4 november, 2019 - /blog/2835/ik-heb-geleefd-42-anjo-65-werd-dertig-keer-zwanger-in-haar-leven-dat-nu-het-einde-nadert.html
Aan het eind van het gesprek schuift Anjo Estourgie (65) haar vest opzij. Boven haar linkerborst - op het hart - prijkt een tatoeage van een slapende baby. Het is Guéreaud, haar zoontje dat slechts vier dagen leefde. ‘Hij staat symbool voor al onze kinderen die het niet hebben gered,’ zegt ze. Anjo werd dertig keer zwanger in haar leven. Door allerlei complicaties leidde slechts één zwangerschap tot een voldragen, gezonde baby. Dochter Lausanne is inmiddels 36 en zelf moeder van dri...
6 november, 2019 - /blog/2840/een-vermoeiende-metafoor-anneleen-van-offel.html
Op de laatste dag van onze trouwreis krijg ik van onze gastvrouw in Toscane een potje met een lichtgrijs mengsel cadeau. Wanneer ze het opendraait, stroomt het als woeste lava over, snel houdt ze het boven de afwasbak. ‘Zuurdesemstarter’, zegt ze plechtig. Ze is het al jaren aan het kweken en ik krijg er een deel van mee om thuis zelf brood te kunnen bakken, brood dat een kern zal hebben van die lange, zwervende trouwmaanden door Europa. Elke dag moet ik het mengsel voeden met meel en water...
7 november, 2019 - /blog/2844/een-bos-bloemen.html
Lopend van de bushalte naar Slot Zeist leek het alsof je je in het Amsterdam van een paar honderd jaar geleden begaf; er was bijna niemand op straat en het rook naar een open riool. Het wordt makkelijk vergeten dat de geschiedenis vaak een uitgestorven, onwelriekende plek is. De stank was een voorbode: onthechting kende vele gedaanten die zondagmiddag. In het paleis waren veel mensen, de stemming was opgewonden en het rook naar bloemen. De Nederlandse Portretprijs, waar mijn geliefde Merel...
8 november, 2019 - /blog/2845/de-pont.html
Het was oudejaarsavond en ik lag met mijn laptop in bed. Er waren nieuwe beelden. Gefilmd door Amerikaanse toeristen vanaf het dak van een hotel aan de noordzijde van de stad. Het IJ glinsterde. Een cruiseschip, de Queen Elizabeth, schoof als een flatgebouw richting de Passenger Terminal. Onder in beeld de blauw-witte pont op weg naar het Centraal Station. Een kleine rookpluim vanaf het achterdek, zwaaiende mensen dicht op elkaar gepakt tegen de reling. Het had iets weg van een Sinterklaas...
14 november, 2019 - /blog/2848/autoriteiten.html
Een jongen die momenteel tentoonstelt in het Paleis op de Dam nodigde me uit om zijn werk te komen bekijken. Hij was genomineerd voor de Koninklijke Prijs voor Vrij Schilderkunst 2019, hij won niet maar kreeg aandacht te over. Mijn uitgever zei eens over schrijvers: ‘Ze willen allemaal liefde of aandacht.’ Ik denk dat je dat over ieder mens kunt zeggen, maar kunstenaars in het bijzonder. Van een miskende, Duitse schilder die in Wenen rondzwierf en later Führer werd genoemd, zou de ...
18 november, 2019 - /blog/2851/voorpublicatie-de-kapitein-en-de-glory.html
II 'Ik vind het leuk om kapitein te zijn,’ zei de man met de gele veer. Hij stond op de brug van de Glory en overzag de zee, zwellend van trots. De passagiers hadden hem gekozen om het schip te besturen en daar was hij bijzonder mee ingenomen. De aanhangers van de nieuwe kapitein waren ook blij. Dolblij zelfs. Nog nooit hadden ze zoiets meegemaakt. Ze voelden zich triomfantelijk, onstuitbaar, tot alles in staat. Om deze ongekende overwinning te vieren wilden ze ...
20 november, 2019 - /blog/2853/braadworst.html
Mijn moeder is van Limburg naar Amsterdam afgereisd, met bus, trein en metro, om een paar dagen op mijn dochters te passen. Met een bevroren braadworst in haar handtas. Het is braadworst van de slagerij in het dorp naast het dorp waar ik ben opgegroeid. De braadworst kent een lange traditie binnen onze familie. Mijn moeder at de braadworst, ik at de braadworst, en nu eten mijn dochters dezelfde braadworst. Eén keer heeft mijn moeder het gewaagd om met een andere braadworst bij on...
27 november, 2019 - /blog/2859/boodschappen.html
Met mijn vader fietste ik op zondag naar de supermarkt. In razend tempo. Mijn moeder had onmiddellijk tomatenpuree nodig. Onderweg klaagde hij dat we door de ene na de andere grijze muis werden ingehaald. Ze hadden tegenwoordig allemaal zo’n elektrisch ding. Daar was niet tegenop te trappen. Op dat moment racete een oudere dame ons voorbij. 'Zo’n vouwenkop met rooie lippen,' zei hij, 'dat is toch geen gezicht meer.' Sinds de supermarkt in hun dorp gesloten is, moeten mijn ouders ...
28 november, 2019 - /blog/2860/waanzin-en-tragiek.html
Op de Grabbeplatz in Düsseldorf, voor de Kunstsammlung K20, stopte er een busje waaruit een paar enthousiaste mannen en vrouwen met speakers en spandoeken tevoorschijn kwamen. Wat de bedoeling hiervan was zou me later pas duidelijk worden. Eerst bezocht ik de tentoonstelling van schilder Edvard Munch die schrijver Karl Ove Knausgård had samengesteld. Knausgård schreef het boek Zoveel verlangen op zo’n klein oppervlak over zijn rol als curator. Al weken vertelt een vriend elke ...
2 december, 2019 - /blog/2862/ik-heb-geleefd-46-terminaal-zieke-dhjana-is-een-bekende-van-de-aivd-ik-was-mijn-hele-leven-anarchist.html
Ze was 7 toen ze een documentaire zag over doodgeknuppelde babyzeehondjes. De volgende dag vertelde ze er verontwaardigd over in de klas. Dat leidde uiteindelijk tot een kinderkruistocht naar de Noorse ambassade. Ruim tweeduizend leerlingen schreeuwden ‘stop de zeehondjesmoord’. ‘Ik ben mijn hele leven anarchist geweest,’ zegt Dhjana Samshuijzen. ‘Mensen denken dat anarchisme betekent dat je overal schijt aan hebt en doet waar je zin in hebt, maar dat is niet de kern. Het gaat...