Zoeken
Nieuws 792 Blog 792
Daar gaat ze. Haar nieuwe leven in

18 september, 2017 - /blog/1571/daar-gaat-ze-haar-nieuwe-leven-in.html

Haar gezicht is bleek van het slechte slapen, maar haar ogen zijn scherp en stralend. Naar deze dag heeft ze de hele vakantie uitgekeken. Eigenlijk kijkt ze er al een jaar naar uit. Ze staat met haar neus in de richting vanwaar de tram komt. De telefoon in haar hand geklemd. Ik maak een foto als ze instapt. Haar blonde paardestaart. Haar nieuwe, lege rugtas. Aan de rits bungelt een knalroze eenhoorn. ‘Always be yourself, unless you’re a unicorn. Then always be a unicorn’, is de slogan v...

Damrak

3 januari, 2019 - /blog/2405/damrak.html

Hoewel het erg aangenaam was om de huiskat en huisbazin terug te zien, is de liefde voor het platteland sinds ik er woonde bekoeld. Mensen zeiden destijds: ‘Je hebt gewoon een rijbewijs nodig, dan kun je er weg.’ Het leek me je reinste onzin dat een rijbewijs ervoor zou zorgen dat je niet meer schrikt van je eigen schaduw en van de stemmen die je hoort fluisteren in de wind. Een paar uur later stonden mijn geliefde en ik midden in Amsterdam, voor de Beurs van Berlage, om het schilderij...

Ik heb geleefd #34. Gerrit (62) hoorde dat hij maagkanker heeft, terwijl zijn vrouw lag opgebaard.

9 september, 2019 - /blog/2769/ik-heb-geleefd-34-gerrit-62-hoorde-dat-hij-maagkanker-heeft-terwijl-zijn-vrouw-lag-opgebaard.html

  Op het bordje naast de voordeur staan twee namen: Gerrit en Ineke. Meer dan veertig jaar waren ze samen. Afgelopen oktober overleed Ineke. Diezelfde week, alsof het verdriet nog niet groot genoeg was, kreeg Gerrit (62) te horen dat ook zijn leven binnen afzienbare tijd zal aflopen. ‘Mijn vrouw lag nog opgebaard in het crematorium’, vertelt de Brabander. ‘Ik zat met mijn dochters bij de oncoloog. Die zei dat ik mijn verjaardag volgend jaar waarschijnlijk niet zal halen.’ ...

Dat we al lang een serieus leven hébben, ergens. En er niet nog aan moeten beginnen, ooit. Misschien.

14 januari, 2019 - /blog/2415/dat-we-al-lang-een-serieus-leven-hebben-ergens-en-er-niet-nog-aan-moeten-beginnen-ooit-misschien.html

Zijn familie heeft de hele dag bij hem geschilderd, ik kom zijn huis bekijken en zal daar ook eventjes zijn vader en moeder treffen. In een heel ongedwongen situatie.   M. hangt in zijn stoeltje, wijdbeens, in zijn knalroze hoodie. Keurig rechtop zit ik naast hem - met mijn benen over elkaar, dan weer naast elkaar, over elkaar - en probeer af en toe zijn blik te peilen. Hij gaat steeds verder achterover hangen en stopt een hand chips in zijn mond. Een jaar of zestien schat ik ons...

Voor ik het wist, was ik in een totaal-renovatie beland – als in een storm

10 september, 2018 - /blog/2242/voor-ik-het-wist-was-ik-in-een-totaal-renovatie-beland-als-in-een-storm.html

Dat fluctueerde dus nogal. De mannetjes had ik zo gevonden. Dat bleek het punt helemaal niet. Het punt bleek: de beslissingen. Van de ene op de andere dag moest ik beslissingen nemen over zaken waarvan ik hiervoor het bestaan niet eens bevroedde. Het was zomervakantie. Mijn dochters waren met hun vader naar Frankrijk vertrokken, vrijwel al mijn vrienden weg, zo stond ik – op de maandag nadat ik de sleutels had gekregen al – samen met mijn kersverse bouwbegeleidster en ha...

Marion leest Elena Ferrante

23 januari, 2018 - /blog/2428/marion-leest-elena-ferrante.html

Dit is deel drie van de Napolitaanse romanreeks. Ik kan niet zeggen dat ik de het steengoed vind, maar op de een of andere manier kan ik er ook niet mee stoppen. Dit zijn de paprikachips onder de boeken. De gespannen dynamiek tussen de twee vriendinnen is geweldig en het Napolitaanse leven in de jaren vijftig is goed uitgewerkt.  De grootste angst van de hoofdpersoon is dat mensen doorkrijgen dat zij geen ‘echte’ intelligentie heeft, maar gewoon heel goed kan leren. Om dit te illustr...

Marion leest Jón Kalman Stefánsson

21 januari, 2019 - /blog/2458/marion-leest-jon-kalman-stefansson.html

 Jón Kalman Stefánsson - Zomerlicht, en dan komt de nacht Vlakbij de Poolcirkel worstelen bewoners van een piepklein afgelegen dorpje (weer zo'n onherbergzaam gebied) met de winterduisternis. Het IJslandse landschap is bijna een personage op zich in deze prachtige roman. De schrijver balanceert soms op de rand van absurdheid. Zo is er de directeur van de breifabriek die van de ene dag op de andere in het Latijn begint te dromen en al zijn geld uitgeeft aan oude wetenschappelijke g...

Ik heb geleefd #33. Artsen weten niet wat hem mankeert, maar Paul (71) verwacht dat hij dit jaar sterft

2 september, 2019 - /blog/2760/ik-heb-geleefd-33-artsen-weten-niet-wat-hem-mankeert-maar-paul-71-verwacht-dat-hij-dit-jaar-sterft.html

Hij wil uitgestrooid worden in de duinen. Zeeland werd zijn thuis. Achttien jaar geleden kocht de Brabantse fietsenmaker Paul van Asten (71) een vakantiehuisje in Zuidzande. Het idee was om daar later permanent te gaan wonen. Dat gebeurde al na drie jaar, toen hij zijn zaak goed kon verkopen. ,,In Tilburg leef je tussen zon en stenen. Als je hier omhoog kijkt, zie je alleen maar lucht.’’   Zelfgetimmerd vakantiehuis Vanaf de veranda groet Paul twee senioren die door zijn di...

Ik heb geleefd #49: Johan hoort er eigenlijk niet meer te zijn: Ik ben de nul procent

20 januari, 2020 - /blog/2909/ik-heb-geleefd-49-johan-hoort-er-eigenlijk-niet-meer-te-zijn-ik-ben-de-nul-procent.html

Johan Jansen (76) vergelijkt zijn leven met een voetbalwedstrijd. De verlenging heeft hij al lang uitgespeeld, nu zit hij in de strafschoppenfase. Hij buigt zich over een grafiek. ‘Hier zie je dat 60 procent van de mensen met beenmergfibrose na tien jaar is overleden. En dit hier is het percentage dat er na 25 jaar nog is.’ Zijn vinger blijft rusten op de nullijn. Nul procent leeft nog. Johan Jansen is die nul procent. ‘Ik heb geluk gehad,’ zegt hij. Jansen wil graag zijn verhaa...

Brexit

20 augustus, 2020 - /blog/3143/brexit.html

  Eerst loop je zonder hoop en vol vrees een duister steegje in en dan kom je plots in een weelderige binnentuin. Van dood naar levend. Een zekere verrijzenis. Tussen wat ongesnoeide planten tref ik een vrouw met kort haar. Haar lichaamstaal, uiterlijk en opgeruimde manier van spreken doen denken aan actrice Judi Dench als M in James Bond. Het zal mijn gebrek aan verbeelding zijn maar iemand die zo schoon is van alles, doet me wilde escapades in het huwelijk of op de dansvloer vermo...

« 1 ... 5 6 7 ... 80 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: