12 februari, 2018 - /blog/1912/ik-ben-meer-dan-klaar-voor-de-leegte-die-geeft-rust.html
Eindelijk heb ik ook de mail gestuurd waarin ik voorstel om de scheidingspapieren te gaan ondertekenen. De datum is vastgesteld op de sterfdag van mijn opa. Dat vind ik mooi. Het is voor mij heel vreemd om te ervaren, maar ik kijk uit naar die dag. Ik kijk ernaar uit om ook op papier geen echtgenote meer te zijn. Mijn therapeute zei: “Wat je nu gaat voelen, is echte rouw. Zolang je ergens voor vecht, hoef je het verdriet niet helemaal te voelen.” Dat is waar, dacht ik. Ze zei...
15 februari, 2018 - /blog/1917/her.html
Na afloop van de film belde ik haar en zei: ‘Op alleen jouw stem zou ik ook verliefd kunnen worden hoor.’ Ze zei: ‘Maar je wilt elkaar toch in de ogen kijken? Mijn olijf-ogen.’ Over dat ik ogen de meest oninteressante vrouwelijke rondingen vind, zweeg ik. Je al te persoonlijke gedachtes kun je maar beter zo lang mogelijk voor jezelf houden, denk ik. Maar dat ze terugdacht aan die olijf-ogen deed me deugd. Een jaar geleden, op Valentijnsdag, keek haar aan en zag ik dat haa...
26 februari, 2018 - /blog/1940/ik-schijn-een-verwrongen-idee-te-hebben-van-het-begrip-aardigheid.html
Ik vertelde dat een boek een boek is en dat ik een bepaalde kant van mijzelf ingezet heb tijdens het schrijven. Het kan zijn dat ik hem bij tijd en wijle van de trap had willen gooien, maar daar handelt de roman niet over. “Ik vond het helemáál geen aardige man!” zei de interviewster weer. “Dat zegt mijn therapeute nu ook steeds”, zei ik. “Ik schijn een verwrongen idee te hebben van het begrip aardigheid.” “Je bent nu toch hoop ik wel écht over hem heen, hè?” ...
1 maart, 2018 - /blog/1949/droomliefde.html
‘Je droomliefde?’ zei ze. En ik vertelde hoe ik haar indertijd had gevonden met slechts één vluchtige herinnering en een voornaam ter mijner beschikking, en dat in een internetloos tijdperk, en hoe ons eerste afspraakje was verlopen en álles precies was gegaan zoals ik ooit als kleine jongen had gedroomd. Ze giechelde, nam een flinke slok van haar glas en legde haar hand op mijn arm. Fijne, ranke vingers. Niet langer meer de vingers van een meisje maar die van een vrouw, en ik ...
5 maart, 2018 - /blog/1957/trouwen-doe-je-samen-scheiden-niet.html
Ik vind: trouwen doe je samen. Scheiden niet. We doen niets meer samen. Daar is dit hele circus voor bedoeld, tenslotte. Na het tekenen dronken de coach en ik koffie, bespraken hoe het hele proces gegaan was, en hoe het nu toch verder moest. “Juist van jullie had ik gedacht dat jullie het konden redden”, zei ze. Kinderbehartiger Onze coach is ook kinderbehartiger. Ze blijft nog in beeld om ons als ouders te begeleiden en er voor de kinderen te zijn. Dat blijkt n...
12 maart, 2018 - /blog/1972/telkens-als-ik-hun-vader-afwijs-wijs-ik-de-helft-van-mijn-kinderen-af.html
Het was op de presentatie van de rapportage ‘Scheiden zonder schade’ die oud-politicus André Rouvoet aanbood aan een dochter van gescheiden ouders, en aan twee ministers. Toen ik zijn verslag thuis las, was mij al opgevallen hoe doorwrocht en compleet het was. Ook hoe groot de impact van een scheiding op kinderen is. Hoe diep en op hoeveel verschillende vlakken het ingrijpt in hun levens. Het kind is en blijft de dupe. Hoe beperken we die schade? Wat doen we er concreet a...
19 maart, 2018 - /blog/1988/sinds-het-konijn-in-huis-is-is-er-ook-de-opluchting.html
Een plotwending die al het voorgaande in een ander licht zette. Goed hoor. Voor een spannend verhaal. Maar ik zit hier wel al weken opgescheept met dat oerlelijke konijn. Midden in de kamer. Almaar knagend. Ik weet niet wat ik met het beest moet. Het loopt ook steeds voor mijn voeten. Te bedenken dat-ie dus al heel lang zachtjes door ons huis trippelde. Nee, ik moet het gewoon niet meer over dat konijn hebben. Beter geef ik ’m vanaf nu geen eten meer, dan zal-ie binnenkort vanze...
17 april, 2018 - /blog/2022/voorpublicatie-het-eeuwige-leven.html
* Ik ben oud. Dat is het belangrijkste om te vertellen. En je zult het waarschijnlijk niet geloven. Als je me ziet, denk je vermoedelijk dat ik rond de veertig ben, maar dan heb je het goed mis. Ik ben óúd – oud op de manier waarop een boom, een weekdier als de noordkromp of een schilderij uit de Renaissance oud is. Om je een idee te geven: meer dan vierhonderd jaar geleden, op 3 maart 1581, werd ik geboren in de slaapkamer van mijn ouders op de tweede verdie...
10 april, 2018 - /blog/2027/pop-en-literatuur-6-joy-division-en-j-g-ballard.html
Toen zanger Ian Curtis in 1980 een einde aan zijn leven maakte, moest het tweede album van Joy Division nog verschijnen. Na het bescheiden succes van Unknown Pleasures, een album dat nog zwarter is dan de hoes al doet vermoeden, bleek de band doorgegaan op de ingeslagen weg: sombere post-punk met een vleugje gothiek. Holle drums, nerveuze basloopjes en gitaren die klinken als nagels die over een grafsteen schrapen. En natuurlijk de zwartmarmeren stem van Curtis, die duistere landscha...
16 april, 2018 - /blog/2033/een-mens-die-een-nieuw-thuis-zoekt-grijpt-altijd-terug-op-iets-vertrouwds.html
Zij aan zij in zo’n ‘hippe’ Canta de bruggen over. Beslagen ramen. Kinderen voor Kinderen op hoog volume. Iedereen raadt me tegenwoordig namelijk aan zo’n wagentje te kopen. Voor als ik het opknappertje in de buitenwijk heb gekocht - of de flat in een buurt die het helemaal gaat worden - en het ’s morgens te nat is om te fietsen. “Je hoeft er zelfs geen brommerrijbewijs voor te hebben!” zeggen ze. “Ideaal voor jou!” Tot nu toe werd ik altijd overboden. Laatst wa...