14 december, 2017 - /blog/1798/wie-was-de-walrus.html
* Ruim twintig jaar geleden had ik een relatie met een hasjhandelaar, waardoor ik kennis maakte met een bijzonder milieu: die van de Amsterdamse hasjkantoren. Mijn toenmalige vriend was eigenaar van een van de grotere kantoren. In het milieu waar hij deel van uitmaakte opereerden de handelaren in de luwte. Er is weinig over die wereld geschreven, dat hoor ik ook van misdaadjournalisten. Op de kantoren waar ik in De Walrus over schrijf werd alleen hasj verhandeld, nooit cocaïne of pill...
13 december, 2017 - /blog/1799/morgen.html
Ik las wat in De Wereld Van Gisteren van Stefan Zweig. Onverwachts ontroerden zijn heldere formuleringen me. ‘Ten slotte organiseerden zelfs de arbeiders zich en veroverden zij een genormaliseerd loon en een ziekenfonds, dienstboden spaarden een oudedagsverzekering bij elkaar en betaalden van tevoren een uitvaartverzekering voor hun eigen begrafenis. Alleen wie zonder zorgen naar de toekomst kon kijken, kon tevreden van het heden genieten.’ De wereld die Zweig beschrijft, de tij...
15 december, 2017 - /blog/1802/vandaag-tathmandu.html
Vandaag staan alle tuinstoelen op het terras een overhemd met korte mouwen palmbomen, azuurblauwe golven en roze ondergaande zonnetjes haar vader zit buiten, gebruind ‘Tripoli, Tunis, Teheran,’ mijn vriendin zoekt oogcontact ‘Tokio,’ hij blijft voor zich uit staren ‘Taipei, Tbilisi, Timboektoe,’ gaat zij verder dan opeens, tegelijk, ze zien elkaar: ‘Tegucigalpa!’ ‘Tathmandu,’ mijn vriendin ondeugend ‘Tarimaribo,â...
16 december, 2017 - /blog/1807/de-geboorte-van-een-bijlmer-dierenarts.html
Texelse schapen hebben vaak hulp nodig bij de bevalling. Dan ligt er een kopje of pootje van een lam dwars. Als dierenarts breng je je hand naar binnen, leg je het pootje of het kopje goed en trek je het lam voorzichtig, synchroon met de persweeën, naar buiten. Bij koeien is het helaas niet zo eenvoudig. Dikbillen en Belgische Blauwen hebben zo een smal bekken dat hun gespierde kalveren er op geen enkele manier doorheen kunnen. Dus als dierenarts scheer en ontsmet je bij de staande koe de link...
21 december, 2017 - /blog/1812/tokyo-expatwife-12-taal.html
Maar dat is nu dus afgelopen. Bij mijn laatste les kreeg ik een Fuyu-Gaki, een kaki, uit de streek waar zij vandaan kwam. Het stuk fruit was zo groot als een handbal, mierzoet en zijdezacht. De herfst is hét seizoen van de Fuyu-Gaki, tevens de nationale vrucht van Japan. Ik gaf haar een knijpflesje Karvan Cevitam-aanmaaklimonade. Ze leek er blij mee. Mijn Japans is echter nog steeds abominabel, en via een schoolmoeder leerde ik dat er vanuit mijn stadsdeel Shibuya ook cursussen worden geg...
21 december, 2017 - /blog/1820/ongeluk.html
Bijna twee maanden was de kok vermist. Net op het punt dat het onderzoek werd gestaakt, de familie en politie ervan uit gingen dat hij vrijwillig was verdwenen, vonden jagers zijn lichaam. Vlak na zijn vermissing is er gezocht met honden, helikopters en goedwillende burgers. Toch lag hij slechts vierhonderd meter van de plek waar zijn auto stond. De tuin van het paleis was een privétuin en niet een voor het volk. Het eerste waar ik aan dacht was dat hij een pak sneeuw over zich heen heeft...
22 december, 2017 - /blog/1823/onthechten.html
‘Nee, nee.’ De spelleider schudt onverbiddelijk met haar hoofd en wijsvinger. ‘Niet te veel hechten aan je cadeaus, ze kunnen nog van eigenaar wisselen.’ Mijn buurvouw Rebecca kijkt verlekkerd naar mijn hond. ‘Misschien krijg ik hem wel.’ Ik zet het gevaarte naast me neer en geef de dobbelsteen door. Soms bepaalt de worp dat je een cadeau aan een ander moet geven. Aan degene met het kortste haar bijvoorbeeld, of iemand met een bril of aan iemand met de minste cadeautjes. E...
28 december, 2017 - /blog/1824/messias.html
De vrouw die op bezoek kwam liet foto’s van haar zoon zien die momenteel in Irak voor een vredesmissie is. Ook misschien niet het eerste waar je aan denkt als je besluit een kind te nemen, dat het ooit een vredesmissie wil ‘bevechten.’ Het was zijn eerste uitzending. Ze zei: ‘Zo’n uniform maakt het heel echt.’ Dat vond ik ook. Ik vroeg of ze hem erg miste. Ze zei: ‘Het valt mee, je kunt beeldbellen tegenwoordig, dat scheelt een hoop.’ Daarna spraken we kort over de kerst...
4 januari, 2018 - /blog/1837/verleden.html
Hij was weer begonnen met drinken. Toen hij in de kliniek zat moest hij daarmee ophouden. Maar nu heeft hij een vriendin en is hij naar eigen zeggen beter. Kennelijk mag je dan weer drinken. Hij dronk gister een fles lauwe rosé. ‘Ik denk eigenlijk dat ik daarom in de kliniek zat: ik miste een vriendin in mijn leven. Maar nu slaap ik ook slecht, omdat ze er niet is, daarom drink ik vanavond.’ Iedere drinker zoekt een reden. Hij vroeg of ik ook wilde. Ik had kennelijk t...
5 januari, 2018 - /blog/1838/voorpublicatie-mijn-vader-is-een-vliegtuig-antoinette-beumer.html
Behalve de uitvaartman is ook Peter midden in zijn handeling gestopt met bewegen. Vanuit de serre, omringd door verhuisdo- zen, kijkt hij op, zijn handen onzichtbaar in een van de dozen. Dat ik Willemien zelf naar haar laatste rustplaats wil rijden, is zo vanzelfsprekend dat ik de verbaasde blikken niet begrijp. Als ze denken dat ik haar door een vreemde laat vervoeren hebben ze het mis. ‘Ik weet niet of dit verzekeringstechnisch wel kan,’ zegt de man voorzichtig. ‘Kan nie...