Zoeken
Nieuws 1069 Blog 1069
Liefdesverdriet

17 mei, 2021 - /blog/3290/liefdesverdriet.html

‘Het doet zo’n pijn, mama! Het doet zó ontzettend veel pijn!’ huilde mijn bijna-zestienjarige. ‘Auwauwauwauw.’ Ze hing scheefgezakt op de bank en zag eruit alsof ze een cerebrovasculair accident had gehad, maar het was puur liefdesverdriet dat haar van het ene op het andere moment eenzijdig had verlamd. Een massief blok verdriet had zich in haar tengere lijf vastgezet. Dat moest er natuurlijk uit. Dat begreep ik ook wel. Ze keek me aan met kleine oogjes, haar oogleden gezwollen ...

Op reis

26 april, 2018 - /blog/2055/op-reis.html

Toevallig heb ik ons in datzelfde weekend opgegeven voor een open dag in de Van Mesdagkliniek, de zwaarst bewaakte TBS-kliniek van Nederland. Ik fiets geregeld langs deze ‘gevangenis’ en vraag me altijd af hoe het er binnen zal zijn. Van buiten is de kliniek net een middeleeuws fort dat dreigend en donker langs de weg tussen Groningen en Haren staat. Er pal naast bevindt zich het Joods monument ter nagedachtenis voor de Joodse slachtoffers van de tweede wereldoorlog. Het beeld grenst aan de...

Het leven, mede mogelijk gemaakt door IKEA (Arnold de Groot)

27 juli, 2017 - /blog/1482/het-leven-mede-mogelijk-gemaakt-door-ikea-arnold-de-groot.html

Met Samuels wijsheden over het meubelbedrijf en zijn klanten steekt Steven de Jong de draak met IKEA, hoewel ze niet helemaal onzinnig zijn. De roman is echter voortdurend vrij hilarisch, zodat de herkenbare kritiek, op het hedendaagse consumentisme en de grote aandacht voor het inrichten van de eigen woning in onze maatschappij, luchtig blijft. In de gesloten inrichting waar Samuel verblijft timmert hij IKEA-kasten in elkaar. Dat doen de patiënten daar, ter recreatie. Samuel gebruik...

Ik heb geleefd #55: Oma Bets (64) kan het haar kleinkinderen niet aandoen om nu al dood te gaan

16 maart, 2020 - /blog/2970/ik-heb-geleefd-55-oma-bets-64-kan-het-haar-kleinkinderen-niet-aandoen-om-nu-al-dood-te-gaan.html

Het was een warme zomermiddag. Bets Keereweer (64) droeg haar mutsje. 'Oma, doe toch af,' zei haar kleinzoon van acht. 'Maar dan ben ik net een oude heks,' antwoordde zij. 'We weten toch dat je kaal bent,' drong de kleindochter (11) aan. De kinderen hadden gelijk, wist Bets, en ze trok de muts van haar hoofd. Klik - opa maakte de mooie foto die Bets me nu op haar telefoon laat zien. 'Is dat niet prachtig?' zegt ze verrukt. We zien een kale oma breed lachend in haar...

Eigen Huis en Tuin, met Mick en Roel #10

13 april, 2020 - /blog/3030/eigen-huis-en-tuin-met-mick-en-roel-10.html

Dit is brief tien. Lees de negende brief hier .  Lieve Roel, Een midlifecrisis, ja man. Ik zit er diep in en ik vind het heerlijk. Clichés bieden troost, Roel, zo sta je niet alleen. Mind you , skateboarden hoort er niet bij. Ik ben daar nooit mee opgehouden. Ik ben ooit begonnen met yoga zodat ik zonder pijn kon blijven skaten. En look at me now .      Ik heb al een motor, wist je dat? De BMW van mijn vader staat al een paar jaar op oogverblinde...

Ik heb geleefd #70: Willem (72) wil niet in een kist: ‘Zonde van het hout’

6 juli, 2020 - /blog/3111/ik-heb-geleefd-70-willem-72-wil-niet-in-een-kist-zonde-van-het-hout.html

  Houtman was het type kroegbaas dat met een theedoek over de schouder achter de toog stond en zich mengde in het gesprek. Hij was altijd zelf in de zaak. Lag hij om vier uur ’s nachts in bed, dan stond hij drie uur later weer op om de hond uit te laten. 'In mijn café Soif kwam heel cultureel Zeeland', vertelt hij. 'Schrijvers, kunstenaars. Maar ook wethouders, en vissersjongens die na een week op vrijdagmiddag weer aan land kwamen.' Ruim vijftien jaar had Willem zijn café in...

Nachttrein naar Milaan

5 april, 2016 - /blog/487/nachttrein-naar-milaan.html

Ik huurde de benedenverdieping van de Van Eeghenstraat 89 in Amsterdam van Mr. F.E. Frenkel (overleden in 2006) voor het luttele bedrag van 225 gulden. De wc trok niet goed door, maar verder was het een klein paradijsje. Er stond kunst van gevluchte Chileense kunstenaars, die, zo had ik via via opgevangen, zich daar ook van het leven hadden beroofd. Op een zaterdagmiddag in 1992 verscheen Wim Brands. Hij ging aan tafel zitten en liet me een column voorlezen uit Boekblad waarin ik uitlegd...

Stefano Keizers sluit Stoptober af in stijl

30 oktober, 2018 - /blog/2324/stefano-keizers-sluit-stoptober-af-in-stijl.html

Ik heb geen idee waar ik de twijfelachtige eer aan te danken heb om iets belerends te mogen schrijven op dit almachtige platform, ik hoop jullie ook niet. De maand oktober is in elk geval weer teneinde. Sinds enige tijd is het een publiek gebruik om in die maand stil te staan bij alle dingen waar we als mensheid mee zouden kunnen stoppen omdat ergens in de jaren 90, 80 of 70 het idee is geopperd dat het gezond is om punten achter de zinnen des levens te zetten. Het is mij een raadsel waarom dit...

Frau S.

9 april, 2020 - /blog/3025/frau-s.html

  Frau S. werd in 1930 in Berlijn geboren. Met uitzondering van twee korte perioden – de laatste oorlogsjaren en een tijdelijk verblijf in het buitenland vanwege het werk van haar man – bracht ze haar hele leven in deze stad door. Toen ik haar leerde kennen woonde ze nog in haar eigen huis, een driekamerappartement in Schöneberg.  Frau S. is nog geen 1 meter 50, heeft ronde, donkerbruine ogen en prachtige, witte krulletjes. Ze houdt van truien met bloemen en glitters, ze h...

De Selectie: Marieke Polderdijk

16 mei, 2018 - /blog/2088/de-selectie-marieke-polderdijk.html

Omgeploegd Ik ben geboren in een naakt lichaam als een lammetje wiens vochtige huid voor het eerst de koude lucht raakt. Ik bestond nog niet. Mijn open poriën ademden witte dampwolkjes uit terwijl ik mezelf ontvouwde en intuïtief mijn vorm aannam. Mijn nog slapende, wazige ogen zagen alles als één zuiver geheel. De wereld was knisperend stro. Ik heb daarna mijn vlees glad en warm gekneed tot het niet meer van mij leek, maar van een verre kennis, iemand waar je even ko...

« 1 ... 104 105 106 107 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: