12 januari, 2017 - /blog/1011/grapje.html
Dat hun leven er na de vakantie écht anders uit gaat zien. Met een schema. Een vader daar. Een moeder hier. Met twee keer per week samen eten. Tenzij alles anders loopt natuurlijk. Tenzij hij dadelijk eindelijk ‘grapje’ zegt. ‘Grapje, dit was een test om te kijken of je echt van me hield.’ Tenzij het vlammetje bij man - binnen nu en een paar dagen - weer is opgeflakkerd. Het zoú toch kunnen? Als ik maar iets beter m’n best doe. Dan kunnen we de meisjes zeggen dat het ...
11 april, 2017 - /blog/1257/de-picknicktafel.html
Het duurt niet lang voordat de overbuurvrouw de straat oversteekt, met haar eigen glaasje. Een stiekem pakje sigaretten. “We zouden hier eigenlijk een scherm omheen moeten zetten,” zegt zij. Was ik vroeger degene die erg kon zeuren over de sociale types op dit nieuwbouweiland, die dag in dag uit bij elkaar op de stoep hangen, tegenwoordig ben ik de eerste die buiten zit. De witte picknicktafel kregen we precies een jaar geleden cadeau van mijn schoonmoeder. ...
26 mei, 2017 - /blog/1367/ode-aan-de-bijlmer.html
MIJN BIJLMER Je loopt door lange, donkere gangen in sombere flats waar buren elkaar niet kennen en mensen elkaar niet groeten. Buiten een grauwe hemel, ijzige kou, snijdende wind. Junkies en daklozen zoeken beschutting in portieken en hallen, waar ze zilverpapiertjes, peuken, bierflesjes en urinestank achterlaten. Dat is waar de meeste Nederlanders vroeger aan dachten als ze ‘de Bijlmer’ hoorden. Aan een getto vol zwarte, arme en gevaarlijke mensen. Dru...
23 mei, 2016 - /blog/575/de-nieuwe-ibm.html
Sinds een paar jaar kijk ik vooral tv via het internet. Zo kom ik op een avond terecht in Coen Verbraak's programma Kijken in de Ziel : Schrijvers. Ik weet niet precies wat dat is, een ziel, maar in deze context gaat het vast om persoonlijkheid, om temperament. Verbraak vraagt zijn gasten hoe ze schrijven. Jan Siebelink heeft twaalf geslepen potloden in allerlei kleuren klaarliggen. A.F.Th. werkt op een IBM typemachine. Hij heeft zelfs een paar reserve-exemplaren. Het schrijven op een typema...
10 juli, 2017 - /blog/1449/zomervakantie.html
Zomervakantie Het studiejaar van de Schrijversvakschool was afgelopen. Ik moest Carina uit het eerste jaar gaan vertellen dat ze na de zomervakantie niet terug hoefde te keren. Ik was haar mentor. Ze kwam lachend binnen en ik zei haar plaats te nemen. “Je hebt voor vier van de zes vakken een onvoldoende gehaald,” zei ik meteen, “dat is te veel.” “O?” zei ze. “Wat bedoel je?” “Je bent niet door,” zei ik. “Maar je moet niet denken dat je niet ku...
31 juli, 2017 - /blog/1485/tape.html
We lagen in een zachte, witte filmzaal en zagen statische beelden van dansende jongeren op een feest, in de jaren negentig. Tegen een witte achtergrond. “Moet je zien wat ze aan hebben,” zei de twaalfjarige. Ik had het over sociale codes en hoe we ons daaraan conformeren. “Ze zijn niet vrij,” zei ze. Ook keken we samen minutenlang naar een steeds intenser tongzoenend stelletje. Tot de twaalfjarige haar hoofd wegdraaide. “Hoe lang gaat dit nog door?” Ze giech...
16 november, 2016 - /blog/913/over-het-vertalen-van-een-bijzondere-roman.html
In het ideale geval is het werk van een vertaler onzichtbaar. Jouw vertaling moet het boek zijn dat de schrijver geschreven zou hebben als hij zijn boek in het Nederlands had geschreven. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Als Frank Witzel de bovengenoemde roman in het Nederlands had geschreven, had hij zijn hoofdpersoon en diens broertje dan hagelslag of Eszet-Schnitten laten eten? Duitse kinderen aten in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw helemaal geen hagelslag, dus het zou r...
20 december, 2016 - /blog/982/tais-toi-ou-sois-belle.html
Schoonheid is altijd belangrijk geweest. ‘Als je twee gezichten hebt, zorg dan dat er ten minste een knap is,’ zei Marilyn Monroe. Zij wist wat alle vrouwen al van jongs af aan krijgen ingepeperd: hoe slim, ambitieus, grappig of lief je ook bent, je wordt als vrouw allereerst beoordeeld op je uiterlijk. Zoals Simone de Beauvoir al opmerkte in De tweede sekse (1947) weet een meisje blikken op zich gericht zodra ze zich in het publieke domein begeeft, blikken die haar onmiddellijk op uiterl...
26 mei, 2020 - /blog/3078/vrij.html
De zon schijnt, ik skeeler langs een kanaal, langs bermen vol klaprozen en luister daarbij naar allerlei podcasts. Mijn kinderen zijn voor vijf nachten naar hun vader vertrokken. M en ik hebben deze maand helemaal geen contact. De dagen lijken langer dan ooit. ‘Máák er gewoon wat van met jezelf!’ zegt een psychologe die te gast is bij het radioprogramma dat ik beluister. ‘Dát is wat ons uiteindelijk in het leven te doen staat. Er gewoon met jezelf iets van mak...
23 december, 2016 - /blog/990/zwijgen-en-voelen-een-kerstverhaal.html
Alle kerstbomen op jouwboom.be hadden een naam en waren al versierd met ballen en slingers en lichtjes, het enige wat je nog hoefde te doen was de pakjes eronder leggen. Als je zelfs dat nog te veel moeite vond kon je kiezen voor een boom die ‘Het mooiste meisje van de klas’ heette: in plaats van ballen hingen er cadeautjes aan, middels haakjes in de vorm van blozende jongens. Ik wees de ‘Mission: Impossible’ aan, een boom die zichzelf vijf seconden na Kerstmis ...