Zoeken
Nieuws 792 Blog 792
Pop en literatuur (41): Noisettes en Harper Lee

11 december, 2018 - /blog/2382/pop-en-literatuur-41-noisettes-en-harper-lee.html

To Kill a Mockingbird (1960) is niet alleen een klassieker, het boek had ook jarenlang een bijzondere status omdat het boek het enige was wat Harper Lee publiceerde. Pas in 2015 kwam er een vervolg in de vorm van Go Set a Watchman , een roman die ze eigenlijk eerder schreef (in 1957), maar die later speelt dan To Kill a Mockingbird .   De Britse band The Boo Radleys is vernoemd naar een van de personages, de kluizenaar Arthur ‘Boo’ Radley. Toch heeft de muzi...

Ontroerend, het idee dat papa je altijd beschermt tegen het kwade

17 december, 2018 - /blog/2391/ontroerend-het-idee-dat-papa-je-altijd-beschermt-tegen-het-kwade.html

  “Ik ga bij papa wonen.” “Misschien moet je er een nachtje over slapen?” Ze denkt zelf dat een nachtje slapen nog te veel is. Het is zaak onmiddellijk te vertrekken. Ze zal haar fiets pakken en nu naar huis terugkeren.   “Maar het regent”, zeg ik. “Hoor je de regen op onze dakpannen tikken?” Ze is even stil. Ze luistert. Ze gaat rechtop zitten. Inderdaad. Het regent. Ze doet haar armen over elkaar. Helaas. Ze zal papa dan toch moeten...

Euthanasie

20 december, 2018 - /blog/2396/euthanasie.html

Jaren geleden sprak ik hier met mijn eerste liefde over. Ze is inmiddels anesthesist én kritisch tegenover dit onnodig rekken van levens. Haast op het ziekelijke af, gaf ze haar eigen levenskwaliteit constant cijfers. Wellicht was het beroepsdeformatie en hoorde het bij de numerieke, wiskundige kijk op het leven van een anesthesist. Ze zei: ‘Soms loop ik door de gang en dan gaat mijn pieper en dan is mijn leven maar een drie waard. Want ik loop dan naar een bejaarde toe en hou hem of ha...

Vergeving

24 december, 2018 - /blog/2398/vergeving.html

Ik heb mezelf leren kennen als een zeer vergevingsgezind type. Iemand die niet erg lang boos of wrokkig blijft. Iemand die soepel over haar eigen schaduw springt. Was iedereen maar zo grootmoedig als ik, dan zag de wereld er een heel stuk beter uit. Als je vroeger met zo’n verhaal bij mij was aangekomen, zou ik heel wat anders zeggen. Wie mijn vertrouwen schaadt, vergeef ik dat nooit – maar dan ook nooit - meer. Dan is het einde verhaal. Klaar. Uit.  Af. Zo ben ik. Maar zo ie...

Mijn dochters zijn veerkrachtig, maar ik wil ze ook leren dat ze niet altijd sterk hoeven zijn

7 januari, 2019 - /blog/2408/mijn-dochters-zijn-veerkrachtig-maar-ik-wil-ze-ook-leren-dat-ze-niet-altijd-sterk-hoeven-zijn.html

  Op de een of andere manier heb ik steeds dit beeld voor ogen gehad toen ik in augustus aan de verbouwing begon. Op onze tafel brandt een kaarsje, daarnaast ligt het Franse schoolboek dat de vader gisteravond in allerijl na is komen brengen.   De Playmobil van de achtjarige staat als een stilleven opgesteld op de vloer. ‘De waanzinnige boomhut’ ligt er opengeslagen naast. Er is hier - terwijl ik aan het koken was - gespeeld, gedanst en gelezen. Dit is gel...

Amphitrite

18 januari, 2019 - /blog/2422/amphitrite.html

Op het KNSM-eiland staat ‘Amphitrite’, een ambitieuze beeldengroep met fonteinen zoals je die weinig ziet in Amsterdam, maar eerder zou verwachten in Rome. Een klassieke schoonheid, geen moeilijke abstracties of dubbele gelaagdheid. Gewoon een ouderwetse voorstelling uit de Griekse mythologie, ambachtelijk geboetseerd en in brons gegoten. Als het leven ingewikkeld is, kan je beter zelf niet ook moeilijk gaan doen. Mijn fiets valt om door de wind als ik voor het beeld sta. Ik bedenk me ...

‘Ga weg kutkind!’ roepen mijn dochters tegen elkaar, terwijl ik op de wc zit. Ik ben moe

21 januari, 2019 - /blog/2424/ga-weg-kutkind-roepen-mijn-dochters-tegen-elkaar-terwijl-ik-op-de-wc-zit-ik-ben-moe.html

De geluiden klinken steeds alarmerender. De meisjes bevechten hun avondplek op de bank. En hier zit ik, op mijn plek, door oude berichten te scrollen, op mijn Facebookpagina te kijken of er een like is bijgekomen. In de woonkamer wordt “Ik háát je” geroepen. Over twee dagen gaan ze naar hun vader. Nog twee dagen: “Wanneer ga je nu eindelijk aan je huiswerk beginnen? Hou nou eens óp met die telefoon. Nee, je mag niets meer kijken. Wie helpt er even met afruimen? Ja...

Marion leest Michelle Obama

21 januari, 2019 - /blog/2429/marion-leest-michelle-obama.html

Dit boek geeft je een inkijkje achter de schermen van het Witte Huis, al had ik nog veel meer details willen lezen. Ook interessant is de jeugd en de vroege carrière van Michelle Obama. Waar ik het meest van onder de indruk ben is hoe ongelofelijk hard ze werkt. Om vijf uur opstaan om naar de gym te gaan, zodat je om half zeven kunt ontbijten met je kinderen en daarna lange dagen maken op kantoor. Ik doe het haar niet na. Ze maakt duidelijke keuzes: zij verdoet geen tijd op social media en kof...

Marion leest Eowyn Ivey

23 januari, 2018 - /blog/2430/marion-leest-eowyn-ivey.html

Dit boek is nog niet in het Nederlands verschenen, dus ik zou zeggen: grijp je kans, Lebowski! Ik hou heel erg van boeken die zich afspelen in de natuur. Het isolement en overgeleverd zijn aan de elementen doet wat met de mens. Jack en Mabel wonen in Alaska in de jaren twintig van de vorige eeuw. In het bos woont een meisje, met een vos. Mabel en Jack raken bevriend met haar, al vragen ze zich af of ze echt bestaat of een product is van hun fantasie. Het boek is een beetje droevig, maar zo mooi...

Marion leest Roxane van Iperen

20 januari, 2019 - /blog/2446/marion-leest-roxane-van-iperen.html

Het boek komt wat langzaam op gang, maar net als een trein die steeds sneller gaat rijden, wordt het steeds beeldender en emotioneler. Dit is overigens geen toeval. Roxane vertelde me dat ze dit heeft geschreven als een fuik, zoals de joden daar ook in werden gelokt. Eerst afstandelijk, en dan steeds dichterbij totdat de lezer niet meer weg kan. Toen ik dit wist, was ik nog meer onder de indruk. Ik ben blij dat ik mijn boek al had ingeleverd toen ik ’t Hooge Nest las, want oei, wat is het i...

« 1 ... 44 45 46 ... 80 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: