26 juni, 2016 - /blog/665/wat-ik-je-niet-vertel-over-de-remix-van-een-roman.html
Ik stel de vraag aan het publiek in de boekhandel en even blijft het stil. Eén vrouw schudt aarzelend het hoofd. Anderen vallen haar bij: nee, een roman is nooit af. Prachtig, die consensus, maar waarom is er dan in de duizend boeken om ons heen na verschijning nauwelijks iets gewijzigd? Een voorwoord, een volgorde misschien, maar de meeste romans zijn bij verschijning bevroren, abrupt gestopt. Twee jaar geleden schreef ik mijn debuutroman. Ik herinner me het moment waarop de tekst naar d...
1 juli, 2016 - /blog/680/kind-van-alle-landen-een-inleiding.html
Het is rustig, haast uitgestorven in de stad. Ik probeer de betekenis van dat ene zinnetje op die plaat tot me door te laten dringen: Ihre Werke wurden von den Nationalsozialisten verboten . Hoewel de nazi’s na twaalf jaar verslagen werden, zou Irmgard Keun hun brute verbod nooit meer helemaal te boven komen. Ze was een knappe, levenslustige vrouw van 28, die twee bestsellers op haar naam had staan toen Hitler aan de macht kwam, en een vereenzaamde schrijfster van 74 toen haar werk door...
1 juli, 2016 - /blog/683/bericht-uit-brighton-etter-en-pus-martijn-rosdorff.html
Opeens komt een hele grote harige hond op me af rennen. Ik ben bang voor honden, zeker van grote harige. Ik kan niks anders bedenken dan heel hard 'Oi!!' te schreeuwen. De hond springt tegen me op, maar daar blijft het gelukkig bij. Zijn eigenaresse - donkergrijze jas, lichtgrijs haar, stevige rubberlaarzen - sist me woedend toe. Ze is er niet van gediend op een dergelijke manier toegesproken te worden. Boos en geschrokken vertel ik haar dat a) ik het niet tegen haar heb maar tegen haar ho...
2 juli, 2016 - /blog/689/de-wegwijzers-mogen-weg.html
De laatste keer dat ik zulke hoge verwachtingen had en er een domper volgde, was Frankrijk ook het gastland. Het was de zomer van 1993. Ik was vijftien en het verschil met mijn vriend Jan was dat hij een jaar jonger was en al seks had gehad. Wij brachten die zomer door in een huis in een landschap dat je kent van die prentkaarten met zo’n landschap op. Onze ouders trokken er voor een paar dagen op uit met de koersfiets, waardoor Jan en ik het huis voor ons alleen hadden. Wij dat huis uit, naa...
5 juli, 2016 - /blog/695/bij-de-dood-van-een-volkszanger.html
Ik wist niet van het bestaan van Renée de Haan af, maar nu dus wel, en ook meteen van haar overlijden. De Haan kwam voor mij tot leven door dood te gaan. Eerlijk gezegd dacht ik dat Koos Alberts zélf al vier, vijf jaar geleden was overleden. Ik had helemaal in mijn hoofd dat ik in de auto zat en van zijn dood hoorde. Niet als ‘newsflash’, ik bedoel: Alberts is geen Hazes, maar de rubriek ‘kort overig nieuws’ zal hij toch wel gehaald hebben, nam ik aan. Niet stiekem googelen,...
5 juli, 2016 - /blog/696/nemesis-voorpublicatie.html
Een macht der gewoonte, al jarenlang. Waar was ze wakker van geworden? In elk geval was het iets anders dan de normale nachtelijke geluiden in en om haar huis, waar ze gewoon doorheen zou slapen. Ze kwam half overeind, steunend op een elleboog en ademde langzaam in en uit. Ze luisterde. Er is iemand binnen. Ze wist het zeker, ze voelde het, ook al hoorde ze niets. Voorzichtig kwam ze overeind, zo geruisloos mogelijk. Godzijdank zijn Michael en Daa...
5 juli, 2016 - /blog/697/van-de-grexit-naar-de-brexit.html
De woorden van de BBC presentator op de vrijdagochtend na het Brexit-referendum dreunen nog na. Het was 4.40 uur en ik was meteen klaarwakker. Vanaf dat moment hebben wij met de NOS-ploeg in Londen non stop doorgewerkt. Nu dus weer terug naar huis. In een laatste, wat afwezige, blik op Twitter voordat mijn telefoon uit moet popt de hashtag #Greece op. Het blijkt precies een jaar geleden dat de Griekse banken dicht gingen. Ik zie weer die lange rij met zwijgende mensen voor me die vlak voor midd...
6 juli, 2016 - /blog/699/een-voor-het-team.html
Journalist Joost van Velzen was onderweg naar het huis van de romanschrijver in Warmond bij de verkeerde bushalte uitgestapt. Hij belde om te melden dat hij iets later zou zijn, waarop ’t Hart antwoordde: 'Wacht maar, ik loop je wel tegemoet’. En dat deed ie ook. Het is maar een detail, maar het zei wat mij betreft alles over de auteur. Ik vond het lief dat hij met een klein gebaar de loper uitrolde voor de journalist. Het strookte niet met het beeld dat ik van Maarten ’t Hart had. T...
9 juli, 2016 - /blog/708/phone-home.html
Het was de tweede keer dat ik ‘m zag, de eerste keer was in 1983. Ik wist er niet veel meer van, behalve dat het een gepapiermacheed buitenaards wezen betrof dat een wijsvinger de lucht in hield omdat hij van de telefoon gebruik wilde maken. ‘Phone home’, klonk het door de stemvervormer. Meer herinneringen had ik er niet aan. Sowieso heb ik niet veel herinneringen aan 1983, het is tot kwab verworden. Ik was een jaar eerder met gymnasium-advies van de lagere school gekomen, maar had g...
15 augustus, 2016 - /blog/765/alle-sms-jes-die-ik-de-afgelopen-drie-dagen-op-lowlands-heb-ontvangen.html
- Alpha, linkshalf! - Waar ben je? - Ik ben iedereen kwijt. - De Jeugd! - Bij dat oranje incheckding. - Grolsch! 2 meter links van de prullenbakken. Schuin voor die stellage. Naast die jongens met rode petjes die een theatervoorstelling doen. - Waar ben je? - Ik ben alleen. - Bravo, linksvoor bij de bar. - Helemaal alleen. - Kwartje genomen. - Ha, heerlijk. - Ga enorm heerlijk. - Halfje genomen. - Ik hou van je man. Zeg ik te weinig. - Ga wel erg heerlijk nu. - G...