Zoeken
'Wie ik liefheb gaat heen': we nemen afscheid van de Poëzieweek met dichters Johannes van der Sluis en Erik Jan Harmens

5 februari, 2020 - /blog/2928/wie-ik-liefheb-gaat-heen-we-nemen-afscheid-van-de-poezieweek-met-dichters-johannes-van-der-sluis-en-erik-jan-harmens.html

  Camper Johannes van der Sluis Op de paal van een stoplicht zit een sticker er rijdt een camper op een smal bergweggetje aan de kust in een denkwolkje staat Lieve Heer wilt u de camper sparen? in een ander wolkje staat en ons ook alstublieft daaronder staat geschreven nee alleen de camper Rotterdam, 11 december 2019     Gospel voor de atheïst die me op zijn sterfbed vroeg een fokkin dominee te regelen ...


Hoest

6 februari, 2020 - /blog/2929/hoest.html

  Er belde een oude vrouw die het contact met me verbroken had omdat ik iets over haar had geschreven wat haar allerminst beviel. Maanden gingen voorbij en ik verwachtte dat de volgende keer dat ik haar zou zien, op haar begrafenis was. Maar nu ze de afgelopen weken in het ziekenhuis had gelegen, kreeg ze tijd om na te denken en daarom belde ze me, zei ze. De verzoening kwam onverwachts maar was niet onaangenaam. Over ons geschil sprak de vrouw nauwelijks, wel vertelde ze me over...


Leesfragment 'Hier is alles veilig'

10 februari, 2020 - /blog/2930/leesfragment-hier-is-alles-veilig.html

  4 Ik heb ze natuurlijk meteen vanaf mijn aankomst gezien. Je hebt maar het vliegtuig uit te stappen en ze zijn er al, de jonge meisjes en jongens die hun militaire dienst doen en in uniform met hun groot geweer (ik moet weten wat het is, het kan niet zijn dat ik iets wat mijn kind aangaat alleen kan benoemen in termen van groot geweer of klein geweer) achteloos op de rug concreet maken dat dit land over veel meer gaat dan smoothiestalletjes en sinaasappelbomen en speeltoestelle...


Suriname

13 februari, 2020 - /blog/2934/suriname.html

Laatst stond ik in de Amsterdamse Rivierenbuurt bij een Surinaamse dame in de keuken. Ze zei: ‘Ga hier maar zitten, dan zie je de troep in mijn keuken niet.’ Het was een vorm van beleefdheid die me aanstond. Velen zeggen: ‘Let niet op de rommel,’ om je vervolgens in een akelig opgeruimd huis binnen te laten.  We bespraken het programma van onze reis naar Suriname. In april zullen we twee weken door Suriname reizen om reportages te maken voor de VPRO, in aanloop naar de verk...


Ik heb geleefd #52: Charl kreeg leukemie en begon koekjes te bakken: ‘Dat was mijn redding’

17 februari, 2020 - /blog/2937/ik-heb-geleefd-52-charl-kreeg-leukemie-en-begon-koekjes-te-bakken-dat-was-mijn-redding.html

  Charl Laumen (62) verontschuldigt zich dat hij deze ochtend geen koekjes heeft gebakken. ‘Geen tijd voor, ik moest voor onderzoek naar het ziekenhuis.’ Over twee dagen weet hij of de leukemie de kop weer heeft opgestoken. Dat de ziekte zich opnieuw zal openbaren is zeker, de vraag is wanneer. In plaats van verse koekjes, serveert Charl vandaag dus bonbons. Naast het schaaltje ligt de Koekjesbijbel, zijn heilige boek. Het werk veranderde zijn leven.   Koekjes Maa...


Contactdier

19 februari, 2020 - /blog/2943/contactdier.html

Nadat ik de jongste naar school gebracht had, ging ik koffiedrinken bij mijn voormalige buurvrouw, buurman en ook een vriendin schoof aan. Door het raam zag ik de voordeur van mijn voormalige huis, waar mijn gezin de helft van de week nog woonde. Zonder mij. We namen alles door wat doorgenomen diende te worden. We begonnen als vanouds met de klimaatcrisis, onze kinderen, en spraken daarna heel erg lang over relaties. Hoe stond alles ervoor met iedereen? Beroerd natuurlijk. Met de lan...


Femicide

20 februari, 2020 - /blog/2945/femicide.html

‘Ik ga je helemaal dood maken,’ schreeuwde een man middenin de nacht door de lege winkelstraat onder mijn appartement. Het was geen droom, ik ontwaakte er juist uit een. Een vrouw gilde, vermoedelijk voor haar leven. Omstanders waren er niet of zwegen uit angst voor zichzelf. Ook ik stond niet op om te gaan kijken. In die winkelstraat worden er wel vaker verwensingen geroepen door het uitgaanspubliek dat huiswaarts keert. Ineens was het geschreeuw voorbij. Misschien had de woede plaatsge...


Ik heb geleefd #53: Babette (36) weet sinds een maand dat ze binnenkort doodgaat

24 februari, 2020 - /blog/2949/ik-heb-geleefd-53-babette-36-weet-sinds-een-maand-dat-ze-binnenkort-doodgaat.html

‘Ik zou wel onsterfelijk willen zijn. Ik vind het hier zo fantastisch. Als vampirisme zou bestaan, werd ik een vampier. Dan had ik het eeuwige leven.’ Babette Bot (36) is geen vampier en ziet er ook niet zo uit. Ze is klein van stuk, haar ogen staan zacht en ze heeft normale hoektanden. Soms, als ze praat, moet ze even slikken. Sinds een maand weet ze dat ze binnenkort doodgaat. Net als haar kat, die ze een dag voor haar diagnose moest laten inslapen, heeft ze uitgezaaide kanker. Er word...


Pop en literatuur (87): The Smiths en Noël Coward

25 februari, 2020 - /blog/2951/pop-en-literatuur-87-the-smiths-en-noel-coward.html

    Wie een nummer de titel ‘Stop Me If You Think You’ve Heard This One Before’ meegeeft, heeft natuurlijk de nodige zelfspot. Nog voor er een noot heeft geklonken wordt de luisteraar al uitgenodigd om de zanger te onderbreken. De tekst van het nummer is dan ook humoristisch. Bijvoorbeeld de zinsnede waarin de ‘ik’ op de dwarsstang van zijn fiets knalt: ‘And the pain was enough to make/ A shy, bald Buddhist reflect/ And plan a mass murder’. Di...


Licht

26 februari, 2020 - /blog/2952/licht.html

  Als mijn dochter en ik ’s morgens naar de bushalte lopen, op weg naar school, is het bijna licht, al hebben sommige mensen in de flat de kerstlampjes nog rond de balustrade gedrapeerd. Hand in hand lopen we naar de halte die het verst weg is. Goed voor de stappenteller. Vaak, ook vandaag, heb ik een kop koffie bij me.   In het parkje kieperen we vaak, maar vandaag niet, oud brood in het water voor de eenden en de ganzen.  Zodra de ganzen ons zien, snelwandelen ze...


« 1 ... 119 120 121 ... 138 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: