1 mei, 2017 - /blog/1316/voorpublicatie-de-dikke-alg.html
Ga er eens goed voor zitten. Doe je schouders naar achteren en adem diep in. Houd je adem even in, en laat de lucht nu langzaam ontsnappen. En nog een keertje. Adem in, en adem weer uit. Wellicht denk je nu een zelfhulpboek in handen te hebben. Dat is niet het geval. Dit boek gaat niet over yoga of meditatie, maar over microscopisch kleine, groene wezentjes die overal op onze planeet leven. In een klaterend bergbeekje in de Alpen, in een modderige regenplas in het Ama...
2 juni, 2016 - /blog/602/een-wonderkind-zonder-talent.html
Dat was wat ik dacht tijdens mijn studie aan het Koninklijk Conservatorium. De zin kwam in mijn debuut terecht. Dat dit waar moest zijn, bewees een jongen die op een zomerse dag in een korte, geruite broek het conservatorium kwam binnenlopen om toelatingsexamen klarinet te doen. Hij was nog te jong om op een brommer te mogen rijden. Het leek ons, de studenten, ondenkbaar dat deze prepuber iets van de liefde of de dood begreep, laat staan dat hij zijn gevoelens daarover in muziek zou kunnen...
2 februari, 2018 - /blog/1898/berichten-uit-de-biotoop-plan-b.html
‘Het is net of je in een boomhut woont,’ zeg ik. Wouter schenkt thee in. ‘Dat is ook de bedoeling. Ik hou van een groene omgeving. De Biotoop ligt wat dat betreft schitterend.’ Wouter is een van de mensen die al dagelijks bezig is met onze toekomst. Over twee jaar, om precies te zijn op 31 december 2019, loopt het bruikleencontract met de Rijksuniversiteit Groningen af. Naar alle waarschijnlijkheid houdt De Biotoop dan op te bestaan. Wat er met de ongeveer hond...
24 mei, 2019 - /blog/2641/berichten-uit-de-biotoop-de-mier-wil-bezoek.html
Vorig jaar zwierven er lange tijd houten wegwijs-pijlen rond op het Noorderveld. ‘MERIJN VRIJ’ stond erop met hoofdletters. Ik speelde met een hond. De hond bracht me een van de pijlen en later zag ik er nog eentje aan een hek, en weer later kwam ik er een tegen in de berm bij de ingang. Wat betekent, of wie is, MERIJN VRIJ? Is het een naam, of een oproep dat ene Merijn – ik kende niemand die zo heette – vrij zou moeten zijn, of aan vrije kunst doet? Recht tegenover de benzinepomp,...
2 juli, 2016 - /blog/688/eenvoudige-dingen.html
Het belangrijkste is: blijf weg van social media. Dat was in de jaren tachtig eenvoudiger dan tegenwoordig, toegegeven, maar het is een cruciale eerste stap die je in staat zal stellen het overgrote deel van de matchverslagen, analyses en vrienden tegen wie je hebt lopen roepen dat je Europees Kampioen ging worden, te ontlopen. Hou het simpel. Voor elk rouwproces geldt: doe eenvoudige dingen en verzorg jezelf. Dit is niet het moment om een nieuw operating system op je computer te installe...
6 september, 2018 - /blog/2238/kurhaus.html
We stiefelden tussen het plastic verpakkingsmateriaal en ik vertelde dat mijn moeder al zo’n twintig jaar droomt dat ze in dit museum woont. Eens in de zoveel jaar keert die droom terug. Mijn geliefde zei: ‘Hier kun je mooi wonen.’ Later bestelden we schnitzels in een aangenaam truttig restaurant tegenover het museum. Mijn vriend zei: ‘Er zit niets anders op dan in Duitsland te gaan wonen, de mensen zijn hier tenminste vriendelijk. Dat brutale gedoe in Amsterdam.’ Ik be...
9 maart, 2017 - /blog/1162/moord.html
Deze column is ook te beluisteren, ingesproken door Jonah Falke zelf. Ik vroeg: ‘Wanneer heb je hier voor het laatst gestofzuigd?’ ‘Gister,’ zei ze. ‘Waar die stofvlokken vandaan komen weet ik ook niet.’ De stompzinnige geliefden hebben genoeg aan elkaar. Altijd en overal. Het is meestal niet te harden om anderen zo blij met elkaar te zien. Als je jezelf zo gedraagt sta je daar niet bij stil. Maar in een recensie in ...
20 mei, 2019 - /blog/2630/de-rust-die-ik-voelde-toen-ik-volmondig-ja-zei.html
Ik herinner me hoe ze aan wal werd gedragen; vrienden en familie in een sliertje erachteraan. Het was een bruiloft alleen voor intimi. Het beeld van haar gezwollen voeten, eentje naar links, eentje naar rechts. Ze werd het dichtstbijzijnde café binnengebracht. Op een houten bankje gelegd. Tot de ambulance arriveerde. In dat café, met alle stoelen op de tafels, kwam er die maandagmiddag abrupt een einde aan onze bruiloft. We gingen naar huis. We haalden Thais eten. Ik geloof nie...
25 augustus, 2017 - /blog/1523/tokyo-expatwife-9-thuis.html
We hebben de familie gezien en beleefd, de kat geaaid, vrienden vastgehouden, hongerig en dronken door de stad gezworven en ons gelaafd aan het Hollandse landschap. Met name langs de snelweg tussen Lelystad en Emmeloord. Daar is het plat en ramvol met windmolens. Het groen is overdadig en komt in zoveel tinten dat onze taal er tekortschiet. Het menselijk oog schijnt een miniem nuanceverschil in groen direct op te merken, in tegenstelling tot bij andere kleuren. Ik vraag me af hoeveel nuances vo...
29 maart, 2020 - /blog/3000/sarah-sluimers-quarantainelogboek-ik-wil-keihard-schreeuwen.html
De laatste dagen is het naar binnen vallende licht goud en kleurt het de haren van mijn kinderen rood en blond. Ze zitten op de houten vloer. De oudste zegt: ‘Ik heb mijn broodkorstjes opgegeten.’ ‘Goed van jou,’ zeg ik. Maar dan zie ik de baby achter hem met bolle wangen schrokken. Het eerste broederlijke verbond, veroorzaakt door deze plotselinge zee van tijd, is gesloten. Het zal de zon zijn, het weekeinde en de geur van wentelteefjes uit de keuken, maar ik be...