20 november, 2017 - /blog/1748/wat-is-er-precies-zo-gevaarlijk-aan-openhartigheid-je-gaat-er-in-elk-geval-niet-dood-aan.html
“Ze kent me natúúrlijk niet”, zei ik iets te snel. Alsof het een schande zou zijn me wel te kennen. Want natuurlijk ken je me ook wel als je deze columns leest. Nou én? Het lijkt er soms op alsof dat uit den boze is. We moeten ons in het leven vooral niet laten kennen, dat heb ik zelf ook lang gedacht. Want anders…ja, wat anders? Wat gebeurt er als we ons laten kennen? Te vergaande openhartigheid De journaliste voegde eraan toe dat haar vriendin mij soms tegen mezelf ...
23 november, 2017 - /blog/1755/bazel.html
In de zomer dat het uitkwam dat mijn vader een minnares had, gingen we samen naar Bazel. Ik denk dat hij zijn excuses wilde aanbieden voor de verstoring van onze gezinssituatie. Het was óók een soort escapisme, maar dan ten gevolge van romantiek. Hem vergeven lukte destijds zonder moeite; je kunt je ouders niet te lang iets kwalijk nemen. Mijn vader en ik bezochten in Bazel een grote overzichtstentoonstelling van de schilder Jean-Michel Basquiat, van wie op dat moment idolaat...
23 november, 2017 - /blog/1757/vrij.html
’s Avonds donderde je in een droomloze slaap, steeds vlakker werd alles, als een geëgaliseerd perceel. Als iemand zei: “Moet je nou toch eens horen,” hoorde je alleen maar ruis. En toen gebeurde het, je wilde iets zinvols doen, je ging de schuur opruimen. Nadat je alle lege Zalando-dozen had geplet viel je oog op een rode Dirk-tas, die feller dan anders leek op te lichten tussen het oud papier en de lege flessen. Er lagen boeken in, je nam ze in je hand, elk omslag riep her...
27 november, 2017 - /blog/1764/dan-wonen-we-maar-niet-meer-vlak-bij-elkaar-klaar.html
Vroeger zou ik meteen gerustgesteld zijn door zijn woorden. Maar nu moet ik zelf nadenken. En alles wijst erop dat het er voor mij helemaal niet zo rooskleurig uitziet, wat betreft de aankoop van een huis in het gewenste stadsdeel. In élk stadsdeel, om precies te zijn. Het bedrag dat ik ongeveer te besteden heb, ligt aanzienlijk lager dan het bedrag waarvoor ex een huis kan kopen. Dat is nu eenmaal zo. Huren is voor mij al helemaal geen optie met die exorbitante huurprijzen. Ik begreep be...
29 november, 2017 - /blog/1771/de-walrus-herzien.html
Het verhaal baseerde ik op mijn studententijd. De Walrus beschrijft het wel en wee van de jonge en onzekere studente Bibi en ‘de Walrus’, een drugsbaron van middelbare leeftijd. Hun relatie heeft het karakter van een eeuwigdurende affaire, hij leert haar te leven bij de dag. Dat doen ze ook: in restaurants bestelt hij alle gerechten van de kaart, het ontbijt bestaat uit champagne en aardbeien met slagroom. Hetzelfde verhaal. Maar nu opnieuw verteld en uitgediept. In een andere stru...
4 december, 2017 - /blog/1783/ik-ben-overal-heel-stil-maar-thuis-zeg-ik-kankerwijf-vertelde-de-taxichauffeur.html
Mannen in crisis Toevallig las ik net het boek ‘Man o man’ dat Nathan Vos schreef naar aanleiding van de zelfdoding van zijn broer. Het gaat over mannen in crisis, hoe zij zich over het algemeen met hun sombere gevoelens geen raad weten. De tendens is dat mannen het idee hebben dat ze alles zelf moeten oplossen. Ze zoeken geen hulp. Tot het op een dag te laat is. Sterk naar voren komt dat de band met de eigen vader allesbepalend is. Pas als je je vader echt durft te kenne...
11 december, 2017 - /blog/1793/ook-ik-ken-geen-enkele-gescheiden-man-die-niet-al-een-andere-vrouw-bleek-te-hebben.html
“Hoezo?” “Hoop schept een droomwereld”, zei ze, “en die wordt niet vervuld. Hoe meer je hoopt, hoe gefrustreerder je wordt. Hoop is pure misleiding. Meer niet.” “Is wanhoop beter?” “Dat is de schaduw van hoop.” “Maar wat moeten we dan?” “Naar de feiten kijken”, zei ze. Dat leek me nu typisch een journalistenantwoord, maar meteen nadat zij was vertrokken, haalde ik wel de spreuk van de muur. Wég m...
12 december, 2017 - /blog/1794/enkel-cynisme-kan-ons-redden-godverdomme.html
Over lijkjes gesproken: George Carlin is al lang dood. Maar geen nood, ‘nique tes morts’ lees ik slecht gespeld en krom gestift op de glijbaan van een Brusselse speeltuin – of in het schoon Vlaamsch, aangezien dit blad zijn maandelijkse aankoop van zalf tegen pijnlijke knieën van al die locatieprojecten met te krappe zitjes bekostigt met hun Vlaamse cultuurprijs: ‘neuk uw doden’ – een dooie hoeft dus geen spijtige zaak te zijn, zeker niet als-ie blank is. ...
18 december, 2017 - /blog/1810/sinterklaas-was-gezellig-maar-juist-dat-doet-pijn.html
Lichte kater Of het voor mijzelf goed is, weet ik ook niet zeker. De dag na het feest is er behalve een lichte kater ineens weer de nijptang die mijn hart zo dichtknijpt. Als wij gezellig bij elkaar zitten, roert het ouderwetse wezen in mij zich ook. “Zie mij!” “Niet zielig doen”, zeg ik. “Waarom wil hij mijn man dan niet meer zijn?” “Hou je mond.” Ik schenk nog een gin-tonic in. “Hou me vast.” Ze snikt. “Wil jij nu al...
27 december, 2017 - /blog/1828/de-lieve-vrede-is-helemaal-niet-lief.html
Ik weet niet wat ik zelf gedaan zou hebben. Misschien had ik ook mijn mond wel gehouden. Dat doen mensen. Heel wat ellende Wat ik wel weet is dat het mij heel wat ellende bespaard zou hebben als dit anderhalf jaar geleden al duidelijk was. Maar ook zou ik dan mijn boek nooit zo hebben kunnen schrijven. Het moest dus zo lopen. Vanaf nu zal ik proberen de dingen te zien zoals ze zijn. En er niets anders van maken. Ik wil nog iets zeggen tegen de lezers die a...