Zoeken
Nieuws 1378 Blog 1378
Marion leest Elena Ferrante

23 januari, 2018 - /blog/2428/marion-leest-elena-ferrante.html

Dit is deel drie van de Napolitaanse romanreeks. Ik kan niet zeggen dat ik de het steengoed vind, maar op de een of andere manier kan ik er ook niet mee stoppen. Dit zijn de paprikachips onder de boeken. De gespannen dynamiek tussen de twee vriendinnen is geweldig en het Napolitaanse leven in de jaren vijftig is goed uitgewerkt.  De grootste angst van de hoofdpersoon is dat mensen doorkrijgen dat zij geen ‘echte’ intelligentie heeft, maar gewoon heel goed kan leren. Om dit te illustr...

Marion leest Michelle Obama

21 januari, 2019 - /blog/2429/marion-leest-michelle-obama.html

Dit boek geeft je een inkijkje achter de schermen van het Witte Huis, al had ik nog veel meer details willen lezen. Ook interessant is de jeugd en de vroege carrière van Michelle Obama. Waar ik het meest van onder de indruk ben is hoe ongelofelijk hard ze werkt. Om vijf uur opstaan om naar de gym te gaan, zodat je om half zeven kunt ontbijten met je kinderen en daarna lange dagen maken op kantoor. Ik doe het haar niet na. Ze maakt duidelijke keuzes: zij verdoet geen tijd op social media en kof...

Marion leest Eowyn Ivey

23 januari, 2018 - /blog/2430/marion-leest-eowyn-ivey.html

Dit boek is nog niet in het Nederlands verschenen, dus ik zou zeggen: grijp je kans, Lebowski! Ik hou heel erg van boeken die zich afspelen in de natuur. Het isolement en overgeleverd zijn aan de elementen doet wat met de mens. Jack en Mabel wonen in Alaska in de jaren twintig van de vorige eeuw. In het bos woont een meisje, met een vos. Mabel en Jack raken bevriend met haar, al vragen ze zich af of ze echt bestaat of een product is van hun fantasie. Het boek is een beetje droevig, maar zo mooi...

Sneeuw (Jeroen Blankert)

23 januari, 2019 - /blog/2431/sneeuw-jeroen-blankert.html

* Ja hoor, een handige tip om in deze afgrijselijke barre winter, die nu al bekend staat als 'De Winter van 2019!’, de ruiten van je auto te ontdooien: met lauw water uit een gieter, en een washand! Denken die mensen van die tips dat we allemaal in een Vinex-wijk wonen met een eigen oprit? Dat wij 's ochtends even rustig een gietertje vullen met wat lauw water en op onze sloffen naar de automobiel lopen, om daar met een lauwe washand het raam een beetje te gaan ontdooien? We zien onszelf...

Individualisme

24 januari, 2019 - /blog/2434/individualisme.html

Ondertussen was ik geen thuiszorger meer maar verbleef ik in het Vondel CS, als Torenkamergast van radioprogramma Opium , en schreef er de novelle Steak Tartaar , gebaseerd op mijn wandelingen. Sinds die tijd hebben Bennie en ik elkaar niet meer gezien. Aan het eind van onze wandelweek hadden we het ziekenhuis bezocht, waarbij hij op de grond in de behandelkamer was gevallen, en ik erbij had staan kijken zonder iets te doen. De volgende dag wilde hij niet meer met me gaan lunchen. Hij zei: â€...

Gedichten van Jonathan Griffioen en Simone Atangana Bekono

25 januari, 2019 - /blog/2438/gedichten-van-jonathan-griffioen-en-simone-atangana-bekono.html

Jonathan Griffioen - bladzijde 56 (geen titel) uit:  Gedichten met een mazda 626    een vogel zit op een schaap naast de brandende kruk en co. maar in het bos naast de debieltjesmavo ik was de betweter van de debieltjesmavo ik was de debieltjesmavo lang verliefd op een meisje met reuma (ze had geen kraakbeen meer in haar polsen en voeten, vond het jammer dat haar school overgenomen werd door cluster 4-debieltjes) we zaten samen in een gehandicaptenb...

De Gekroonde Valk

25 januari, 2019 - /blog/2439/de-gekroonde-valk.html

Van de week liep ik over de Hoogte Kadijk. Toen we nog in Oost woonden fietsten mijn meisje en ik vaak naar huis via dit straatje, in plaats van over de Kattenburgergracht. Soms kon je ‘s nachts de dieren in Artis horen. En ruiken. De Hoogte Kadijk leek me altijd een droomplek om te wonen. Zo liep ik een beetje mijmerend door de straat. De kou maakte mijn adem zichtbaar. Glimmende vuilniszakken staken lelijk af tegen de laatste restjes sneeuw. Ik luisterde een podcast over een man die...

‘Mijn allergrootste wens is dat papa en ik weer vrienden worden’

28 januari, 2019 - /blog/2440/mijn-allergrootste-wens-is-dat-papa-en-ik-weer-vrienden-worden.html

Zo liggen we een tijdje in haar kamer en kijken naar het lichte, frisse bloemetjesbehang. Waarvan aan één muur alle kopjes van de bloempjes hangen omdat het behang daar op z’n kop is geplakt. Ik heb het zo gelaten vanwege de prachtige symboliek. “Wat is jouw allergrootste wens?” vraagt de achtjarige. “Ik weet denk ik wel wat jóúw ­allergrootste wens is...”  “Ja, dat weet je, mama. Dus dat ­zeggen we niet hardop.” “Ok...

Ik wil niet de laatste struik zijn (Yelena Schmitz)

28 januari, 2019 - /blog/2441/ik-wil-niet-de-laatste-struik-zijn-yelena-schmitz.html

16 januari, 22.00 uur Er zijn kinderen die tellen hoe lang ze onder de douche staan. Er zijn kinderen die ervoor kiezen droge groentenburgers te eten. Er zijn kinderen die nog nooit alleen de trein hebben genomen. Op dit moment poetsen duizenden kinderen hun tanden. Ze denken aan morgen. Morgen zullen ze opstaan en hun zakgeld ruilen voor treintickets. Ze zullen met hun jonge harten, hun jonge longen en hun jonge stemmen samen door de straten van Brussel lopen. Ze zullen met duizenden...

Pop en literatuur (46): Nick Cave & The Bad Seeds en John Milton

29 januari, 2019 - /blog/2444/pop-en-literatuur-46-nick-cave-the-bad-seeds-en-john-milton.html

  Liefhebbers van de Netflix-serie Peaky Blinders zijn ongetwijfeld bekend met dit nummer. ‘Red Right Hand’ is de signature tune van de serie. Elke aflevering opent ermee. Verschillende alternatieve versies komen in de serie voor. De keuze voor dit nummer zal deels te maken hebben met de onheilspellende toon, die wonderwel past bij de grimmige sfeer van Peaky Blinders. Maar er is ook een inhoudelijke link. Peaky Blinders speelt in het Birmingham van net na de Eerste Were...

« 1 ... 14 15 16 ... 138 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: