gaan zetten. ‘Ik weet wat het is,...
15 juli, 2017 - /blog/1464/opmerkelijke-eenvoud.html
Dat argument ga ik voortaan ook gebruiken als ik praat over collega-schrijvers die meer boeken verkopen dan ik: 'Hun oplages zijn enorm, maar ik kan er prima naast opereren.' Of over mijn ex die ten huwelijk is gevraagd door haar grote vakantieliefde: 'Ze maken echt een heel gelukkige indruk samen, maar ik kan er prima naast opereren.' Ik heb Jan Zeeman, de oprichter van de blauwgele textielketen, eens geïnterviewd voor een boek dat ik met vrienden maakte over de plaats waar we opgro...
17 juli, 2017 - /blog/1466/minnaars.html
“Hoe kom je nou toch aan al die minnaars steeds?” vroeg ik. “Gewoon,” zei ze. “Bij de Bijenkorf.” “Bij de Bijenkorf?” Het kwam erop neer dat zij lunchte in het restaurant aldaar, en toen ze terugkwam van het toilet zat daar de minnaar op haar stoel. “Ik zou wel op je gezicht willen zitten,” zei ze. Dat vond hij lang geen gek idee. En zo was van het één het ander gekomen. “O tuurlijk.” Een andere v...
18 juli, 2017 - /blog/1467/een-spoilervrije-ode-aan-game-of-thrones-de-meest-verbluffende-serie-van-de-afgelopen-pak-m-beet-honderd-jaar.html
Spoilerniveau: laag. Lees gerust verder als je de afgelopen zes seizoenen al dan niet gezien hebt, ik houd mijn mond over seizoen zeven. Na de aflevering van gisteren dacht ik na over de wegen die werkelijk alle personages in de serie hebben afgelegd – niet alleen qua afstand, maar vooral in hun hele zijn . Een jong, tomboy-achtig meisje transformeert in zes seizoenen tot een meedogenloze moordenaar; een incestueuze prince charming waaraan je vanaf het moment dat je hem ziet ...
18 juli, 2017 - /blog/1469/kijken.html
Ik hoopte of veinsde de hoop dat een imam ook voor een aangenaam contrast of rust zou hebben gezorgd. Maar misschien is het daar nog iets te vroeg voor in Europa. Een paar dagen geleden at ik in Nederland met een vriend. Hij haalde een uitspraak van Gerard Reve aan: ‘Vrijheid wordt vaak verward met losbandigheid.’ Het lot van beroemdheden, priesters en prekers lijkt te zijn dat ze gereduceerd worden tot slechts een paar uitspraken of daden. Pijnlijk en armoedig volgens mij. Patrici...
19 juli, 2017 - /blog/1471/verf.html
VERF Een jongen in een strakke spijkerbroek, met ontbloot bovenlijf, staat tegen een boom van sloophout. In zijn hand heeft hij een appel. Zijn voet rust op een emmertje waaruit een paar gebladerde takken steken. Zijn huid en broek zijnbeschilderd met takken en bloesems, het patroon loopt door, tot aan zijn gezicht toe. Zelfs zijn haar is groen met hier en daar een bloemblaadje. Met een beetje fantasie kun je in het tafereel een mythische jongeling zien die een appeltje aan een godin aanbi...
21 juli, 2017 - /blog/1475/schrijven-bij-muziek.html
Ik zet altijd muziek op. Stilte is dodelijk voor mijn creativiteit en prachtige, goedgemaakte muziek kan me optillen en me laten meeliften op de genialiteit van anderen. Als ik schrijf hoor ik vaak filmmuziek in mijn hoofd terwijl ik de scènes voor me zie. De volgende nummers brengen me in andere sferen. De muziek van Nick Cave & Warren Ellis. Weergaloos, net als de films waar ze muziek voor schrijven. The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford , van regisseur Andrew ...
24 juli, 2017 - /blog/1478/liefde.html
Hoe ik dagenlang schrijf over een ik-figuur die in een wormgat zit, en van het ene naar het andere tijdvak moet zien te komen en hoe ik al die dagen ’s middags en ‘s avonds de bloemkoolsoep eet die mijn moeder voor mij gemaakt heeft. De vrouw voor me bij de kassa van de Etos, - waar ik sta met een fles luizenlotion -, die een zwangerschapstest koopt en steeds opnieuw vraagt hoe ze de test precies moet gebruiken. Hoe de rij achter haar steeds langer wordt, maar de medewerkster geduldig ...
25 juli, 2017 - /blog/1479/casa-per-tutti.html
Deze column is ook te beluisteren, ingesproken door Jonah Falke zelf. De straten rond het station waren zoals wel vaker wat armoedig. Vanaf het balkon van de hotelkamer keek je uit op een flat waarvan alle rolluiken gesloten waren. Er leek niemand te wonen. Het grauwe, vervallen gebouw, zwart van de smog, deed me denken aan een achterbuurtje in Servië of Bosnië. Al ken ik beide landen slechts van naam. De volgende ochtend ontbeten we tussen de Italianen in een kleine koffiezaak,...