7 november, 2018 - /blog/2334/de-besteklade-sorteren-jeroen-blankert.html
Ook het beeld door Jeroen Blankert 'Wetenschappers willen het DNA van alle soorten levende wezens op aarde vastleggen.' Nou, dat is niet gering. Wij willen al heel lang de besteklades eens goed sorteren en alle soorten dingen die zich daar in bevinden grondig vastleggen. Zo is er het gewone mooie bestek. De grote ranke vorken, de ferme lepels en de stevige, scherpe messen. Redelijk compleet, maar gek genoeg meer lepels dan vorken. Misschien omdat we nooit soep eten. Die lepels lig...
6 februari, 2019 - /blog/2466/vier-minuten-jeroen-blankert.html
Nou, mooi, straks gaat de trein vier minuten sneller en dan komt hij eerder aan in Zwolle. Dat zal daar de boel flink op zijn kop zetten. Als die trein een half uur sneller zou gaan, dan zouden we denken, ja, daar schiet je iets mee op, maar in in dit tijdsgewricht, waar we toch zuinig moeten zijn met energie, is heel veel moeite doen om vier minuten te besparen toch een beetje overdreven. Vier minuten is best kort, behalve als je naar het gehuil van een kind moet luisteren, of het g...
9 augustus, 2017 - /blog/1500/dat-onbekommerde-meisje-met-dat-rokje-bleek-een-vechter.html
15 augustus 1987. Ja, ik was helemaal afgegaan op haar uiterlijk van vrolijke, razendknappe spring-in-'t-veld, en nadat we van de schrik waren bekomen om het leeftijdsverschil (ik drieëntwintig, zij zestien) is het bijna vanzelf gegaan al die jaren. Liefde geeft het leven een aangename lichtheid mee, waardoor ouder worden niet zo zwaar voelt. Ze is nog steeds een schoonheid en menigeen schat haar achtendertig, maar de zoektocht naar haar innerlijk is zeker zo fascinerend geweest....
14 april, 2020 - /blog/3032/sarah-sluimers-quarantainelogboek-de-coronacrisis-is-een-verhaal-zonder-vervulling.html
De eerste akte. Het begon niet met een klap, maar sijpelde langzaam onze levens binnen. We wasten een keer extra onze handen en dachten dat het eindstation al in zich was. Een verhaal van niks, iets om over een paar jaar nog eens aan terug te denken, net zoals de jongen die het NOS-gebouw gijzelde. Project X in Haren. IJsbeer Knut. Maar er gingen te veel mensen dood. MENSENHUID EN SIGARETTEN De storm zette op en sleurde ons mee. Een compleet nieuwe verantwoordelijk...
18 oktober, 2017 - /blog/1647/samuel-is-trommelaar-op-zijn-eigen-klankkast.html
'Jaja', roept Samuel enthousiast als papa zich op een dinsdagmiddag onverwacht meldt op kinderdagcentrum Rozemarijn. Aan mijn hand maakt hij het loopje van les- naar muzieklokaal. Overal liggen instrumenten, ritmisch uitgestald. De djembé, een Afrikaanse trommel, stokken, klankstaven, de bellenstok, een indianenfluit. Samuel kijkt beurtelings naar muziektherapeut Yvonne ten Brink en naar mij. Hij is eventjes van slag, want normaliter is papa hier niet bij. Gaat papa ook meedoen met tromgeroffe...
2 februari, 2018 - /blog/1898/berichten-uit-de-biotoop-plan-b.html
‘Het is net of je in een boomhut woont,’ zeg ik. Wouter schenkt thee in. ‘Dat is ook de bedoeling. Ik hou van een groene omgeving. De Biotoop ligt wat dat betreft schitterend.’ Wouter is een van de mensen die al dagelijks bezig is met onze toekomst. Over twee jaar, om precies te zijn op 31 december 2019, loopt het bruikleencontract met de Rijksuniversiteit Groningen af. Naar alle waarschijnlijkheid houdt De Biotoop dan op te bestaan. Wat er met de ongeveer hond...
1 september, 2019 - /blog/2759/onkruid.html
Op mijn twintigste betrok ik een benedenwoning in Rotterdam en erfde een cottage-tuin vol bloemen van mijn bejaarde voorganger. Ik beloofde de rouwende familie dat ik me zou ontfermen over de lusthof van hun vader. Ik kocht een tweedehands tuinboek en verdiepte me in alle soorten die ineens aan mijn zorg waren toevertrouwd. Ik leerde mesten, opbinden en wieden en snoeide rozen, lavatera’s en vlinderstruiken in de juiste periode. De oude man had nagedacht over zijn ontwerp, ik...
6 juni, 2018 - /blog/2118/de-selectie-pelumi-adejumo.html
Vormen Via de spiegel van de chauffeur werp ik een blik op mijn bruine haar. We knikken elkaar toe. Gisteren heb ik een haarrelaxer gebruikt en nu ben ik op zoek naar mezelf in alles dat reflecteert. Na elke weerspiegeling voel ik me kleiner. Uit het raam zie ik de voor mij bekende blonde lokken voorbij zweven. Ze proberen de bus in te halen. Ik vermijd oogcontact met alle passagiers en versnel mijn pas naar een plek achterin. Zijn entree mag ik niet missen. Witte Jezus, in...
6 november, 2019 - /blog/2842/fragment-massa.html
Ondertussen nog steeds in Brussel Stilte, absolute stilte. Geen mail met commentaar of een nieuwe opdracht. Gewoon stilte. Misschien is dat hoe ze mensen ontslaan, mijmert Margot, niks meer laten horen tot de ex-werknemer zijn conclusies trekt. Het is zaterdag en toch is ze vroeg wakker. Zonder het excuus van werk is dit een heel ander soort eenzaamheid. Ze begint zoals steeds met het opstarten van haar computer, kranten bekijken en Facebook checken. Z...
5 juli, 2016 - /blog/697/van-de-grexit-naar-de-brexit.html
De woorden van de BBC presentator op de vrijdagochtend na het Brexit-referendum dreunen nog na. Het was 4.40 uur en ik was meteen klaarwakker. Vanaf dat moment hebben wij met de NOS-ploeg in Londen non stop doorgewerkt. Nu dus weer terug naar huis. In een laatste, wat afwezige, blik op Twitter voordat mijn telefoon uit moet popt de hashtag #Greece op. Het blijkt precies een jaar geleden dat de Griekse banken dicht gingen. Ik zie weer die lange rij met zwijgende mensen voor me die vlak voor midd...