30 augustus, 2018 - /blog/2229/ivo-victoria-bij-vpro-nooit-meer-slapen-servetten.html
Ik heb lasagne meegebracht. Die mag ik niet opwarmen, want de oven is kapot. Niéts in het appartement werkt nog. De koffiezet valt niet te vertrouwen. De douche doet raar. Het warm water heeft kuren. Om nog maar te zwijgen over de afstandsbediening van de televisie die werkelijk waar eens goed zou moeten worden nagekeken door zo iemand die, ja hoe zal ze het zeggen, echt álles van televisies en dat soort dingen af weet. Desalniettemin warm ik de lasagne op. Daarna dek ik de tafel. Mijn moeder...
31 augustus, 2018 - /blog/2231/ivo-victoria-bij-vpro-nooit-meer-slapen-lamento-voor-liefde-op-de-werkvloer.html
Vaarwel, slinkse blikken tussen computerschermen door. Vaarwel, onwennig verlangen en de manier waarop de geur van inkt bedwelmen kan, afhankelijk van welke vrouw of man het fotokopieerapparaat beroert. Eindeloos en zoet waren de minuten dat ik met een klein tinnen lepeltje in mijn lege koffiemok mocht roeren terwijl zij vertelde hoe haar weekend was geweest. Het is voorbij. Voorbij het voetje vrijen tijdens het wekelijkse afdelingsoverleg. Voorbij het spontaan wat langer blijven, voor de ...
6 september, 2018 - /blog/2238/kurhaus.html
We stiefelden tussen het plastic verpakkingsmateriaal en ik vertelde dat mijn moeder al zo’n twintig jaar droomt dat ze in dit museum woont. Eens in de zoveel jaar keert die droom terug. Mijn geliefde zei: ‘Hier kun je mooi wonen.’ Later bestelden we schnitzels in een aangenaam truttig restaurant tegenover het museum. Mijn vriend zei: ‘Er zit niets anders op dan in Duitsland te gaan wonen, de mensen zijn hier tenminste vriendelijk. Dat brutale gedoe in Amsterdam.’ Ik be...
7 september, 2018 - /blog/2239/schrijftips-van-sabine-na-mattias-van-peter-zantingh.html
Sabine van den Berg publiceert bij Lebowski. Ook doceert zij sinds 2013 proza aan de Schrijversvakschool in Groningen. "Geregeld vragen studenten mij wat ik zélf lees en waarom. Ik antwoord dat ik sinds ik professioneel schrijf – nu toch al ruim twintig jaar – niet meer onbevangen kan lezen. Ik kijk altijd hoe een boek is opgebouwd en wat ik van een collega kan leren. Of ik wil vertellen wát ik er dan van leer, is meestal de volgende vraag. Daarom, op verzoek van velen...
10 september, 2018 - /blog/2241/wie-is-p-vroeg-de-achtjarige-o-p-is-een-kennis-of-een-vriend-misschien-zei-ik.html
Terwijl in Nederland de regen hoost, de zoveelste zware storm op komst is, er een dakpan van mijn huis gewaaid blijkt te zijn – het lekt in mijn toekomstige slaapkamer – smeren wij zachtjes elkaars ruggen in. Dat moet ook gebeuren. We kijken naar de azuurblauwe golven, naar hoe ze stukslaan, en hoe ze er toch steeds opnieuw weer aan komen rollen. Ik denk aan de tweede vaste trap naar zolder die vanmorgen geplaatst is. Hoe bij het zien van de foto’s de tranen meteen in ...
10 september, 2018 - /blog/2242/voor-ik-het-wist-was-ik-in-een-totaal-renovatie-beland-als-in-een-storm.html
Dat fluctueerde dus nogal. De mannetjes had ik zo gevonden. Dat bleek het punt helemaal niet. Het punt bleek: de beslissingen. Van de ene op de andere dag moest ik beslissingen nemen over zaken waarvan ik hiervoor het bestaan niet eens bevroedde. Het was zomervakantie. Mijn dochters waren met hun vader naar Frankrijk vertrokken, vrijwel al mijn vrienden weg, zo stond ik – op de maandag nadat ik de sleutels had gekregen al – samen met mijn kersverse bouwbegeleidster en ha...
11 september, 2018 - /blog/2246/pop-en-literatuur-28-mumford-and-sons-en-william-shakespeare.html
In 2009 bezocht ik Haldern Pop, een muziekfestival net over de grens, in Duitsland. In de Spiegeltent, een eindje van het hoofdpodium, trad een onbekend bandje op, Mumford and Sons. Een album hadden ze nog niet uitgebracht, nog geen single zelfs, maar het moest wat bijzonders zijn, was me verteld. En dat was het. Het werd een gedenkwaardige middag. Onder andere door het nummer ‘Sigh No More’, dat uiteindelijk ook het titelnummer van hun debuutalbum zou worden...
13 september, 2018 - /blog/2247/kelder.html
Abdeslam vertelde de jongens dat hij ging trouwen en onderhoudsmedewerker bij de Belgische tram was. Een voor een kregen de jongens appjes en druppelde het nieuws door over wat er in de Bataclan gaande was. Abdeslam reageerde er niet bijzonder geschokt op. Hij vond het treurig, dat wel. 'Een voor een kregen de jongens appjes en druppelde het nieuws door over wat er in de Bataclan gaande was' Tijdens het eten van de hamburgers droeg Abd...
14 september, 2018 - /blog/2250/voorpublicatie-poezie-van-jonathan-griffioen-uit-nieuwe-bundel.html
* ik sloot mijn ogen in de kamer opende mijn ogen in het veld onbegrensd en donker veld rijk waar ik ontbreek dat verborgen is zal blijven in de geest zoals ik mijn handen ooit tegen de wond van een vos aan drukte om het bloeden te stelpen en een moment lang deel van zijn bloedsomloop was * op de zomerdag van o’hara balanceert jimmy op het dak van de op de snelweg rijdende mazda 6 2 6 uit 1990 hij heeft gekropen in een veld, oud, vol staand dood hout w...
17 september, 2018 - /blog/2252/het-drama-heeft-zich-voltrokken-in-huis-de-hoofdpersonages-zitten-nog-even-bij-elkaar.html
De meisjes besmeerden hun boterham en maakten zich op om naar school te gaan. Ik vroeg of er koffie was. Hij schonk koffie voor me in. We spraken over het weer. Luizen. Een gezamenlijke vriend in het ziekenhuis. Het leek niet anders dan het jarenlang was geweest. Eind goed al goed zou je kunnen denken. Maar verder van dit leven kon ik niet verwijderd zijn. Dit is de allerlaatste keer dat we hier aan het ontbijt zitten, constateerde ik. En dat dat maar goed ook was. Vooruit wilde ik. Weg ui...