7 december, 2017 - /blog/1788/verveling.html
We vonden het sushirestaurant maar de Japanse keuken leek verder weg dan ooit. Verslagen keek de bediening ons aan, ze leken zelf ook niet in hun handel te geloven. Als muzikaal behang klonken er wat waterval-achtige klanken. Het hielp nauwelijks. Ik vroeg een barman waar het toilet was. ‘Beneden.’ Mijn geliefde schoot de trap af. Ik wachtte en al snel stond er een serveerster met spleten tussen haar tanden naast me. Ik zei dat ik wachtte en keek naar haar...
8 december, 2017 - /blog/1789/scheren-in-ruil-voor-lezen.html
Een vrouw met halflang donker haar roert in een grote pan. Ze heet Margot en sommige pastelkleurige plakken die ze heeft gemaakt zien er inderdaad uit als cake of lichte chocola, en hoewel mijn speekselklieren er nog steeds voor voelen, weerhoud ik me verstandig van een hap. Zeep. Margot maakt zeep, en wij zijn in haar werkplaats beland. Margot staat met een tafel op de Sinterkerstmarkt in Vleugel F. Er zijn ook stands met honing, sieraden, kleding, kunst, spelletjes, drank en lekkernijen....
11 december, 2017 - /blog/1793/ook-ik-ken-geen-enkele-gescheiden-man-die-niet-al-een-andere-vrouw-bleek-te-hebben.html
“Hoezo?” “Hoop schept een droomwereld”, zei ze, “en die wordt niet vervuld. Hoe meer je hoopt, hoe gefrustreerder je wordt. Hoop is pure misleiding. Meer niet.” “Is wanhoop beter?” “Dat is de schaduw van hoop.” “Maar wat moeten we dan?” “Naar de feiten kijken”, zei ze. Dat leek me nu typisch een journalistenantwoord, maar meteen nadat zij was vertrokken, haalde ik wel de spreuk van de muur. Wég m...
12 december, 2017 - /blog/1794/enkel-cynisme-kan-ons-redden-godverdomme.html
Over lijkjes gesproken: George Carlin is al lang dood. Maar geen nood, ‘nique tes morts’ lees ik slecht gespeld en krom gestift op de glijbaan van een Brusselse speeltuin – of in het schoon Vlaamsch, aangezien dit blad zijn maandelijkse aankoop van zalf tegen pijnlijke knieën van al die locatieprojecten met te krappe zitjes bekostigt met hun Vlaamse cultuurprijs: ‘neuk uw doden’ – een dooie hoeft dus geen spijtige zaak te zijn, zeker niet als-ie blank is. ...
13 december, 2017 - /blog/1795/samuel-is-een-heel-lief-jongetje-maar-soms-ook-zo-moeilijk-door-dat-autisme.html
Dat heel lieve jongetje is op zulke momenten best een vervelend kereltje, hoewel we altijd tijdig proberen te bedenken dat hij het niet kan helpen dat hij de godganse dag Teletubbies kijkt op zulke dagen. Dat we tussendoor alles meteen moeten opruimen. Dat hij voortdurend van hot naar her loopt, rommelt in tassen waarin hij niets te zoeken heeft, telkens de ijskast opentrekt of opeens met een iPhone losjes in zijn handen door de kamer loopt. Dat autisme hoort nu eenmaal bij het syndroom van Kle...
14 december, 2017 - /blog/1798/wie-was-de-walrus.html
* Ruim twintig jaar geleden had ik een relatie met een hasjhandelaar, waardoor ik kennis maakte met een bijzonder milieu: die van de Amsterdamse hasjkantoren. Mijn toenmalige vriend was eigenaar van een van de grotere kantoren. In het milieu waar hij deel van uitmaakte opereerden de handelaren in de luwte. Er is weinig over die wereld geschreven, dat hoor ik ook van misdaadjournalisten. Op de kantoren waar ik in De Walrus over schrijf werd alleen hasj verhandeld, nooit cocaïne of pill...
13 december, 2017 - /blog/1799/morgen.html
Ik las wat in De Wereld Van Gisteren van Stefan Zweig. Onverwachts ontroerden zijn heldere formuleringen me. ‘Ten slotte organiseerden zelfs de arbeiders zich en veroverden zij een genormaliseerd loon en een ziekenfonds, dienstboden spaarden een oudedagsverzekering bij elkaar en betaalden van tevoren een uitvaartverzekering voor hun eigen begrafenis. Alleen wie zonder zorgen naar de toekomst kon kijken, kon tevreden van het heden genieten.’ De wereld die Zweig beschrijft, de tij...
15 december, 2017 - /blog/1802/vandaag-tathmandu.html
Vandaag staan alle tuinstoelen op het terras een overhemd met korte mouwen palmbomen, azuurblauwe golven en roze ondergaande zonnetjes haar vader zit buiten, gebruind ‘Tripoli, Tunis, Teheran,’ mijn vriendin zoekt oogcontact ‘Tokio,’ hij blijft voor zich uit staren ‘Taipei, Tbilisi, Timboektoe,’ gaat zij verder dan opeens, tegelijk, ze zien elkaar: ‘Tegucigalpa!’ ‘Tathmandu,’ mijn vriendin ondeugend ‘Tarimaribo,â...
15 december, 2017 - /blog/1805/de-beste-podcasts-volgens-antoinette-beumer.html
Lees hier meer over het debuut van Antoinette Beumer, Mijn vader is een vliegtuig , dat in januari bij Lebowski verschijnt. ...
16 december, 2017 - /blog/1807/de-geboorte-van-een-bijlmer-dierenarts.html
Texelse schapen hebben vaak hulp nodig bij de bevalling. Dan ligt er een kopje of pootje van een lam dwars. Als dierenarts breng je je hand naar binnen, leg je het pootje of het kopje goed en trek je het lam voorzichtig, synchroon met de persweeën, naar buiten. Bij koeien is het helaas niet zo eenvoudig. Dikbillen en Belgische Blauwen hebben zo een smal bekken dat hun gespierde kalveren er op geen enkele manier doorheen kunnen. Dus als dierenarts scheer en ontsmet je bij de staande koe de link...