Zoeken
Tokyo Expatwife #11: Oorlog

22 september, 2017 - /blog/1578/tokyo-expatwife-11-oorlog.html

Onlangs ging ik op een zondag met mijn gezin zwemmen op de Nederlandse ambassade. De ambassade heeft een grote lap grond en bevindt zich in het hartje van Roppongi, met uitzicht op de Tokyo Tower. Er is een enorm zwembad waar je, in tegenstelling tot in de rest van Japan, wel gewoon met tatoeages mag zwemmen. Mensen vinden tatoeages hier vies en onfatsoenlijk, en dat heeft alles met de Yakuza te maken: de Japanse maffia. Hoe dan ook, ik heb een vriend die op de ambassade werkt met kin...


Nemesis (voorpublicatie)

5 juli, 2016 - /blog/696/nemesis-voorpublicatie.html

Een macht der gewoonte, al jarenlang. Waar was ze wakker van geworden? In elk geval was het iets anders dan de normale nachtelijke geluiden in en om haar huis, waar ze gewoon doorheen zou slapen. Ze kwam half overeind, steunend op een elleboog en ademde langzaam in en uit. Ze luisterde. Er is iemand binnen. Ze wist het zeker, ze voelde het, ook al hoorde ze niets. Voorzichtig kwam ze overeind, zo geruisloos mogelijk. Godzijdank zijn Michael en Daa...


Pop en literatuur (5): R.E.M. en Robert Burns

3 april, 2018 - /blog/2014/pop-en-literatuur-5-r-e-m-en-robert-burns.html

Robert Burns (1759-1796) wordt beschouwd als de nationale bard van Schotland. Met name zijn lied/gedicht ‘Auld Lang Syne’ (lees: Old Long Since, te vertalen als ‘Lang, lang geleden’) is beroemd geworden en wordt nog regelmatig gezongen bij bijzondere gelegenheden, bijvoorbeeld op oudejaarsavond. Een beetje de Schotse variant van ‘Uren, dagen, maanden, jaren’, zou je kunnen zeggen. Iets minder bekend, maar toch ook zeer populair is ‘ Green Grow the Rashes, O ’. He...


De eerste Giro van Steven Kruijswijk (door Timo Bruijns)

26 mei, 2016 - /blog/585/de-eerste-giro-van-steven-kruijswijk-door-timo-bruijns.html

Vier etappes nog. Vier etappes waarin er een hond met staar dwars door het peloton kan denderen, waarin een Italiaans schouderduwtje funest kan zijn, waarin een hongerklop op de flanken van de Colle d'Agnello kan besluiten zich te nestelen in het lichaam van de rozetruidrager. O, er kan in de laatste 703 kilometer van alles misgaan. Dat kan. Maar dat gebeurt niet. De kleine Kruijswijk, met schouders zo vierkant dat hij uit roze Lego gehouwen lijkt, laat zich dit niet meer afnemen. Zondag...


Te laat

2 december, 2020 - /blog/3216/te-laat.html

  ‘Mamá! We zijn te láát!’ gilt de tienjarige in de kamer naast mij. Iedereen in huis schrikt wakker. Mijn wekker is niet gegaan. Het is een uur later dan normaal. De tienjarige zal een half uur te laat in de klas zitten. ‘Het gééft niets!’ roep ik meteen. ‘Wel waar!’ ‘Echt niet, liefje. Dit kan gewoon gebeuren!’ Mijn jongste is een meisje van de tijd. Ze heeft een wandklok in haar kamer en voor ik ’s avonds het grote licht uitdoe, vraagt ze ...


Een vermoeiende metafoor (Anneleen Van Offel)

6 november, 2019 - /blog/2840/een-vermoeiende-metafoor-anneleen-van-offel.html

Op de laatste dag van onze trouwreis krijg ik van onze gastvrouw in Toscane een potje met een lichtgrijs mengsel cadeau. Wanneer ze het opendraait, stroomt het als woeste lava over, snel houdt ze het boven de afwasbak. ‘Zuurdesemstarter’, zegt ze plechtig. Ze is het al jaren aan het kweken en ik krijg er een deel van mee om thuis zelf brood te kunnen bakken, brood dat een kern zal hebben van die lange, zwervende trouwmaanden door Europa. Elke dag moet ik het mengsel voeden met meel en water...


Woestijn

20 maart, 2018 - /blog/1993/woestijn.html

Als de wind goed staat en ik in de tuin zit, vang ik soms een flard op van de muezzin die twee kilometer verderop, vanuit de minaret van de Ulu-moskee op de kop van de Utrechtse wijk Lombok, tot het gebed oproept. Het is een indrukwekkende actieradius. De stem van Allah reikt ver. Toch verbleekt de Lombokse muezzin tot een fluisterend muisje bij het geweld waarmee zijn collega’s mij wekten op mijn reis vorige week. Het was vlak voor zonsopgang, en de azaan (oproep tot gebed) zwol aan tot een ...


Chinese dokter

11 januari, 2018 - /blog/1855/chinese-dokter.html

Het is traditie in mijn familie om tijdens kerst altijd een ‘vreemde’ uit te nodigen. Vorig jaar was er een vluchteling uit Birma. Deze keer een vrouw die Chinese geneeskunde studeert. Hoewel niemand van mijn familie gelovig is, kunnen ze het kennelijk niet laten om de naasten lief te hebben. Of is het lijfsbehoud om anderen uit te nodigen? Door de blik van een gast aan tafel, gedraagt men zich doorgaans beter. Om de onderlinge spanningen te onderdrukken nodigden ook The Beatles op den...


Vrij

26 mei, 2020 - /blog/3078/vrij.html

  De zon schijnt, ik skeeler langs een kanaal, langs bermen vol klaprozen en luister daarbij naar allerlei podcasts. Mijn kinderen zijn voor vijf nachten naar hun vader vertrokken. M en ik hebben deze maand helemaal geen contact. De dagen lijken langer dan ooit. ‘Máák er gewoon wat van met jezelf!’ zegt een psychologe die te gast is bij het radioprogramma dat ik beluister. ‘Dát is wat ons uiteindelijk in het leven te doen staat. Er gewoon met jezelf iets van mak...


Chelsea Girls (voorpublicatie)

12 april, 2017 - /blog/1263/chelsea-girls-voorpublicatie.html

BATH, MAINE Ik had hier verdomme niks te zoeken. Ik bedoel, waarom woon ik bij mijn ex-vriendin en haar nieuwe vriendin, en háár ex-vriendin. Hoe kon dat op welke manier dan ook aangenaam zijn. Ik had dit net zo goed vanuit een gevangeniscel kunnen schrijven. Echt grappig, hè? Ted en Alice zeiden voor ik wegging: ‘Van de regen in de drup, Eileen.’ Ik wist niet wat ik anders kon doen. Ik vloog, jawel, naar Portland, en Judy en Chris haalden me daar op. Ik stond hel...


« 1 2 3 4 ... 107 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: