21 december, 2018 - /blog/2401/toetsenbordweg.html
Toen we terug in Amsterdam kwamen hebben we een auto gekocht. Een fijne, normale gezinsauto, bij een garage in Hoofddorp. Toen ik bij de garage wegreed ontdekte ik dat de autoradio slechts twee functies had: Hij kon op Skyradio en hij kon uit. Ik beet op mijn stuur. Het werd een lange rit, en thuis bestelde ik meteen een nieuwe radio. Die paste niet, en ik ontdekte de listige wereld van de moderne autoradio. Er is geen universeel formaat meer. Je kan wel elke radio passend maken voo...
30 juni, 2017 - /blog/1426/punt-eerste-hoofdstuk.html
'Herten komen ’s morgens vroeg tot aan het terras en kijken naar binnen, of naar hun weerspiegeling in de schuifpui. Achter de opengeslagen luiken hangen vleermuizen, kleine harige bolletjes, verraden door de keuteltjes op de grond. Gisteren liepen er zwijnen door de tuin, twee volwassenen gevolgd door drie kleintjes. Het is nog geen mensenplek, maar een stuk steen met hout. Vochtige hoeken, kieren, beschutting, wat groen eromheen om aan te knagen. Adem in, hou de lucht vast, en adem zes s...
28 januari, 2020 - /blog/2916/voorpublicatie-tropenbruid-van-susan-smit.html
5 Iemand op de kaaimuur riep keer op keer ‘Anna Francken, Anna Francken!’ en het duurde even voor ze besefte dat zij dat was. Haar achternaam Prinsenhoek was verdwenen en het voelde alsof ze de baby op de hoek van de Prinsengracht en de Oude Looiersstraat nu eigenhandig achterliet. Ze liep op de roepende man af, een Javaan gekleed in een wit linnen jasje zonder kraag zoals ze die op de boot vaker gezien had. Toen ze voor hem stond, maakte hij een s...
17 juni, 2020 - /blog/3096/lees-een-fragment-uit-het-verbrande-huis-van-bodil-de-la-parra.html
Witte pier 1974 Op mijn tiende verjaardag mag ik tien kinderen uitnodigen. Ik heb een selectie gemaakt van vriendjes en vriendinnetjes, de leukste kinderen zijn overgebleven. Tot nu toe had ik mijn verjaardagen thuis gevierd en gingen we zaklopen, aardappels stempelen of, heel avontuurlijk, een speurtocht houden in de buurt, maar dit jaar is het tijd voor iets unieks. Mijn vader heeft bedacht om naar Schiphol te gaan en daar de vliegtuigen te bekijken. Het komt daarbij goed uit ...
11 januari, 2020 - /blog/2900/anneke-brassinga-spreekt-arnon-grunberg-toe-over-zijn-nieuwe-roman-bezette-gebieden.html
Afgelopen zomer raakten Arnon en ik in gesprek, op de e-mail, over de liefde ging het, en over de vraag of fictie niet toch eigenlijk altijd in de werkelijkheid geworteld is - "de werkelijkheid die wij ongeacht onze verschillende levensgeschiedenissen en perspectieven met elkaar delen, en de verbeelding staat niet haaks op die werkelijkheid maar maakt er deel van uit, kleurt en beïnvloedt die werkelijkheid." Dat schreef Arnon mij en ik antwoordde hem, na voor het eerst een roman van Arnon te h...
21 november, 2019 - /blog/2854/de-diepte-schuilt-aan-het-oppervlak-een-bezoek-aan-museum-jan-cunen.html
In de trein naar Oss mail ik een bevriend schilder dat ik onderweg ben naar zijn geboorteplaats. Hij zegt: ‘Schuin tegenover het museum zat een café waar ik naartoe ging als ik spijbelde. Naast mijn middelbare school. Vanuit die plek zie je in de verte de kerk waar ik als dertienjarige een ongelovige organist was.’ Hij wenst me veel plezier. Het museum lijkt op het oude gedeelte van het Stedelijk Museum in Amsterdam. Wanneer ik Carly Manders, een jonge medewerker met blauw h...
25 mei, 2020 - /blog/3076/voorpublicatie-uit-najib-de-biografie-door-marcel-langedijk.html
* Redouan Amhali stuurt de zwarte Porsche Panamera van zijn grote broer Najib soeverein de A2 naar Rotterdam op. Hij houdt van rijden, de jongste van de vier Amhali-broers. In deze wagen, maar ook in zijn eigen auto, een Peugeootje. Rijden is voor veel mensen de ultieme vrijheid, helemaal voor iemand die jarenlang in de bak heeft gezeten. Het is iets voor drieën ’s middags. De eerste files kondigen zich al aan op de boordcomputer van de luxewagen, die vaagjes naar nicotine...
29 maart, 2016 - /blog/469/als-je-van-beren-leren-kan-robert-van-munster.html
'Papa blijft hier,' zegt Herman, hij heeft een hand van mama vast. Ik stap uit bed en heb mijn kleren ook al aan. Beneden zie ik papa in bed liggen, hij slaapt. Mama pakt mijn hand vast. 'Kom mee naar de auto,' zegt mama. We stappen met zijn drieën in. De deuren trekken we dicht en ze maken geen geluid. Mama start de auto en rijdt de schuur uit. Herman en ik zitten achterin. 'Ik heb wel zin om te verhuizen,' zegt Herman. Door de voorruit zien de bomen er geel uit, achter ons zijn ze rood. Mama...
15 mei, 2016 - /blog/555/schoonheid-is-een-vloek-voorpublicatie.html
Een herdersjongen schrok wakker uit zijn middagdutje onder een frangipaniboom, plaste in zijn broek van angst en schreeuwde, en zijn vier schapen renden in alle windrichtingen weg tussen de grafstenen en de houten grafplanken, alsof een tijger in hun midden was losgelaten. Het begon allemaal met wat gestommel in het oude graf met een naamloze grafplank te midden van het kniehoge gras, dat de mensen kenden als het graf van Dewi Ayu. Ze was op tweeënvijftigjarige leeftijd gestorven en kwam – n...
6 oktober, 2020 - /blog/3176/vrouw-zonder-verdriet-roos-voorhorst.html
Ik schenk het water in een glas met ribbeltjes en de uitvaartverzorger stelt me gerust: ‘Het is vers, hoor.’ Ik vraag me af geruststellen een deel van zijn taakomschrijving is. Ze hebben hun best gedaan het hier huiselijk te maken, zodat je voordat je de kist mag dichtschroeven nog even kan doen alsof er helemaal niemand is overleden. Er is een huiskamer nagebootst in beige kleuren waar je dan met de nabestaanden een soort kring kan vormen. Liever zou ik de hele tijd in mijn eentje op de...